پرش به محتوا

رفاعة بن شداد بجلی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابن‌شهرآشوب'
جز (جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابن‌شهرآشوب')
خط ۲۱: خط ۲۱:
[[شیخ مفید]] می‌نویسد: در آن [[جنگ]]، چون فرستادگان علی{{ع}} از پیش [[طلحه]] و [[زبیر]] و [[عایشه]] برگشتند و علی{{ع}} دانست که آنان در [[مخالفت]] خود [[اصرار]] می‌ورزند و بر [[پیمان‌شکنی]] خود باقی و آماده جنگ هستند و ریختن [[خون]] [[شیعیان علی]]{{ع}} را [[حلال]] می‌شمرند و پندپذیر نیستند و از [[تبهکاری]] دست برنمی‌دارند و هیچ وعد و وعیدی کارساز نیست، [[لشکر]] خود را برای جنگ آماده ساخت و [[ابن عباس]] را به [[فرماندهی]] جلوداران؛ هند مرادی جملی را بر ساقه لشکر؛ [[عمار بن یاسر]] را به فرماندهی سواران و [[محمد بن ابی بکر]] را به فرماندهی پیادگان گماشت و سپس [[پرچم‌ها]] را میان [[قبایل]] پخش کرد. [[امام]]{{ع}} [[هند جملی]] را بر سواران [[قبیله]] [[مذحج]]، و [[شریح بن هانی حارثی]] را بر پیادگان‌شان و [[سعید بن قیس]] را بر سواران قبیله [[همدان]] و [[زیاد بن کعب بن مره]] را بر پیادگان ایشان گماشت. همچنین [[حجر بن عدی]] را [[فرمانده]] سواران [[قبیله کنده]] و [[رفاعه بن شداد بجلی]] را فرمانده سواران و پیادگان قبیله [[بجیله]] قرار داد.... مجموع سواران و پیادگان که در آن [[روز]] در [[لشکرگاه]] علی{{ع}} بودند، شانزده هزار نفر بودند<ref>الجمل و النصرة لسید العترة فی حرب البصرة، ص۳۱۹-۳۲۰؛ موسوعة التاریخ الاسلامی، یوسفی غروی ج۶، ص۱۱۴.</ref>.
[[شیخ مفید]] می‌نویسد: در آن [[جنگ]]، چون فرستادگان علی{{ع}} از پیش [[طلحه]] و [[زبیر]] و [[عایشه]] برگشتند و علی{{ع}} دانست که آنان در [[مخالفت]] خود [[اصرار]] می‌ورزند و بر [[پیمان‌شکنی]] خود باقی و آماده جنگ هستند و ریختن [[خون]] [[شیعیان علی]]{{ع}} را [[حلال]] می‌شمرند و پندپذیر نیستند و از [[تبهکاری]] دست برنمی‌دارند و هیچ وعد و وعیدی کارساز نیست، [[لشکر]] خود را برای جنگ آماده ساخت و [[ابن عباس]] را به [[فرماندهی]] جلوداران؛ هند مرادی جملی را بر ساقه لشکر؛ [[عمار بن یاسر]] را به فرماندهی سواران و [[محمد بن ابی بکر]] را به فرماندهی پیادگان گماشت و سپس [[پرچم‌ها]] را میان [[قبایل]] پخش کرد. [[امام]]{{ع}} [[هند جملی]] را بر سواران [[قبیله]] [[مذحج]]، و [[شریح بن هانی حارثی]] را بر پیادگان‌شان و [[سعید بن قیس]] را بر سواران قبیله [[همدان]] و [[زیاد بن کعب بن مره]] را بر پیادگان ایشان گماشت. همچنین [[حجر بن عدی]] را [[فرمانده]] سواران [[قبیله کنده]] و [[رفاعه بن شداد بجلی]] را فرمانده سواران و پیادگان قبیله [[بجیله]] قرار داد.... مجموع سواران و پیادگان که در آن [[روز]] در [[لشکرگاه]] علی{{ع}} بودند، شانزده هزار نفر بودند<ref>الجمل و النصرة لسید العترة فی حرب البصرة، ص۳۱۹-۳۲۰؛ موسوعة التاریخ الاسلامی، یوسفی غروی ج۶، ص۱۱۴.</ref>.


