پرش به محتوا

تورات و بشارت موعود: تفاوت میان نسخه‌ها

تورات و بشارت موعود (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۵

۲۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ نوامبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود'
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود')
خط ۹: خط ۹:
== مقدمه ==
== مقدمه ==
* در کتاب [[تورات]] که از [[کتب آسمانی]] به شمار می‌رود و هم‌اکنون در دست [[اهل کتاب]] و مورد قبول آنها است، بشارات زیادی از آمدن [[مهدی موعود]] و [[ظهور مصلحی جهانی]] در [[آخر الزمان]] آمده است.
* در کتاب [[تورات]] که از [[کتب آسمانی]] به شمار می‌رود و هم‌اکنون در دست [[اهل کتاب]] و مورد قبول آنها است، بشارات زیادی از آمدن [[مهدی موعود]] و [[ظهور مصلحی جهانی]] در [[آخر الزمان]] آمده است.
* در "[[زبور]]" [[حضرت داود]] {{ع}} که تحت عنوان "[[مزامیر]]" در لابلای کتب "[[عهد عتیق]]" آمده، نویدهایی درباره [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به بیان‌های گوناگون داده شده است و در ۳۵ بخش از [[مزامیر]] ۱۵۰ گانه، اشاره‌ای به [[ظهور]] مبارک آن [[حضرت]] و نویدی از [[پیروزی]] [[صالحان]] بر شریران و تشکیل [[حکومت واحد جهانی]] و تبدیل [[ادیان]] و [[مذاهب]] مختلف به یک [[دین]] محکم و [[آیین]] جاوید، موجود است<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۱۹۳.</ref>. و جالب اینکه مطالبی که [[قرآن کریم]] درباره [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} از "[[زبور]]" [[نقل]] کرده است، عینا در [[زبور]] فعلی موجود و از دستبرد [[تحریف]] و [[تفسیر]] مصون مانده است. [[قرآن کریم]] چنین می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>؛ ما علاوه بر ذکر ([[تورات]]) در [[زبور]] نوشتیم که [در آینده] [[بندگان]] [[صالح]] من [[وارث زمین]] خواهند شد. مقصود از "ذکر" در [[آیه شریفه]]، [[تورات]] [[موسی]] {{ع}} است که [[زبور داود]] {{ع}} پیرو [[شریعت]] [[تورات]] بوده است. در [[زبور]] آمده است:... زیرا که شریران منقطع می‌شوند. اما متوکلان به [[خداوند]] [[وارث زمین]] خواهند شد<ref>عهد عتیق، کتاب مزامیر، مزمور ۳۷.</ref>... اسم او ابداً بماند، اسمش مثل [[آفتاب]] باقی بماند، در او [[مردمان]] [[برکت]] خواهند یافت و تمامی قبایل او را [[خجسته]] خواهند گفت، بلکه اسم ذو الجلال او ابدا مبارک باد و تمامی [[زمین]] از جلالش پر شود، دعای [[داوود]] پسر یسی‌ تمام شد<ref>همان، مزمور ۷۲.</ref>.
