تورات و بشارت موعود

مقدمه

در کتاب تورات که از کتب آسمانی به شمار می‌رود و هم‌اکنون در دست اهل کتاب و مورد قبول آنها است، بشارات زیادی از آمدن مهدی موعود و ظهور مصلحی جهانی در آخر الزمان آمده است.
در "زبور" حضرت داوود (ع) که تحت عنوان "مزامیر" در لابلای کتب "عهد عتیق" آمده، نویدهایی درباره ظهور حضرت مهدی (ع) به بیان‌های گوناگون داده شده است و در ۳۵ بخش از مزامیر ۱۵۰ گانه، اشاره‌ای به ظهور مبارک آن حضرت و نویدی از پیروزی صالحان بر شریران و تشکیل حکومت واحد جهانی و تبدیل ادیان و مذاهب مختلف به یک دین محکم و آیین جاوید، موجود است^[۱]. و جالب اینکه مطالبی که قرآن کریم درباره ظهور حضرت مهدی (ع) از "زبور" نقل کرده است، عینا در زبور فعلی موجود و از دستبرد تحریف و تفسیر مصون مانده است. قرآن کریم چنین می‌فرماید: ﴿وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ﴾^[۲]؛ ما علاوه بر ذکر (تورات) در زبور نوشتیم که [در آینده] بندگان صالح من وارث زمین خواهند شد. مقصود از "ذکر" در آیه شریفه، تورات موسی (ع) است که زبور داوود (ع) پیرو شریعت تورات بوده است. در زبور آمده است:... زیرا که شریران منقطع می‌شوند. اما متوکلان به خداوند وارث زمین خواهند شد^[۳]... اسم او ابداً بماند، اسمش مثل آفتاب باقی بماند، در او مردمان برکت خواهند یافت و تمامی قبایل او را خجسته خواهند گفت، بلکه اسم ذو الجلال او ابدا مبارک باد و تمامی زمین از جلالش پر شود، دعای داوود پسر یسی‌ تمام شد^[۴].
در کتاب "اِشعیای نبی" که یکی از پیامبران پیرو تورات است، بشارات فراوانی درباره ظهور حضرت آمده است: "و نهالی از تنه یسی‌^[۵] بیرون آمده، شاخه‌ای از ریشه‌هایش خواهد شکفت و روح خداوند بر او قرار خواهد گرفت... مسکینان را به عدالت داوری خواهد کرد و به جهت مظلومان زمین، به راستی حکم خواهد نمود... کمربند کمرش عدالت خواهد بود و کمربند میانش امانت..."^[۶] منظور از "نهالی که از تنه یسی‌ خواهد رویید" ممکن است یکی از چهار نفر: حضرات داوود، سلیمان، عیسی و مهدی (ع) باشند؛ ولی دقت و بررسی کامل آیات مذکور نشان می‌دهد که منظور از این نهال، هیچ‌یک از آن پیامبران نیستند، بلکه همه آن بشارت‌ها ویژه قائم آل محمد (ع) است، زیرا حضرت داوود و سلیمان (ع) فرزندان پسری یسی‌، و حضرت عیسی (ع) نواده دختری وی، و مهدی (ع) نیز از جانب مادرش، جناب نرجس‌خاتون-که دختر یشوعا، پسر قیصر، پادشاه روم و از نسل حضرت داوود، و مادرش از اولاد حواریون حضرت عیسی (ع) بوده، و نسب شریفش به شمعون صفا، وصی‌ حضرت عیسی (ع) می‌رسد-نواده دختری "یسی‌" می‌باشد^[۷]. در کتاب "یوئیل نبی" که از پیامبران پیرو تورات است، چنین آمده است: "آن‌گاه جمیع امت‌ها را جمع کرده، به وادی "یهوشافاظ‍‌"^[۸] فرود خواهم آورد و در آن‌جا با ایشان درباره قوم خود و میراث خویش، اسرائیل را محاکمه خواهم نمود. زیرا که ایشان را در میان امت‌ها پراکنده ساخته و زمین مرا تقسیم نموده‌اند و بر قوم من قرعه انداخته و پسری در عوض فاحشه داده و دختری به شراب فروخته‌اند تا بنوشند"^[۹]. در کتاب "عاموس نبی"^[۱۰] و "هوشَع نبی"^[۱۱] نیز از نزول حضرت عیسی (ع) و داوری آن حضرت سخن به میان آمده است.
