بحث:آیه تبلیغ: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'طاقت فرسا' به 'طاقت‌فرسا'
جز (جایگزینی متن - 'طاقت فرسا' به 'طاقت‌فرسا') |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*مطابق [[روایات]]، این [[آیه]] در [[حجة الوداع]] بر [[پیامبر]]{{صل}} نازل گردید و سیاق آن بیانگر این است که [[پیامبر]]{{صل}} از جانب [[خداوند]] [[مأموریت]] یافته بود که مطلب بسیار مهمی را به [[مردم]] [[ابلاغ]] کند. اهمیت آن تا حدی است که بدون آن، [[رسالت]] او ناقص و نامقبول خواهد بود. بدیهی است [[پیامبر]]{{صل}} تا آن زمان همه اصول و [[فروع]] [[اسلام]] را به [[مسلمانان]] [[ابلاغ]] کرده بود و [[مسلمانان]] به آنها عمل می‌کردند. تنها مطلبی که به صورت رسمی و عمومی [[ابلاغ]] نشده بود مسئله [[رهبری]] [[امت اسلامی]] پس از [[پیامبر]]{{صل}} بود. [[نگرانی]] [[پیامبر]]{{صل}} این بود که با [[ابلاغ]] این [[دستور الهی]]، [[منافقان]] که از هر فرصتی برای ضربه [[زدن]] به [[اسلام]] استفاده می‌کردند، چنین وانمود کنند که [[پیامبر]]{{صل}} در [[حقیقت]] به همان سنت‌های قومی و قبیلگی عمل می‌کند، و مسئله [[رهبری]] او نیز که به عنوان امری [[الهی]] [[تبلیغ]] می‌شد، ریشه در سنت‌های مزبور دارد. بدین جهت او در پایان، [[پسر عمو]] و داماد خود را به عنوان [[جانشین]] خود تعیین کرد. اگر این [[تفکر]] در میان [[مسلمانان]] نفوذ می‌کرد، همه تلاش‌های | *مطابق [[روایات]]، این [[آیه]] در [[حجة الوداع]] بر [[پیامبر]]{{صل}} نازل گردید و سیاق آن بیانگر این است که [[پیامبر]]{{صل}} از جانب [[خداوند]] [[مأموریت]] یافته بود که مطلب بسیار مهمی را به [[مردم]] [[ابلاغ]] کند. اهمیت آن تا حدی است که بدون آن، [[رسالت]] او ناقص و نامقبول خواهد بود. بدیهی است [[پیامبر]]{{صل}} تا آن زمان همه اصول و [[فروع]] [[اسلام]] را به [[مسلمانان]] [[ابلاغ]] کرده بود و [[مسلمانان]] به آنها عمل می‌کردند. تنها مطلبی که به صورت رسمی و عمومی [[ابلاغ]] نشده بود مسئله [[رهبری]] [[امت اسلامی]] پس از [[پیامبر]]{{صل}} بود. [[نگرانی]] [[پیامبر]]{{صل}} این بود که با [[ابلاغ]] این [[دستور الهی]]، [[منافقان]] که از هر فرصتی برای ضربه [[زدن]] به [[اسلام]] استفاده می‌کردند، چنین وانمود کنند که [[پیامبر]]{{صل}} در [[حقیقت]] به همان سنت‌های قومی و قبیلگی عمل می‌کند، و مسئله [[رهبری]] او نیز که به عنوان امری [[الهی]] [[تبلیغ]] می‌شد، ریشه در سنت‌های مزبور دارد. بدین جهت او در پایان، [[پسر عمو]] و داماد خود را به عنوان [[جانشین]] خود تعیین کرد. اگر این [[تفکر]] در میان [[مسلمانان]] نفوذ می‌کرد، همه تلاش‌های طاقت‌فرسای [[پیامبر]]{{صل}} در طول دوران [[نبوت]]، مخدوش می‌گردید. [[خداوند]] به او [[اطمینان]] داد که [[کافران]] و [[منافقان]] از نقشه‌های خود طرفی نخواهند بست و بر او لازم است که بدون [[نگرانی]] از این جهت [[مأموریت الهی]] خویش را ا بلاغ کند. بر این اساس، [[پیامبر]]{{صل}} در هیجدهم ذی الحجه و در [[غدیر خم]] به [[مأموریت]] ویژه خود جامه عمل پوشانید و [[علی]]{{ع}} را به عنوان [[رهبر]] [[امت اسلامی]] پس از خود معرفی کرد<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت امام علی (مقاله)|امامت امام علی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۵۰.</ref>. | ||
*در آخرین سال [[عمر]] [[پیامبر]]{{صل}} و در سفر [[حجة الوداع]]، هنگام بازگشت از [[حج]] در [[جحفه]] و محل [[غدیر خم]]، آیه‌ای نازل شد و [[پیامبر|پیامبر خدا]] را [[مأمور]] به [[تبلیغ]] پیامی از سوی [[خدا]] به [[مردم]] کرد، [[پیام]] مهمّی که اگر [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} آن را نمی‌رساند، [[رسالت الهی]] را انجام نداده بود و آن [[پیام]]، [[وصایت]] و [[خلافت امام علی|خلافت علی]]{{ع}} پس از [[پیامبر]] بود. این [[آیه]] که به [[آیۀ تبلیغ]] معروف است، چنین است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ}}<ref>سوره مائده آیه۶۷</ref>. | *در آخرین سال [[عمر]] [[پیامبر]]{{صل}} و در سفر [[حجة الوداع]]، هنگام بازگشت از [[حج]] در [[جحفه]] و محل [[غدیر خم]]، آیه‌ای نازل شد و [[پیامبر|پیامبر خدا]] را [[مأمور]] به [[تبلیغ]] پیامی از سوی [[خدا]] به [[مردم]] کرد، [[پیام]] مهمّی که اگر [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} آن را نمی‌رساند، [[رسالت الهی]] را انجام نداده بود و آن [[پیام]]، [[وصایت]] و [[خلافت امام علی|خلافت علی]]{{ع}} پس از [[پیامبر]] بود. این [[آیه]] که به [[آیۀ تبلیغ]] معروف است، چنین است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ}}<ref>سوره مائده آیه۶۷</ref>. | ||
*به اجماع مفسران [[شیعه]] و روایات [[اهل بیت]]{{عم}} و مورخان شیعی، این آیه دربارۀ [[امامت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} نازل شده و از دلائل عمدۀ اثبات [[امامت]] آن حضرت است. هرچند اهل سنت کوشیده‌اند در تأویل معنای آیه با تردید و تشکیک در مکان و زمان نزول آیه، آن را از حجّیت و سندیّت بیندازند، امّا دلائل و نقل‌ها به حدّ تواتر است و آن‌قدر زیاد است که هر تردیدی را از بین می‌برد. | *به اجماع مفسران [[شیعه]] و روایات [[اهل بیت]]{{عم}} و مورخان شیعی، این آیه دربارۀ [[امامت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} نازل شده و از دلائل عمدۀ اثبات [[امامت]] آن حضرت است. هرچند اهل سنت کوشیده‌اند در تأویل معنای آیه با تردید و تشکیک در مکان و زمان نزول آیه، آن را از حجّیت و سندیّت بیندازند، امّا دلائل و نقل‌ها به حدّ تواتر است و آن‌قدر زیاد است که هر تردیدی را از بین می‌برد. | ||