اسماعیل بن موسی بن جعفر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

اسماعیل بن موسی بن جعفر (ع) از فرزندان امام کاظم(ع) است که در مصر مسکن یافت و در آنجا به نقل حدیث پرداخت.[۱] پسرش موسی از وی روایت کرده است[۲] و او از پدر بزرگوارش و نیز از امام رضا(ع) روایت دارد. رجال شناسان شیعه اسماعیل را فردی ثقه دانسته‌اند. وی از سوی امام کاظم(ع) متولی امور موقوفات شد[۳] و از طرف امام جواد(ع) مأمور شد تا بر جنازه صفوان بن یحیی نماز گزارد.[۴]

کتاب‌های وی عبارت‌اند از: الطهارة، الصلاة، الزکاة، الصوم، الحجّ، الجنائز، الطلاق، النکاح، الحدود، الدعاء، السنن و الاداب و الرویا.[۵] تمامی کتب ذکر شده، در ضمن یک کتاب با عنوان جعفریات یا اشعثیات و یا علویات می‌‌باشد که آن را محمد بن محمد بن اشعث کوفی روایت کرده است[۶] و گویا به اعتبار ابن اشعث، به این نام شهرت یافته است.[۷]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال ابن داوود، ص۵۹.
  2. الفهرست (طوسی)، ص۱۰.
  3. مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۶۷۲.
  4. معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۱۸۸.
  5. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱۰.
  6. اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۳۶.
  7. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۸۳-۱۸۴.