* در "[[زبور]]" [[حضرت داوود]] {{ع}} که تحت عنوان "[[مزامیر]]" در لابلای کتب "[[عهد عتیق]]" آمده، نویدهایی درباره [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به بیان‌های گوناگون داده شده است و در ۳۵ بخش از [[مزامیر]] ۱۵۰ گانه، اشاره‌ای به [[ظهور]] مبارک آن [[حضرت]] و نویدی از [[پیروزی]] [[صالحان]] بر شریران و تشکیل [[حکومت واحد جهانی]] و تبدیل [[ادیان]] و [[مذاهب]] مختلف به یک [[دین]] محکم و [[آیین]] جاوید، موجود است<ref>آخرین امید، داوود الهامی، ص ۱۹۳.</ref>. و جالب اینکه مطالبی که [[قرآن کریم]] درباره [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} از "[[زبور]]" [[نقل]] کرده است، عینا در [[زبور]] فعلی موجود و از دستبرد [[تحریف]] و [[تفسیر]] مصون مانده است. [[قرآن کریم]] چنین می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>؛ ما علاوه بر ذکر ([[تورات]]) در [[زبور]] نوشتیم که [در آینده] [[بندگان]] [[صالح]] من [[وارث زمین]] خواهند شد. مقصود از "ذکر" در [[آیه شریفه]]، [[تورات]] [[موسی]] {{ع}} است که [[زبور داوود]] {{ع}} پیرو [[شریعت]] [[تورات]] بوده است. در [[زبور]] آمده است:... زیرا که شریران منقطع می‌شوند. اما متوکلان به [[خداوند]] [[وارث زمین]] خواهند شد<ref>عهد عتیق، کتاب مزامیر، مزمور ۳۷.</ref>... اسم او ابداً بماند، اسمش مثل [[آفتاب]] باقی بماند، در او [[مردمان]] [[برکت]] خواهند یافت و تمامی قبایل او را [[خجسته]] خواهند گفت، بلکه اسم ذو الجلال او ابدا مبارک باد و تمامی [[زمین]] از جلالش پر شود، دعای [[داوود]] پسر یسی‌ تمام شد<ref>همان، مزمور ۷۲.</ref>.
* در کتاب "اِشعیای [[نبی]]" که یکی از [[پیامبران]] [[پیرو تورات]] است، بشارات فراوانی درباره [[ظهور]] [[حضرت]] آمده است: "و نهالی از تنه یسی‌<ref>یسی به‌معنای قوی، پدر حضرت داود و نوه "راعوت" است، و به‌طوری مشهور بود که داود را پسر "یسی" می‌نامیدند، در صورتی که خود داود شهرت و شخصیت عظیمی داشته و از پیامبران بزرگ [[بنی اسرائیل]] بوده است. (قاموس کتاب مقدس).</ref> بیرون آمده، شاخه‌ای از ریشه‌هایش خواهد شکفت و [[روح]] [[خداوند]] بر او قرار خواهد گرفت... مسکینان را به [[عدالت]] [[داوری]] خواهد کرد و به جهت [[مظلومان]] [[زمین]]، به [[راستی]] [[حکم]] خواهد نمود... کمربند کمرش [[عدالت]] خواهد بود و کمربند میانش [[امانت]]..."<ref>تورات، کتاب اشعیای نبی، باب ۱۱.