در کتاب "زکریای نبی" بشارت ظهور مهدی (ع) چنین آمده است: "اینک روز خداوند می‌آید و غنیمت تو در میانت تقسیم خواهد شد. و جمیع امّت‌ها را به ضد اورشلیم برای جنگ فراهم خواهد کرد و شهر را خواهند گرفت و خانه‌ها را تاراج خواهند نمود... و خداوند بیرون آمده با آن قوم‌ها مقاتله خواهد کرد چنان‌که در روز جنگ مقاتله نمود... و آن یک روز معروف خداوند خواهد بود... و یهوه (خدا) بر تمامی زمین پادشاه خواهد بود..." ^[۱۲].
لازم به یادآوری است که در کتب عهدین (تورات و انجیل) کلمه "خداوند" بیشتر در مورد حضرت عیسی (ع) به کار می‌رود. در کتاب "حزقیال نبی" نیز در مورد حضرت مهدی (ع) و سرنوشت اسرائیل و جهانی شدن آیین توحید خبرهایی آمده است: "... و اما تو‌ای پسر انسان! خداوند یَهوَه چنین می‌فرماید: که به هر جنس مرغان و به همه حیوانات صحرا بگو: جمع شوید و بیایید و نزد قربانی من که آن را برای شما ذبح می‌نمایم فراهم آیید. قربانی عظیمی که بر کوه‌های اسرائیل، تا گوشت بخورید و خون بنوشید. و خداوند یهوه می‌گوید: که بر سفره من از اسبان و سواران و جبّاران و همه مردان جنگی سیر خواهید شد. و من جلال خود را در میان امّت‌ها قرار خواهم داد و جمیع امت‌ها داوری مرا که آن را اجرا خواهم داشت و دست مرا که بر ایشان فرود خواهم آورد، مشاهده خواهند نمود..."^[۱۳] باید توجه داشت که منظور از "پسر انسان" مانند کلمه "مسیح"، حضرت عیسی (ع) نیست؛ بلکه مراد از آن، حضرت مهدی (ع) است، زیرا در انجیل بیش از هشتاد بار کلمه "پسر انسان" آمده است که تنها در سی مورد آن حضرت مسیح (ع) اراده شده است^[۱۴]. در کتاب "حَجی‌ نبی" نیز بشارت ظهور آمده است: "یَهوَه صبایوت چنین می‌گوید: یک دفعه دیگر آسمان‌ها و زمین و دریا و خشکی را متزلزل خواهم ساخت و تمامی امّت‌ها را متزلزل خواهم ساخت و فضیلت جمیع امّت‌ها خواهد آمد... این خانه را از جلال خود پر خواهم ساخت..."^[۱۵]. که در آن به تشکیل حکومت واحد جهانی اشاره شده است. در کتاب "صفنیای نبی" همچنین آمده است: "... خداوند می‌گوید: برای من منتظر باشید، تا روزی که به جهت غارت برخیزم؛ زیرا که قصد من این است که امّت‌ها را جمع نمایم و ممالک را فراهم آورم تا غضب خود و تمامی حدّت خشم خویش را بر ایشان بریزم، زیرا که تمامی جهان به آتش غیرت من سوخته خواهد شد..."^[۱۶]. نیز در کتاب "دانیال نبی" آمده که: "... امیر عظیمی که برای پسران قوم تو ایستاده قائم است، خواهد برخاست... بسیاری از آنانی که در خاک زمین خوابیده‌اند بیدار خواهند شد..."^[۱۷]^[۱۸].

