بحث:ندای آسمانی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
جز (جایگزینی متن - '،[[' به '، [[') |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
*[[حضرت باقر]]{{ع}} میفرماید:{{متن حدیث|أَوَّلُ مَا يَنْطِقُ بِهِ هَذِهِ الْآيَةُ {{متن قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«برنهاده خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید و من بر شما نگهبان نیستم» سوره هود، آیه ۸۶.</ref> ثُمَّ يَقُولُ أَنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ}}<ref>بحارالأنوار، ج۵۳، ص۱۹۱.</ref>. | *[[حضرت باقر]]{{ع}} میفرماید:{{متن حدیث|أَوَّلُ مَا يَنْطِقُ بِهِ هَذِهِ الْآيَةُ {{متن قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«برنهاده خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید و من بر شما نگهبان نیستم» سوره هود، آیه ۸۶.</ref> ثُمَّ يَقُولُ أَنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ}}<ref>بحارالأنوار، ج۵۳، ص۱۹۱.</ref>. | ||
*[[حضرت]] ندایی دیگر به [[یاران]] خود میدهد و آنان را فرا میخواند. | *[[حضرت]] ندایی دیگر به [[یاران]] خود میدهد و آنان را فرا میخواند. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} در [[تبیین]] این ندا اینگونه میفرماید: "آنگاه در میان [[رکن و مقام]] میایستد و با صدای رسا میگوید: ای [[نقبا]] و مردمیکه به من نزدیکاید و ای کسانی که [[خداوند]] شما را [[پیش از ظهور]] من در روی [[زمین]] برای [[یاری]] من [[ذخیره]] کرده است، برای [[اطاعت]] از من به سوی من بیائید! صدای او به این افراد میرسد و آنها در [[شرق]] و [[غرب]] عالم، برخی در [[محراب]] [[عبادت]] و گروهی خوابیدهاند و با این | *[[امام صادق]]{{ع}} در [[تبیین]] این ندا اینگونه میفرماید: "آنگاه در میان [[رکن و مقام]] میایستد و با صدای رسا میگوید: ای [[نقبا]] و مردمیکه به من نزدیکاید و ای کسانی که [[خداوند]] شما را [[پیش از ظهور]] من در روی [[زمین]] برای [[یاری]] من [[ذخیره]] کرده است، برای [[اطاعت]] از من به سوی من بیائید! صدای او به این افراد میرسد و آنها در [[شرق]] و [[غرب]] عالم، برخی در [[محراب]] [[عبادت]] و گروهی خوابیدهاند و با این وصف با یک صدا که میشنوند و با یک چشم به هم زدن میان [[رکن و مقام]] نزد او خواهند بود"<ref>{{متن حدیث|وَ يَقِفُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ، فَيَصْرُخُ صَرْخَةً فَيَقُولُ: يَا مَعْشَرَ نُقَبَائِي وَ أَهْلَ خَاصَّتِي، وَ مَنْ ذَخَرَهُمُ اللَّهُ لِنُصْرَتِي قَبْلَ ظُهُورِي عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ! ائْتُونِي طَائِعِينَ، فَتَرِدُ صَيْحَتُهُ{{ع}} عَلَيْهِمْ وَ هُمْ فِي مَحَارِيبِهِمْ وَ عَلَى فُرُشِهِمْ، فِي شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا، فَيَسْمَعُونَهُ فِي صَيْحَةٍ وَاحِدَةٍ، فِي أُذُنِ كُلِّ رَجُلٍ، فَيَجِيئُونَ جَمِيعُهُمْ نَحْوَهَا، وَ لَا يَمْضِي لَهُمْ إِلَّا كَلَمْحَةِ بَصَرٍ حَتَّى يَكُونُوا كُلُّهُمْ بَيْنَ يَدَيْهِ{{ع}} بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ}}؛ مختصر البصائر، ص۴۴۱.</ref>. | ||
۲. نداهایی در [[آسمان]] که در برخی [[روایات]] منادی آن [[جبرئیل]] است. | ۲. نداهایی در [[آسمان]] که در برخی [[روایات]] منادی آن [[جبرئیل]] است. | ||
*[[حضرت صادق]]{{ع}} میفرماید: "آن [[صیحه]] که در [[شب جمعه]] بیست و سوم [[ماه رمضان]] است"<ref>{{متن حدیث|الصَّيْحَةُ الَّتِي فِي شَهْرِ رَمَضَانَ تَكُونُ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ لِثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ مَضَيْنَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ}}؛ مختصر البصائر، ص۲۰۵.</ref>. | *[[حضرت صادق]]{{ع}} میفرماید: "آن [[صیحه]] که در [[شب جمعه]] بیست و سوم [[ماه رمضان]] است"<ref>{{متن حدیث|الصَّيْحَةُ الَّتِي فِي شَهْرِ رَمَضَانَ تَكُونُ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ لِثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ مَضَيْنَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ}}؛ مختصر البصائر، ص۲۰۵.</ref>. | ||
۳. ندایی از [[ابلیس]]. | ۳. ندایی از [[ابلیس]]. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "صدای [[جبرئیل]] از [[آسمان]] است و صدای [[ابلیس]] از [[زمین]]. پس [[پیروی]] کنید، صدای نخست را و بپرهیزید از اینکه به صدای دوم فریفته شوید"<ref>{{متن حدیث|صَوْتُ جَبْرَئِيلَ مِنَ السَّمَاءِ وَ صَوْتُ إِبْلِيسَ مِنَ الْأَرْضِ فَاتَّبِعُوا الصَّوْتَ الْأَوَّلَ وَ إِيَّاكُمْ وَ الْأَخِيرَ أَنْ تَفْتَتِنُوا بِهِ}}؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۰۶.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امامشناسی (کتاب)|درسنامه امامشناسی]]، ص:۲۲۵-۲۲۷.</ref>. | *[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "صدای [[جبرئیل]] از [[آسمان]] است و صدای [[ابلیس]] از [[زمین]]. پس [[پیروی]] کنید، صدای نخست را و بپرهیزید از اینکه به صدای دوم فریفته شوید"<ref>{{متن حدیث|صَوْتُ جَبْرَئِيلَ مِنَ السَّمَاءِ وَ صَوْتُ إِبْلِيسَ مِنَ الْأَرْضِ فَاتَّبِعُوا الصَّوْتَ الْأَوَّلَ وَ إِيَّاكُمْ وَ الْأَخِيرَ أَنْ تَفْتَتِنُوا بِهِ}}؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۰۶.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امامشناسی (کتاب)|درسنامه امامشناسی]]، ص:۲۲۵-۲۲۷.</ref>. |