</ref> منظور از "نهالی که از تنه یسی‌ خواهد رویید" ممکن است یکی از چهار نفر: [[حضرات داود]]، [[سلیمان]]، [[عیسی]] و [[امام مهدی|مهدی]] {{عم}} باشند؛ ولی دقت و بررسی کامل [[آیات]] مذکور نشان می‌دهد که منظور از این نهال، هیچ‌یک از آن [[پیامبران]] نیستند، بلکه همه آن [[بشارت‌ها]] ویژه [[قائم]] [[آل محمد]] {{عم}} است، زیرا [[حضرت داود]] و [[سلیمان]] {{عم}} [[فرزندان]] پسری یسی‌، و [[حضرت عیسی]] {{ع}} نواده دختری وی، و [[مهدی]] {{ع}} نیز از جانب مادرش، جناب نرجس‌خاتون-که دختر یشوعا، پسر [[قیصر]]، [[پادشاه روم]] و از [[نسل]] [[حضرت داود]]، و مادرش از [[اولاد]] [[حواریون حضرت عیسی]] {{ع}} بوده، و [[نسب]] شریفش به [[شمعون]] [[صفا]]، وصی‌ [[حضرت عیسی]] {{ع}} می‌رسد-نواده دختری "یسی‌" می‌باشد<ref>ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، هاشمی شهیدی، ص ۳۱۲.</ref>. در کتاب "[[یوئیل نبی]]" که از [[پیامبران]] [[پیرو تورات]] است، چنین آمده است: "آن‌گاه جمیع [[امت‌ها]] را جمع کرده، به وادی "یهوشافاظ‍‌"<ref>نام صحرایی است در نزدیکی [[بیت المقدس]] که اکنون وادی "قدرون" نامیده می‌شود. (لغت‌نامه دهخدا، ص ۱۷۷).</ref> فرود خواهم آورد و در آن‌جا با ایشان درباره [[قوم]] خود و [[میراث]] خویش، [[اسرائیل]] را [[محاکمه]] خواهم نمود. زیرا که ایشان را در میان [[امت‌ها]] پراکنده ساخته و [[زمین]] مرا تقسیم نموده‌اند و بر [[قوم]] من قرعه انداخته و پسری در عوض فاحشه داده و دختری به شراب فروخته‌اند تا بنوشند"<ref>تورات، کتاب یوئیل نبی، ص ۱۳۲۷، باب ۳، بندهای ۲ و ۳.</ref>. در کتاب "[[عاموس نبی]]"<ref>تورات، کتاب عاموس نبی، ص ۱۳۳۳، باب ۴، بندهای ۱۲ و ۱۳.</ref> و "هوشَع [[نبی]]"<ref>تورات، کتاب هوشع نبی، ص ۱۳۱۴، باب ۵، بندهای ۱۴ و ۱۵.</ref> نیز از [[نزول حضرت عیسی]] {{ع}} و [[داوری]] آن [[حضرت]] سخن به میان آمده است.
* در کتاب "اِشعیای [[نبی]]" که یکی از [[پیامبران]] [[پیرو تورات]] است، بشارات فراوانی درباره [[ظهور]] [[حضرت]] آمده است: "و نهالی از تنه یسی‌<ref>یسی به‌معنای قوی، پدر حضرت داوود و نوه "راعوت" است، و به‌طوری مشهور بود که داوود را پسر "یسی" می‌نامیدند، در صورتی که خود داوود شهرت و شخصیت عظیمی داشته و از پیامبران بزرگ [[بنی اسرائیل]] بوده است. (قاموس کتاب مقدس).</ref> بیرون آمده، شاخه‌ای از ریشه‌هایش خواهد شکفت و [[روح]] [[خداوند]] بر او قرار خواهد گرفت... مسکینان را به [[عدالت]] [[داوری]] خواهد کرد و به جهت [[مظلومان]] [[زمین]]، به [[راستی]] [[حکم]] خواهد نمود... کمربند کمرش [[عدالت]] خواهد بود و کمربند میانش [[امانت]]..."<ref>تورات، کتاب اشعیای نبی، باب ۱۱.