پرسش مستقیم

در تورات چه بشارت‌هایی به آمدن امام مهدی داده شده است؟ (پرسش)

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه

پانویس

↑ آخرین امید، داوود الهامی، ص ۱۹۳.
↑ سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.
↑ عهد عتیق، کتاب مزامیر، مزمور ۳۷.
↑ همان، مزمور ۷۲.
↑ یسی به‌معنای قوی، پدر حضرت داوود و نوه "راعوت" است، و به‌طوری مشهور بود که داوود را پسر "یسی" می‌نامیدند، در صورتی که خود داوود شهرت و شخصیت عظیمی داشته و از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل بوده است. (قاموس کتاب مقدس).
↑ تورات، کتاب اشعیای نبی، باب ۱۱.
↑ ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، هاشمی شهیدی، ص ۳۱۲.
↑ نام صحرایی است در نزدیکی بیت المقدس که اکنون وادی "قدرون" نامیده می‌شود. (لغت‌نامه دهخدا، ص ۱۷۷).
↑ تورات، کتاب یوئیل نبی، ص ۱۳۲۷، باب ۳، بندهای ۲ و ۳.
↑ تورات، کتاب عاموس نبی، ص ۱۳۳۳، باب ۴، بندهای ۱۲ و ۱۳.
↑ تورات، کتاب هوشع نبی، ص ۱۳۱۴، باب ۵، بندهای ۱۴ و ۱۵.
↑ تورات، کتاب زکریای نبی، ص ۱۳۸۲، باب ۱۴، بندهای ۱-۱۰.
↑ تورات، کتاب حزقیال نبی، ص ۱۲۶۵، باب ۳۹، بند ۱۷-۲۳.
↑ قاموس کتاب مقدس، ماده "پسر خواهر"، ص ۲۱۹.
↑ کتاب مقدس، کتاب حجی نبی، ص ۱۳۶۷، باب ۲، بندهای ۶-۹.
↑ کتاب مقدس، کتاب صفنیای نبی، ص ۱۳۶۳، باب ۳، بندهای ۵-۹.
↑ کتاب مقدس، کتاب دانیال نبی، ص ۱۳۰۹، باب ۱۲، بندهای ۱-۱۲.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۲۹.

[1] آخرین امید، داوود الهامی، ص ۱۹۳.

[2] سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.

[3] عهد عتیق، کتاب مزامیر، مزمور ۳۷.

[4] همان، مزمور ۷۲.

[5] یسی به‌معنای قوی، پدر حضرت داوود و نوه "راعوت" است، و به‌طوری مشهور بود که داوود را پسر "یسی" می‌نامیدند، در صورتی که خود داوود شهرت و شخصیت عظیمی داشته و از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل بوده است. (قاموس کتاب مقدس).

[6] تورات، کتاب اشعیای نبی، باب ۱۱.

[7] ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، هاشمی شهیدی، ص ۳۱۲.

[8] نام صحرایی است در نزدیکی بیت المقدس که اکنون وادی "قدرون" نامیده می‌شود. (لغت‌نامه دهخدا، ص ۱۷۷).

[9] تورات، کتاب یوئیل نبی، ص ۱۳۲۷، باب ۳، بندهای ۲ و ۳.

[10] تورات، کتاب عاموس نبی، ص ۱۳۳۳، باب ۴، بندهای ۱۲ و ۱۳.

[11] تورات، کتاب هوشع نبی، ص ۱۳۱۴، باب ۵، بندهای ۱۴ و ۱۵.

[12] تورات، کتاب زکریای نبی، ص ۱۳۸۲، باب ۱۴، بندهای ۱-۱۰.

[13] تورات، کتاب حزقیال نبی، ص ۱۲۶۵، باب ۳۹، بند ۱۷-۲۳.

[14] قاموس کتاب مقدس، ماده "پسر خواهر"، ص ۲۱۹.

[15] کتاب مقدس، کتاب حجی نبی، ص ۱۳۶۷، باب ۲، بندهای ۶-۹.

[16] کتاب مقدس، کتاب صفنیای نبی، ص ۱۳۶۳، باب ۳، بندهای ۵-۹.

[17] کتاب مقدس، کتاب دانیال نبی، ص ۱۳۰۹، باب ۱۲، بندهای ۱-۱۲.

[18] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۲۹.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]