سیره مدیریتی امام مهدی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
جز (جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
در [[نظام]] مدیریتی [[امام مهدی]] {{ع}} تلاش بر این است که [[همگرایی]] و [[وحدت]] و [[الفت]] [[قلبی]] را در میان مردم نهادینه کند. [[امام صادق]] {{ع}} درباره حضرت مهدی {{ع}} فرمود: "[[خداوند عزّوجلّ]] به واسطه او [[حق]] را ظاهر و [[عدل]] را در [[شهرها]] گسترش میدهد و حال عموم مردم را بهبود میبخشد و وحدت کلمه پدید آورده و بین قلبهای گوناگون اُلفت ایجاد میکند"<ref>{{متن حدیث|يُظْهِرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْحَقَّ وَ الْعَدْلَ فِي الْبِلَادِ وَ يُحْسِنَ حَالَ عَامَّةِ الْعِبَادِ وَ يَجْمَعَ اللَّهُ الْكَلِمَةَ وَ يُؤَلِّفَ بَيْنَ قُلُوبٍ مُخْتَلِفَةٍ}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ص۶۴۷، ح۷؛ بحارالانوار ج۵۲، ص۱۲۸، ح۲۰.</ref>. در [[کلام]] دیگر نیز آن حضرت به [[مفضل بن عمر]] فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]]! ای [[مفضل]] به طور حتم از [[ملتها]] و [[دینها]] [[اختلاف]] را برمیدارد و [[تمام دین]] یکی خواهد شد آن گونه که خدا فرمود: همانا [[دین]] پذیرفته شده نزد خدا فقط [[اسلام]] است"<ref>{{متن حدیث|فَوَ اللَّهِ يَا مُفَضَّلُ لَيُرْفَعُ عَنِ الْمِلَلِ وَ الْأَدْيَانِ الِاخْتِلَافُ وَ يَكُونُ الدِّينُ كُلُّهُ وَاحِداً، كَمَا قَالَ جَلَّ ذِكْرُهُ {{متن قرآن|إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ}}؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۴.</ref>. در [[دعای ندبه]] نیز آمده است: "کجاست آن کسی که سخنها را بر [[تقوا]] جمع میکند"<ref>{{متن حدیث|أَيْنَ جَامِعُ الْكَلِمَةِ عَلَى التَّقْوَى}}؛ اقبال الاعمال، ج۱، ص۵۰۹.</ref>. | در [[نظام]] مدیریتی [[امام مهدی]] {{ع}} تلاش بر این است که [[همگرایی]] و [[وحدت]] و [[الفت]] [[قلبی]] را در میان مردم نهادینه کند. [[امام صادق]] {{ع}} درباره حضرت مهدی {{ع}} فرمود: "[[خداوند عزّوجلّ]] به واسطه او [[حق]] را ظاهر و [[عدل]] را در [[شهرها]] گسترش میدهد و حال عموم مردم را بهبود میبخشد و وحدت کلمه پدید آورده و بین قلبهای گوناگون اُلفت ایجاد میکند"<ref>{{متن حدیث|يُظْهِرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْحَقَّ وَ الْعَدْلَ فِي الْبِلَادِ وَ يُحْسِنَ حَالَ عَامَّةِ الْعِبَادِ وَ يَجْمَعَ اللَّهُ الْكَلِمَةَ وَ يُؤَلِّفَ بَيْنَ قُلُوبٍ مُخْتَلِفَةٍ}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ص۶۴۷، ح۷؛ بحارالانوار ج۵۲، ص۱۲۸، ح۲۰.</ref>. در [[کلام]] دیگر نیز آن حضرت به [[مفضل بن عمر]] فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]]! ای [[مفضل]] به طور حتم از [[ملتها]] و [[دینها]] [[اختلاف]] را برمیدارد و [[تمام دین]] یکی خواهد شد آن گونه که خدا فرمود: همانا [[دین]] پذیرفته شده نزد خدا فقط [[اسلام]] است"<ref>{{متن حدیث|فَوَ اللَّهِ يَا مُفَضَّلُ لَيُرْفَعُ عَنِ الْمِلَلِ وَ الْأَدْيَانِ الِاخْتِلَافُ وَ يَكُونُ الدِّينُ كُلُّهُ وَاحِداً، كَمَا قَالَ جَلَّ ذِكْرُهُ {{متن قرآن|إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ}}؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۴.</ref>. در [[دعای ندبه]] نیز آمده است: "کجاست آن کسی که سخنها را بر [[تقوا]] جمع میکند"<ref>{{متن حدیث|أَيْنَ جَامِعُ الْكَلِمَةِ عَلَى التَّقْوَى}}؛ اقبال الاعمال، ج۱، ص۵۰۹.</ref>. | ||
این شیوه کریمانه در [[رفتار]] [[حکومتی]] و [[سیره مدیریتی]] [[امام مهدی]] {{ع}} به گونهای پرجاذبه و دلنشین است که سبب جذب و گرویدن [[پیروان]] دیگر [[ادیان]] به اسلام و | این شیوه کریمانه در [[رفتار]] [[حکومتی]] و [[سیره مدیریتی]] [[امام مهدی]] {{ع}} به گونهای پرجاذبه و دلنشین است که سبب جذب و گرویدن [[پیروان]] دیگر [[ادیان]] به اسلام و پیوستن آنان به حضرت میشود: "چون [[یهودیان]] بر رفتار او [[نیک]] بنگرند، اسلام میآورند به جز اندکی"<ref>{{متن حدیث|فَاِذَا نَظَرَت اِلَیهِ الیَهُودُ اَسْلَمَتْ اِلاّ قَلِیلًا مِنهُم}}؛ الملاحم و الفتن فی ظهور الغائب المنتظر {{ع}}، ص۷۱.</ref>.<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبرعلی]]، [[سیره امام مهدی در عصر ظهور (کتاب)|سیره امام مهدی در عصر ظهور]]، ص ۲۲۵.</ref> | ||
== [[سبقت]] در [[نیکوکاری]] == | == [[سبقت]] در [[نیکوکاری]] == |