</ref> منظور از "نهالی که از تنه یسی‌ خواهد رویید" ممکن است یکی از چهار نفر: [[حضرات داوود]]، [[سلیمان]]، [[عیسی]] و [[امام مهدی|مهدی]] {{عم}} باشند؛ ولی دقت و بررسی کامل [[آیات]] مذکور نشان می‌دهد که منظور از این نهال، هیچ‌یک از آن [[پیامبران]] نیستند، بلکه همه آن [[بشارت‌ها]] ویژه [[قائم]] [[آل محمد]] {{عم}} است، زیرا [[حضرت داوود]] و [[سلیمان]] {{عم}} [[فرزندان]] پسری یسی‌، و [[حضرت عیسی]] {{ع}} نواده دختری وی، و [[مهدی]] {{ع}} نیز از جانب مادرش، جناب نرجس‌خاتون-که دختر یشوعا، پسر [[قیصر]]، [[پادشاه روم]] و از [[نسل]] [[حضرت داوود]]، و مادرش از [[اولاد]] [[حواریون حضرت عیسی]] {{ع}} بوده، و [[نسب]] شریفش به [[شمعون]] [[صفا]]، وصی‌ [[حضرت عیسی]] {{ع}} می‌رسد-نواده دختری "یسی‌" می‌باشد<ref>ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، هاشمی شهیدی، ص ۳۱۲.</ref>. در کتاب "[[یوئیل نبی]]" که از [[پیامبران]] [[پیرو تورات]] است، چنین آمده است: "آن‌گاه جمیع [[امت‌ها]] را جمع کرده، به وادی "یهوشافاظ‍‌"<ref>نام صحرایی است در نزدیکی [[بیت المقدس]] که اکنون وادی "قدرون" نامیده می‌شود. (لغت‌نامه دهخدا، ص ۱۷۷).</ref> فرود خواهم آورد و در آن‌جا با ایشان درباره [[قوم]] خود و [[میراث]] خویش، [[اسرائیل]] را [[محاکمه]] خواهم نمود. زیرا که ایشان را در میان [[امت‌ها]] پراکنده ساخته و [[زمین]] مرا تقسیم نموده‌اند و بر [[قوم]] من قرعه انداخته و پسری در عوض فاحشه داده و دختری به شراب فروخته‌اند تا بنوشند"<ref>تورات، کتاب یوئیل نبی، ص ۱۳۲۷، باب ۳، بندهای ۲ و ۳.</ref>. در کتاب "[[عاموس نبی]]"<ref>تورات، کتاب عاموس نبی، ص ۱۳۳۳، باب ۴، بندهای ۱۲ و ۱۳.</ref> و "هوشَع [[نبی]]"<ref>تورات، کتاب هوشع نبی، ص ۱۳۱۴، باب ۵، بندهای ۱۴ و ۱۵.</ref> نیز از [[نزول حضرت عیسی]] {{ع}} و [[داوری]] آن [[حضرت]] سخن به میان آمده است.
* در کتاب "زکریای [[نبی]]" [[بشارت ظهور]] [[مهدی]] {{ع}} چنین آمده است: "اینک روز [[خداوند]] می‌آید و [[غنیمت]] تو در میانت تقسیم خواهد شد. و جمیع امّت‌ها را به ضد [[اورشلیم]] برای [[جنگ]] فراهم خواهد کرد و شهر را خواهند گرفت و خانه‌ها را تاراج خواهند نمود... و [[خداوند]] بیرون آمده با آن قوم‌ها مقاتله خواهد کرد چنان‌که در روز [[جنگ]] مقاتله نمود... و آن یک روز معروف [[خداوند]] خواهد بود... و یهوه ([[خدا]]) بر تمامی [[زمین]] [[پادشاه]] خواهد بود..." <ref>تورات، کتاب زکریای نبی، ص ۱۳۸۲، باب ۱۴، بندهای ۱-۱۰.</ref>.
* در کتاب "زکریای [[نبی]]" [[بشارت ظهور]] [[مهدی]] {{ع}} چنین آمده است: "اینک روز [[خداوند]] می‌آید و [[غنیمت]] تو در میانت تقسیم خواهد شد. و جمیع امّت‌ها را به ضد [[اورشلیم]] برای [[جنگ]] فراهم خواهد کرد و شهر را خواهند گرفت و خانه‌ها را تاراج خواهند نمود... و [[خداوند]] بیرون آمده با آن قوم‌ها مقاتله خواهد کرد چنان‌که در روز [[جنگ]] مقاتله نمود... و آن یک روز معروف [[خداوند]] خواهد بود... و یهوه ([[خدا]]) بر تمامی [[زمین]] [[پادشاه]] خواهد بود..." <ref>تورات، کتاب زکریای نبی، ص ۱۳۸۲، باب ۱۴، بندهای ۱-۱۰.</ref>.
