امام مهدی چگونه حافظ نظم و امنیت جامعه خواهد بود؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
امام مهدی چگونه حافظ نظم و امنیت جامعه خواهد بود؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / امامت و ولایت امام مهدی / اهداف امامت و ولایت امام مهدی (وظایف امام مهدی) / امنیت داخلی و مرزی
مدخل اصلیامنیت پس از ظهور

امام مهدی چگونه حافظ نظم و امنیت جامعه خواهد بود؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

عباس رحیمی

حجت الاسلام و المسلمین عباس رحیمی، در کتاب «امید فردا» در این‌باره گفته است:

«اسلام دین نظم و قانون است. آن حضرت به قانون اهمیت می‌دهد و به جامعه نظم می‌بخشد. او فرزند رادمردی است که هنگام شهادت، نظم در امور را به فرزندان خود توصیه نمود. دقت امام عصر (ع) و عمل به قانون تا جایی است که در خیابان‌ها و معابر اجازه نمی‌دهد پیاده در خیابان حرکت کند و سواره در پیاده‌رو. امام موسی بن جعفر (ع) فرمود: هر گاه قائم ما ظهور کند ندا دهد: "يَا مَعْشَرَ الْفُرْسَانِ‌ سِيرُوا فِي وَسَطِ الطَّرِيقِ، يَا مَعْشَرَ الرَّجَّالَةِ سِيرُوا عَلَى جَنْبَيِ الطَّرِيقِ"؛ ‌ای سواره‌ها شما از میان راه حرکت کنید و ‌ای پیاده‌ها شما از کنار راه حرکت کنید. یعنی امام زمان پس از ظهور، برای برقراری نظم دستور می‌دهد به افراد سواره که از میان راه (خیابان) و پیاده‌ها از کنار راه (پیاده‌رو) حرکت نمایند. و آن حضرت تمام موانع و سد معبرها را گرچه مسجد باشد از میان برخواهد داشت»[۱].

پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

۱. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت
آقای مجتبی تونه‌ای، در کتاب «موعودنامه» در این‌باره گفته است: «در حالى که پیش از ظهور حضرت مهدى (ع)، شرایط‍‌ ناامنى بر جهان چیره است، یکى از بنیادى‌ترین کارهاى حضرت، بازگرداندن امنیت به جامعه است. در حکومت حضرت مهدى (ع) با برنامه‌ریزى دقیقى که انجام مى‌شود، در مدّت کوتاهى امنیت در همه زمینه‌ها به جامعه بازمى‌گردد و مردم در محیطى پر از امنیت به زندگى خود ادامه مى‌دهند؛ امنیتى که بشر در هیچ روزگارى مانند آن را ندیده است. راه‌ها به‌گونه‌اى امن مى‌شود که زنان جوان از جایى به جاى دیگر، بدون همراه داشتن محرمى، سفر مى‌کنند و از هرگونه تعرّض و سوء نظر در امان هستند[۲]. مردم در امنیت کامل قضایى به سر مى‌برند، به گونه‌اى که دیگر کسى از اینکه ممکن است حقش پایمال شود، کوچک‌ترین بیمى ندارد[۳]. برنامه‌ها و قوانین به گونه‌اى طرح‌ریزى و اجرا مى‌شود که مردم، خود را در امنیت کامل مالى و جانى مى‌بینند. دزدى از جامعه رخت برمى‌بندد و امنیت مالى تا جایى فراگیر مى‌شود که اگر کسى دست در جیب دیگرى ببرد، هرگز احتمال دزدى داده نمى‌شود و کار او توجیه مى‌گردد. چنان ناامنى، جایش را به امنیت مى‌دهد که حیوانات و جانداران را نیز دربر مى‌گیرد؛ به گونه‌اى که گوسفند و گرگ در کنار هم زندگى مى‌کنند[۴] و کودکان با عقرب و گزندگان هم‌بازى مى‌شوند، بدون اینکه آسیبى ببینند[۵]. امیر المؤمنین (ع) فرمود: "... در آن زمان، گرگ و گوسفند در یک مکان مى‌چرخند. کودکان با مارها و عقرب‌ها بازى مى‌کنند و آسیبى نمى‌بینند، شر و بدى از میان مى‌رود و خیر و خوبى مى‌ماند... مردم به اطاعت و عبادت رو مى‌آورند. دین و آیین رونق مى‌یابد. امانت‌ها رعایت مى‌شود، درختان پرثمر مى‌شود و برکت‌ها بسیار مى‌گردد، اشرار به هلاکت مى‌رسند. نیکان مى‌مانند و از دشمنان اهل بیت کسى باقى نمى‌ماند"[۶][۷].

پانویس

  1. رحیمی، عباس، امید فردا، ص۶۴.
  2. ملاحم ابن طاووس، ص ۶۹؛ عقد الدرر، ص ۱۵۱؛ فتن ابن حمّاد، ص ۹۸
  3. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.
  4. ملاحم ابن طاووس، ص ۱۵۲
  5. همان.
  6. عقد الدرر، ص ۲۱۱.
  7. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۲۳.