پرش به محتوا

نام حضرت فاطمه در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابن‌شهرآشوب'
جز (جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابن‌شهرآشوب')
خط ۱۲: خط ۱۲:


شناخت فاطمه {{س}} تنها منحصر به کسانی است که [[آفرینش]] آنان از [[نور]] واحد باشد. [[حضرت علی]] {{ع}} می‌فرماید: {{متن حدیث|إِنَّمَا سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ لِأَنَّ اللَّهَ فَطَمَ مَنْ أَحَبَّهَا عَنِ النَّارِ}}<ref>بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، ج۴۳، ص۱۶.</ref>؛ «او فاطمه نامیده شد؛ زیرا [[خداوند]] دوستدارانش را از [[آتش دوزخ]] بازداشته است».
شناخت فاطمه {{س}} تنها منحصر به کسانی است که [[آفرینش]] آنان از [[نور]] واحد باشد. [[حضرت علی]] {{ع}} می‌فرماید: {{متن حدیث|إِنَّمَا سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ لِأَنَّ اللَّهَ فَطَمَ مَنْ أَحَبَّهَا عَنِ النَّارِ}}<ref>بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، ج۴۳، ص۱۶.</ref>؛ «او فاطمه نامیده شد؛ زیرا [[خداوند]] دوستدارانش را از [[آتش دوزخ]] بازداشته است».
[[امام صادق]] {{ع}} به یکی از [[دوستداران]] خود فرمود: {{متن حدیث|أَ تَدْرِي أَيُّ شَيْ‌ءٍ سُمِّيَتْ فَاطِمَةَ قُلْتُ أَخْبِرْنِي يَا سَيِّدِي قَالَ فُطِمَتْ مِنَ الشَّرَّ}}<ref>مناقب آل أبی طالب، ابن شهر آشوب مازندرانی، ج۳، ص۳۳۰؛ علل الشرایع، شیخ صدوق، ج۱، ص۱۷۸.</ref>؛«می‌دانی به چه دلیل او فاطمه {{س}} نامیده شد؟ گفتم: مولایم به من بگو. فرمود: او از [[شر]] و [[بدی]] جدا گردیده است». در روایتی آمده: {{متن حدیث|إِنَّمَا سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ لِأَنَّ أَعْدَائَهَا فُطِمُوا عَنْ حُبِّهَا}}<ref>الخصائص الفاطمیة، عبدالعظیم بن باقر کجوری، ص۱۶۳.</ref>؛ او فاطمه {{س}} نامیده شد زیرا دشمنانش از [[دوستی]] او [[بریده]] شده‌اند.
[[امام صادق]] {{ع}} به یکی از [[دوستداران]] خود فرمود: {{متن حدیث|أَ تَدْرِي أَيُّ شَيْ‌ءٍ سُمِّيَتْ فَاطِمَةَ قُلْتُ أَخْبِرْنِي يَا سَيِّدِي قَالَ فُطِمَتْ مِنَ الشَّرَّ}}<ref>مناقب آل أبی طالب، ابن‌شهرآشوب مازندرانی، ج۳، ص۳۳۰؛ علل الشرایع، شیخ صدوق، ج۱، ص۱۷۸.</ref>؛«می‌دانی به چه دلیل او فاطمه {{س}} نامیده شد؟ گفتم: مولایم به من بگو. فرمود: او از [[شر]] و [[بدی]] جدا گردیده است». در روایتی آمده: {{متن حدیث|إِنَّمَا سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ لِأَنَّ أَعْدَائَهَا فُطِمُوا عَنْ حُبِّهَا}}<ref>الخصائص الفاطمیة، عبدالعظیم بن باقر کجوری، ص۱۶۳.</ref>؛ او فاطمه {{س}} نامیده شد زیرا دشمنانش از [[دوستی]] او [[بریده]] شده‌اند.


[[یزید بن عبدالملک]] از [[امام باقر]] {{ع}} نقل می‌کند که حضرت فرمود: {{متن حدیث|لَمَّا وُلِدَتْ فَاطِمَةُ {{س}} أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى مَلَكٍ فَأَنْطَقَ بِهِ لِسَانَ مُحَمَّدٍ {{صل}} فَسَمَّاهَا فَاطِمَةَ ثُمَّ قَالَ إِنِّي فَطَمْتُكِ بِالْعِلْمِ وَ فَطَمْتُكِ عَنِ الطَّمْثِ ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ {{ع}} وَ اللَّهِ لَقَدْ فَطَمَهَا اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بِالْعِلْمِ وَ عَنِ الطَّمْثِ بِالْمِيثَاقِ}}<ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج۴۳، ص۱۳.</ref>؛
[[یزید بن عبدالملک]] از [[امام باقر]] {{ع}} نقل می‌کند که حضرت فرمود: {{متن حدیث|لَمَّا وُلِدَتْ فَاطِمَةُ {{س}} أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى مَلَكٍ فَأَنْطَقَ بِهِ لِسَانَ مُحَمَّدٍ {{صل}} فَسَمَّاهَا فَاطِمَةَ ثُمَّ قَالَ إِنِّي فَطَمْتُكِ بِالْعِلْمِ وَ فَطَمْتُكِ عَنِ الطَّمْثِ ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ {{ع}} وَ اللَّهِ لَقَدْ فَطَمَهَا اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بِالْعِلْمِ وَ عَنِ الطَّمْثِ بِالْمِيثَاقِ}}<ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج۴۳، ص۱۳.</ref>؛
۲۱۸٬۱۹۱

ویرایش