* لازم به یادآوری است که در کتب عهدین ([[تورات]] و [[انجیل]]) کلمه "[[خداوند]]" بیشتر در مورد [[حضرت عیسی]] {{ع}} به کار می‌رود. در کتاب "[[حزقیال نبی]]" نیز در مورد [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و [[سرنوشت]] [[اسرائیل]] و [[جهانی شدن]] [[آیین]] [[توحید]] خبرهایی آمده است: "... و اما تو‌ای [[پسر انسان]]! [[خداوند]] یَهوَه چنین می‌فرماید: که به هر جنس مرغان و به همه حیوانات صحرا بگو: جمع شوید و بیایید و نزد [[قربانی]] من که آن را برای شما [[ذبح]] می‌نمایم فراهم آیید. [[قربانی]] عظیمی که بر کوه‌های [[اسرائیل]]، تا گوشت بخورید و [[خون]] بنوشید. و [[خداوند]] یهوه می‌گوید: که بر سفره من از اسبان و سواران و جبّاران و همه مردان جنگی سیر خواهید شد. و من جلال خود را در میان امّت‌ها قرار خواهم داد و جمیع [[امت‌ها]] [[داوری]] مرا که آن را [[اجرا]] خواهم داشت و دست مرا که بر ایشان فرود خواهم آورد، مشاهده خواهند نمود..."<ref>تورات، کتاب حزقیال نبی، ص ۱۲۶۵، باب ۳۹، بند ۱۷-۲۳.</ref> باید توجه داشت که منظور از "[[پسر انسان]]" مانند کلمه "[[مسیح]]"، [[حضرت عیسی]] {{ع}} نیست؛ بلکه مراد از آن، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است، زیرا در [[انجیل]] بیش از هشتاد بار کلمه "[[پسر انسان]]" آمده است که تنها در سی مورد آن [[حضرت مسیح]] {{ع}} [[اراده]] شده است<ref>قاموس کتاب مقدس، ماده "پسر خواهر"، ص ۲۱۹.</ref>. در کتاب "حَجی‌ [[نبی]]" نیز [[بشارت ظهور]] آمده است: "یَهوَه صبایوت چنین می‌گوید: یک دفعه دیگر آسمان‌ها و [[زمین]] و دریا و خشکی را متزلزل خواهم ساخت و تمامی امّت‌ها را متزلزل خواهم ساخت و [[فضیلت]] جمیع امّت‌ها خواهد آمد... این خانه را از جلال خود پر خواهم ساخت..."<ref>کتاب مقدس، کتاب حجی نبی، ص ۱۳۶۷، باب ۲، بندهای ۶-۹.</ref>. که در آن به تشکیل [[حکومت واحد جهانی]] اشاره شده است. در کتاب "صفنیای [[نبی]]" همچنین آمده است: "... [[خداوند]] می‌گوید: برای من [[منتظر]] باشید، تا روزی که به جهت [[غارت]] برخیزم؛ زیرا که قصد من این است که امّت‌ها را جمع نمایم و ممالک را فراهم آورم تا [[غضب]] خود و تمامی حدّت [[خشم]] خویش را بر ایشان بریزم، زیرا که تمامی [[جهان]] به [[آتش]] غیرت من سوخته خواهد شد..."<ref>کتاب مقدس، کتاب صفنیای نبی، ص ۱۳۶۳، باب ۳، بندهای ۵-۹.</ref>. نیز در کتاب "[[دانیال]] [[نبی]]" آمده که: "... [[امیر]] عظیمی که برای پسران [[قوم]] تو [[ایستاده]] [[قائم]] است، خواهد برخاست... بسیاری از آنانی که در [[خاک]] [[زمین]] خوابیده‌اند بیدار خواهند شد..."<ref>کتاب مقدس، کتاب دانیال نبی، ص ۱۳۰۹، باب ۱۲، بندهای ۱-۱۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۲۹.</ref>.
