در حالى که پیش از ظهورحضرت مهدى (ع)، شرایط ناامنى بر جهان چیره است، یکى از بنیادى‌ترین کارهاى حضرت، بازگرداندن امنیت به جامعه است. در حکومتحضرت مهدى (ع) با برنامه‌ریزى دقیقى که انجام مى‌شود، در مدّت کوتاهى امنیت در همه زمینه‌ها به جامعه بازمى‌گردد و مردم در محیطى پر از امنیت به زندگى خود ادامه مى‌دهند؛ امنیتى که بشر در هیچ روزگارى مانند آن را ندیده است. راه‌ها به‌گونه‌اى امن مى‌شود که زنانجوان از جایى به جاى دیگر، بدون همراه داشتن محرمى، سفر مى‌کنند و از هرگونه تعرّض و سوء نظر در امان هستند[۱]. مردم در امنیت کامل قضایى به سر مى‌برند، به گونه‌اى که دیگر کسى از اینکه ممکن است حقش پایمال شود، کوچک‌ترین بیمى ندارد[۲]. برنامه‌ها و قوانین به گونه‌اى طرح‌ریزى و اجرا مى‌شود که مردم، خود را در امنیت کامل مالى و جانى مى‌بینند. دزدى از جامعه رخت برمى‌بندد و امنیت مالى تا جایى فراگیر مى‌شود که اگر کسى دست در جیب دیگرى ببرد، هرگز احتمال دزدى داده نمى‌شود و کار او توجیه مى‌گردد. چنان ناامنى، جایش را به امنیت مى‌دهد که حیوانات و جانداران را نیز دربر مى‌گیرد؛ به گونه‌اى که گوسفند و گرگ در کنار هم زندگى مى‌کنند[۳] و کودکان با عقرب و گزندگان هم‌بازى مى‌شوند، بدون اینکه آسیبى ببینند[۴]. امیر المؤمنین (ع) فرمود: "... در آن زمان، گرگ و گوسفند در یک مکان مى‌چرخند. کودکان با مارها و عقرب‌ها بازى مى‌کنند و آسیبى نمى‌بینند، شر و بدى از میان مى‌رود و خیر و خوبى مى‌ماند... مردم به اطاعت و عبادت رو مى‌آورند. دین و آیین رونق مى‌یابد. امانت‌ها رعایت مى‌شود، درختان پرثمر مى‌شود و برکت‌ها بسیار مى‌گردد، اشرار به هلاکت مى‌رسند. نیکان مى‌مانند و از دشمناناهل بیت کسى باقى نمى‌ماند"[۵][۶].
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبط