تطیر در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود') |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
سه چیز است که هیچ کس از آن در [[امان]] نیست: یکی، طیره؛ دوم، حسد و سوم، [[ظن]] و گمان. هرگاه فال بد زدی (از کاری که داری)، باز مگرد و چون حسد ورزیدی، [[ستم]] مکن وآن گاه که گمان بردی، بر اساس آن عمل مکن. | سه چیز است که هیچ کس از آن در [[امان]] نیست: یکی، طیره؛ دوم، حسد و سوم، [[ظن]] و گمان. هرگاه فال بد زدی (از کاری که داری)، باز مگرد و چون حسد ورزیدی، [[ستم]] مکن وآن گاه که گمان بردی، بر اساس آن عمل مکن. | ||
چنان که در [[روایات]] آمده است، [[مردم]] از فال بد آسوده نیستند. به همین دلیل، [[پیامبر گرامی اسلام]]، [[توکل به خدا]] را چاره نهایی دانسته است؛ زیرا با [[توکل]]، تأثیر امور به [[خداوند]] نسبت داده می‌شود و [[خدا]] را تنها اثرگذار می‌داند و دیگر فال بد، [[دل]] انسان‌های ساده [[لوح]] را نمی‌لرزاند. [[پیامبر]] در [[حدیثی]] فرموده است: «خداوند اثر فال بد را با توکل از میان می‌برد»<ref>سنن ابی | چنان که در [[روایات]] آمده است، [[مردم]] از فال بد آسوده نیستند. به همین دلیل، [[پیامبر گرامی اسلام]]، [[توکل به خدا]] را چاره نهایی دانسته است؛ زیرا با [[توکل]]، تأثیر امور به [[خداوند]] نسبت داده می‌شود و [[خدا]] را تنها اثرگذار می‌داند و دیگر فال بد، [[دل]] انسان‌های ساده [[لوح]] را نمی‌لرزاند. [[پیامبر]] در [[حدیثی]] فرموده است: «خداوند اثر فال بد را با توکل از میان می‌برد»<ref>سنن ابی داوود، ج۲، ص۲۱۳.</ref>. در جای دیگری نیز می‌فرماید: «[[کفاره]] فال بد زدن، [[توکل]] به خداست»<ref>حرّعاملی، وسائل الشیعه، تحقیق: عبدالرحیم ربانی شیرازی، ج۱۵، ص۵۸۴، باب ۳۵.</ref>. | ||
[[پیامبر]] برای دور ماندن از [[اندیشه‌های خرافی]]، این [[دعا]] را مطرح کرده است: خدایا! هیچ نحوستی نیست مگر نحوستی که تو بخواهی و هیچ خیری نیست مگر خیری که تو بخواهی و هیچ خدایی جز تو نیست و کسی جز تو [[نیکی‌ها]] را محقق نمی‌کند و [[بدی‌ها]] را از بین نمی‌برد و نیرو و توانی جز به وسیله [[خداوند]] بلندمرتبه و بزرگ نیست<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، تصحیح: علی اکبر غفاری، ج۴، ص۲۸۵.</ref>. | [[پیامبر]] برای دور ماندن از [[اندیشه‌های خرافی]]، این [[دعا]] را مطرح کرده است: خدایا! هیچ نحوستی نیست مگر نحوستی که تو بخواهی و هیچ خیری نیست مگر خیری که تو بخواهی و هیچ خدایی جز تو نیست و کسی جز تو [[نیکی‌ها]] را محقق نمی‌کند و [[بدی‌ها]] را از بین نمی‌برد و نیرو و توانی جز به وسیله [[خداوند]] بلندمرتبه و بزرگ نیست<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، تصحیح: علی اکبر غفاری، ج۴، ص۲۸۵.</ref>. | ||