* لازم به یادآوری است که در کتب عهدین ([[تورات]] و [[انجیل]]) کلمه "[[خداوند]]" بیشتر در مورد [[حضرت عیسی]] {{ع}} به کار می‌رود. در کتاب "[[حزقیال نبی]]" نیز در مورد [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و [[سرنوشت]] [[اسرائیل]] و [[جهانی شدن]] [[آیین]] [[توحید]] خبرهایی آمده است: "... و اما تو‌ای [[پسر انسان]]! [[خداوند]] یَهوَه چنین می‌فرماید: که به هر جنس مرغان و به همه حیوانات صحرا بگو: جمع شوید و بیایید و نزد [[قربانی]] من که آن را برای شما [[ذبح]] می‌نمایم فراهم آیید. [[قربانی]] عظیمی که بر کوه‌های [[اسرائیل]]، تا گوشت بخورید و [[خون]] بنوشید. و [[خداوند]] یهوه می‌گوید: که بر سفره من از اسبان و سواران و جبّاران و همه مردان جنگی سیر خواهید شد. و من جلال خود را در میان امّت‌ها قرار خواهم داد و جمیع [[امت‌ها]] [[داوری]] مرا که آن را [[اجرا]] خواهم داشت و دست مرا که بر ایشان فرود خواهم آورد، مشاهده خواهند نمود..."<ref>تورات، کتاب حزقیال نبی، ص ۱۲۶۵، باب ۳۹، بند ۱۷-۲۳.</ref> باید توجه داشت که منظور از "[[پسر انسان]]" مانند کلمه "[[مسیح]]"، [[حضرت عیسی]] {{ع}} نیست؛ بلکه مراد از آن، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است، زیرا در [[انجیل]] بیش از هشتاد بار کلمه "[[پسر انسان]]" آمده است که تنها در سی مورد آن [[حضرت مسیح]] {{ع}} [[اراده]] شده است<ref>قاموس کتاب مقدس، ماده "پسر خواهر"، ص ۲۱۹.</ref>. در کتاب "حَجی‌ [[نبی]]" نیز [[بشارت ظهور]] آمده است: "یَهوَه صبایوت چنین می‌گوید: یک دفعه دیگر آسمان‌ها و [[زمین]] و دریا و خشکی را متزلزل خواهم ساخت و تمامی امّت‌ها را متزلزل خواهم ساخت و [[فضیلت]] جمیع امّت‌ها خواهد آمد... این خانه را از جلال خود پر خواهم ساخت..."<ref>کتاب مقدس، کتاب حجی نبی، ص ۱۳۶۷، باب ۲، بندهای ۶-۹.</ref>. که در آن به تشکیل [[حکومت واحد جهانی]] اشاره شده است. در کتاب "صفنیای [[نبی]]" همچنین آمده است: "... [[خداوند]] می‌گوید: برای من [[منتظر]] باشید، تا روزی که به جهت [[غارت]] برخیزم؛ زیرا که قصد من این است که امّت‌ها را جمع نمایم و ممالک را فراهم آورم تا [[غضب]] خود و تمامی حدّت [[خشم]] خویش را بر ایشان بریزم، زیرا که تمامی [[جهان]] به [[آتش]] غیرت من سوخته خواهد شد..."<ref>کتاب مقدس، کتاب صفنیای نبی، ص ۱۳۶۳، باب ۳، بندهای ۵-۹.</ref>. نیز در کتاب "[[دانیال]] [[نبی]]" آمده که: "... [[امیر]] عظیمی که برای پسران [[قوم]] تو [[ایستاده]] [[قائم]] است، خواهد برخاست... بسیاری از آنانی که در [[خاک]] [[زمین]] خوابیده‌اند بیدار خواهند شد..."<ref>کتاب مقدس، کتاب دانیال نبی، ص ۱۳۰۹، باب ۱۲، بندهای ۱-۱۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۲۹.</ref>.
خط ۴۵۲: خط ۴۵۲:
* [[حق]]
* [[حق]]
* [[حقوق حضرت بر شیعیان]]
* [[حقوق حضرت بر شیعیان]]
* [[حکم داود]]
* [[حکم داوود]]
* [[حکومت اسلامی در غیبت کبری]]
* [[حکومت اسلامی در غیبت کبری]]
* [[حکومت واحد جهانی]]
* [[حکومت واحد جهانی]]
Wasity
دیوان‌سالاران، مدیران
۲۱۸٬۶۶۰

ویرایش

برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/wiki/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/1170194»