بحث:افضلیت امام: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'مسوولیت' به 'مسؤولیت'
جز (جایگزینی متن - ']]' به ' [[') |
جز (جایگزینی متن - 'مسوولیت' به 'مسؤولیت') |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
گستره افضلیت امام از نظر شیعه دو معنای "[[برتری]] در [[پاداش اخروی]] و برتری در [[کمالات انسانی]] " را شامل میشود. [[علمای شیعه]] برای افضلیت به معنای اول، پنج [[دلیل]] اقامه کردهاند که عبارتاند از: لازمه زیادی [[تکلیف]] افضلیت امام است؛ [[لزوم]] برتری در [[کمالات نفسانی]] و افضلیت امام؛ [[لزوم عصمت]] و افضلیت امام<ref>الذخیرة فی علم الکلام، ص۴۳۴؛ المنقذ من التقلید، ج۲، ص۲۸۶ و المسلک فی اصول الدین، ص۲۰۶.</ref>؛ لزوم [[تعظیم]] بر امام و افضلیت؛ [[حجت]] بودن امام و افضلیت<ref>ر.ک: ربانی گلپایگانی، علی، امامت در بینش اسلامی، ص۲۰۳-۲۰.</ref>. | گستره افضلیت امام از نظر شیعه دو معنای "[[برتری]] در [[پاداش اخروی]] و برتری در [[کمالات انسانی]] " را شامل میشود. [[علمای شیعه]] برای افضلیت به معنای اول، پنج [[دلیل]] اقامه کردهاند که عبارتاند از: لازمه زیادی [[تکلیف]] افضلیت امام است؛ [[لزوم]] برتری در [[کمالات نفسانی]] و افضلیت امام؛ [[لزوم عصمت]] و افضلیت امام<ref>الذخیرة فی علم الکلام، ص۴۳۴؛ المنقذ من التقلید، ج۲، ص۲۸۶ و المسلک فی اصول الدین، ص۲۰۶.</ref>؛ لزوم [[تعظیم]] بر امام و افضلیت؛ [[حجت]] بودن امام و افضلیت<ref>ر.ک: ربانی گلپایگانی، علی، امامت در بینش اسلامی، ص۲۰۳-۲۰.</ref>. | ||
افضلیت به معنای دوم (برتری امام بر دیگران در کمالات انسانی و هر امری که راستای [[اهداف امامت]] و | افضلیت به معنای دوم (برتری امام بر دیگران در کمالات انسانی و هر امری که راستای [[اهداف امامت]] و مسؤولیت امام است)، صفاتی مثل [[علم]] به مسائل [[دین]]، [[شجاعت]]، [[مدیریت]]، [[تدبیر]] [[سیاسی]] و... را شامل میشود. | ||
علمای شیعه به [[دلیل عقلی]] ([[قبح]] [[تقدیم مفضول بر افضل]]) و [[نقلی]] ([[سوره یونس]] [[آیه]] ۳۵ و...) استناد کردهاند و اشکالاتی که از سوی علمای اهل سنت مطرح شده را [[پاسخ]] داده اند<ref>ر.ک: ربانی گلپایگانی، علی، امامت در بینش اسلامی، ص۱۹۱-۲۰۳.</ref>. | علمای شیعه به [[دلیل عقلی]] ([[قبح]] [[تقدیم مفضول بر افضل]]) و [[نقلی]] ([[سوره یونس]] [[آیه]] ۳۵ و...) استناد کردهاند و اشکالاتی که از سوی علمای اهل سنت مطرح شده را [[پاسخ]] داده اند<ref>ر.ک: ربانی گلپایگانی، علی، امامت در بینش اسلامی، ص۱۹۱-۲۰۳.</ref>. |