پرش به محتوا

ویژگی حکومت امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار'
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار')
خط ۲۲: خط ۲۲:
# '''[[رشد عقلانی]] و [[علمی]]:''' هر چند [[عقل]] [[بشر]] به طور طبیعی در حال [[رشد]] است و هر چه زمان میگذرد بیشتر بر آن افزوده می‌شود، ولی در [[زمان ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} این امر به اوج خود می‌رسد. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: "هنگامی که [[قائم]] ما [[قیام]] کند دست خود را بر سر [[بندگان]] می‌نهد و خردهای آنان را تمرکز و تجمّع می‌بخشد و دریافت‌های [[عقلانی]] و اخلاقیّات [[مردم]] را [[تکامل]] می‌بخشد"<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۳۶.</ref>. هم چنین فرمود: "به شما همگی [[حکمت]] و [[علم]] داده می‌شود"<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۵۲.</ref>.
# '''[[رشد عقلانی]] و [[علمی]]:''' هر چند [[عقل]] [[بشر]] به طور طبیعی در حال [[رشد]] است و هر چه زمان میگذرد بیشتر بر آن افزوده می‌شود، ولی در [[زمان ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} این امر به اوج خود می‌رسد. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: "هنگامی که [[قائم]] ما [[قیام]] کند دست خود را بر سر [[بندگان]] می‌نهد و خردهای آنان را تمرکز و تجمّع می‌بخشد و دریافت‌های [[عقلانی]] و اخلاقیّات [[مردم]] را [[تکامل]] می‌بخشد"<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۳۶.</ref>. هم چنین فرمود: "به شما همگی [[حکمت]] و [[علم]] داده می‌شود"<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۵۲.</ref>.
# '''[[حاکمیت اسلام]]:''' در [[حدیثی]] از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] شده است: "[[حکومت]] [[مهدی]] [[شرق]] و [[غرب]] عالم را فرا خواهد گرفت و [[خدای عزّ و جلّ]] [[دین]] خود را بر همه [[دین‌ها]] [[پیروز]] خواهد کرد؛ هر چند [[مشرکان]] نخواهند، آن‌گاه در [[زمین]] معبودی جز [[خدای عزّ و جلّ]] باقی نخواهد ماند. اعم از [[بت]] و غیر آن؛ مگر آنکه در [[آتش]] ریخته و سوزانده می‌شود"<ref>کمال الدین، باب ۳۲، ج۱۶، ص۳۱۰.</ref>.
# '''[[حاکمیت اسلام]]:''' در [[حدیثی]] از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] شده است: "[[حکومت]] [[مهدی]] [[شرق]] و [[غرب]] عالم را فرا خواهد گرفت و [[خدای عزّ و جلّ]] [[دین]] خود را بر همه [[دین‌ها]] [[پیروز]] خواهد کرد؛ هر چند [[مشرکان]] نخواهند، آن‌گاه در [[زمین]] معبودی جز [[خدای عزّ و جلّ]] باقی نخواهد ماند. اعم از [[بت]] و غیر آن؛ مگر آنکه در [[آتش]] ریخته و سوزانده می‌شود"<ref>کمال الدین، باب ۳۲، ج۱۶، ص۳۱۰.</ref>.
# '''[[فراوانی نعمت]]:''' نتیجه [[پیشرفت]] [[علمی]] و [[عقلانی]] [[بشر]] استفاده بهتر از مواهب [[طبیعت]] و در نتیجه [[وفور نعمت]] خواهد شد که این [[نعمت‌ها]] نیز در [[جامعه]] به طور مساوی تقسیم می‌شود، در این صورت [[نیازمندی]] باقی نخواهد ماند. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "[[قائم]] ما به وسیله [[رعب]] [[یاری]] و با [[نصر]] [[الهی]] [[تأیید]] می‌شود، [[زمین]] برای او درنور دیده می‌شود و گنج‌های آن برایش حتما آن [[آشکار]] می‌گردد... ، پس در [[زمین]] جای خرابی باقی نمی‌ماند مگر آنکه حتماً آن را آباد می‌کند"<ref>کمال الدین، باب ۳۲، ج۱۶، ص۳۱۰.</ref>. در [[حدیث]] دیگری [[پیامبر]] فرمود: "در روزگار [[مهدی]]، [[آسمان]] [[باران]] فراوان میدهد و [[زمین]] هیچ روییدنی را در [[دل]] خود [[ذخیره]] نمی‌کند"<ref>الزام الناصب، ص۶۳؛ به نقل از: در فجر ساحل، ص۴۶.</ref>.