[[ابن اعثم]] می‌نویسد: چون امیرالمؤمنین علی{{ع}} از [[آمادگی]] طلحه و زبیر و بیرون آمدن ایشان خبر یافت، به امرای [[سپاه]] و اشراف [[حجاز]] و اعیان [[کوفه]] و [[مصر]] فرمود: "[[طلحه]] و [[زبیر]] بیرون آمده‌اند و سپاه آراسته، آماده [[جنگ]] شده‌اند؛ شما چه [[مصلحت]] می‌بینید؟ جنگ کنیم یا به [[حکم]] ایشان تن دهیم؟" پیش از همه، [[رفاعة بن شداد بجلی]] گفت: "ای [[امیرالمؤمنین]]، ما همه دانسته‌ایم و می‌دانیم که [[مخالفان]] بر باطل‌اند و تو بر حقّی و تو بر راه راست هستی و [[دینداری]] و دین‌پروری خوی توست؛ اگر ایشان با تو [[نرمی]] کردند، هر آینه تو نیز با ایشان نرمی کن و اگر [[خیال]] جنگ دارند، با ایشان بجنگ و ما به مدد [[خداوند]] برای دفع ایشان آماده‌ایم و در این کار با تمام توان می‌کوشیم و کوتاهی نخواهیم کرد؛ زیرا که تو در این باره بر حقّی"<ref>الفتوح، ج۲، ص۴۶۲.</ref>. [[ابن شهر آشوب]] می‌نویسد: در گیر و دار [[نبرد]]، [[رفاعه بن شداد بجلی]] این اشعار را می‌خواند: "کسانی که وسیله را بُریدند و با علی{{ع}} در [[فضیلت]] در افتادند؛ در جنگ با او مانند میش [[شکمباره]] هستند"<ref>{{عربی|إِنَّ الَّذِينَ قَطَعُوا الْوَسِيلَةَ * وَ نَازَعُوا عَلَى عَلِيٍّ الْفَضِيلَةَ * فِي حَرْبِهِ كَالنَّعْجَةِ الْأَكِيلَة‌ِ}}؛ مناقب آل أبی طالب، ابن شهر آشوب، ج۳، ص۱۶۲.</ref>.<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[رفاعه بن شداد بجلی (مقاله)|مقاله «رفاعه بن شداد بجلی»]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص۳۳۴-۳۳۶.</ref>
[[ابن اعثم]] می‌نویسد: چون امیرالمؤمنین علی{{ع}} از [[آمادگی]] طلحه و زبیر و بیرون آمدن ایشان خبر یافت، به امرای [[سپاه]] و اشراف [[حجاز]] و اعیان [[کوفه]] و [[مصر]] فرمود: "[[طلحه]] و [[زبیر]] بیرون آمده‌اند و سپاه آراسته، آماده [[جنگ]] شده‌اند؛ شما چه [[مصلحت]] می‌بینید؟ جنگ کنیم یا به [[حکم]] ایشان تن دهیم؟" پیش از همه، [[رفاعة بن شداد بجلی]] گفت: "ای [[امیرالمؤمنین]]، ما همه دانسته‌ایم و می‌دانیم که [[مخالفان]] بر باطل‌اند و تو بر حقّی و تو بر راه راست هستی و [[دینداری]] و دین‌پروری خوی توست؛ اگر ایشان با تو [[نرمی]] کردند، هر آینه تو نیز با ایشان نرمی کن و اگر [[خیال]] جنگ دارند، با ایشان بجنگ و ما به مدد [[خداوند]] برای دفع ایشان آماده‌ایم و در این کار با تمام توان می‌کوشیم و کوتاهی نخواهیم کرد؛ زیرا که تو در این باره بر حقّی"<ref>الفتوح، ج۲، ص۴۶۲.</ref>. [[ابن‌شهرآشوب]] می‌نویسد: در گیر و دار [[نبرد]]، [[رفاعه بن شداد بجلی]] این اشعار را می‌خواند: "کسانی که وسیله را بُریدند و با علی{{ع}} در [[فضیلت]] در افتادند؛ در جنگ با او مانند میش [[شکمباره]] هستند"<ref>{{عربی|إِنَّ الَّذِينَ قَطَعُوا الْوَسِيلَةَ * وَ نَازَعُوا عَلَى عَلِيٍّ الْفَضِيلَةَ * فِي حَرْبِهِ كَالنَّعْجَةِ الْأَكِيلَة‌ِ}}؛ مناقب آل أبی طالب، ابن‌شهرآشوب، ج۳، ص۱۶۲.</ref>.<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[رفاعه بن شداد بجلی (مقاله)|مقاله «رفاعه بن شداد بجلی»]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص۳۳۴-۳۳۶.</ref>


=== [[رفاعه]] و [[جنگ صفین]] ===
=== [[رفاعه]] و [[جنگ صفین]] ===
۲۱۸٬۴۳۸

ویرایش