# '''[[فراوانی نعمت]]:''' نتیجه [[پیشرفت]] [[علمی]] و [[عقلانی]] [[بشر]] استفاده بهتر از مواهب [[طبیعت]] و در نتیجه [[وفور نعمت]] خواهد شد که این [[نعمت‌ها]] نیز در [[جامعه]] به طور مساوی تقسیم می‌شود، در این صورت [[نیازمندی]] باقی نخواهد ماند. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "[[قائم]] ما به وسیله [[رعب]] [[یاری]] و با [[نصر]] [[الهی]] [[تأیید]] می‌شود، [[زمین]] برای او درنور دیده می‌شود و گنج‌های آن برایش حتما آن آشکار می‌گردد... ، پس در [[زمین]] جای خرابی باقی نمی‌ماند مگر آنکه حتماً آن را آباد می‌کند"<ref>کمال الدین، باب ۳۲، ج۱۶، ص۳۱۰.</ref>. در [[حدیث]] دیگری [[پیامبر]] فرمود: "در روزگار [[مهدی]]، [[آسمان]] [[باران]] فراوان میدهد و [[زمین]] هیچ روییدنی را در [[دل]] خود [[ذخیره]] نمی‌کند"<ref>الزام الناصب، ص۶۳؛ به نقل از: در فجر ساحل، ص۴۶.</ref>.
# '''[[حاکمیّت]] [[امنیت]]:''' علاوه بر [[آیه]] مذکور - که این مطلب را با صراحت بیان فرموده - [[روایات]] فراوانی نیز از [[امنیّت]] و [[آرامش]] همگانی در [[دولت حضرت مهدی]] {{ع}} خبر می‌دهد. [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمود: "هنگامی که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[آسمان]] [[باران]] خود را به [[قدر]] لازم باراند و [[زمین]] گیاهان خود را برویاند و [[کینه‌ها]] از دل‌های [[بندگان]] بیرون رود و حیوانات با [[مسالمت]] [[رفتار]] کنند تا جایی که [[زن]] با همه [[زیور]] و [[زینت]] خویش، از [[عراق]] تا [[شام]] برود و گام نمی‌نهد مگر بر گیاه و هیچ خطری از جمله خطر درندگان او را به [[وحشت]] نمی‌اندازد".
# '''[[حاکمیّت]] [[امنیت]]:''' علاوه بر [[آیه]] مذکور - که این مطلب را با صراحت بیان فرموده - [[روایات]] فراوانی نیز از [[امنیّت]] و [[آرامش]] همگانی در [[دولت حضرت مهدی]] {{ع}} خبر می‌دهد. [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمود: "هنگامی که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[آسمان]] [[باران]] خود را به [[قدر]] لازم باراند و [[زمین]] گیاهان خود را برویاند و [[کینه‌ها]] از دل‌های [[بندگان]] بیرون رود و حیوانات با [[مسالمت]] [[رفتار]] کنند تا جایی که [[زن]] با همه [[زیور]] و [[زینت]] خویش، از [[عراق]] تا [[شام]] برود و گام نمی‌نهد مگر بر گیاه و هیچ خطری از جمله خطر درندگان او را به [[وحشت]] نمی‌اندازد".
# '''[[حاکمیّت]] [[همیاری]] و صمیمیّت:''' در [[دوران ظهور]] [[مؤمنان]] بسیار به هم نزدیک‌اند و گویی یک [[جان]] هستند در کالبدهای متفاوت تا جایی که هر کس از افراد می‌تواند هر چه [[نیاز]] دارد بدون هیچ گونه ممانعتی از جیب دیگری بر دارد<ref>الاختصاص، ص۲۴.</ref>. [[مسلمانان]] در معاملات بین خود از یکدیگر سود نگیرند<ref>وسایل الشیعه، ابواب التجارة.</ref>.
# '''[[حاکمیّت]] [[همیاری]] و صمیمیّت:''' در [[دوران ظهور]] [[مؤمنان]] بسیار به هم نزدیک‌اند و گویی یک [[جان]] هستند در کالبدهای متفاوت تا جایی که هر کس از افراد می‌تواند هر چه [[نیاز]] دارد بدون هیچ گونه ممانعتی از جیب دیگری بر دارد<ref>الاختصاص، ص۲۴.</ref>. [[مسلمانان]] در معاملات بین خود از یکدیگر سود نگیرند<ref>وسایل الشیعه، ابواب التجارة.</ref>.
۲۱۸٬۴۶۶

ویرایش