سیره سیاسی امام کاظم: تفاوت میان نسخه‌ها

فضای [[رعب]] و [[وحشت]] و [[اختناق]] سیاسی، گروه‌های مخالف [[عباسیان]]، از جمله [[شیعه]] را بسیار آسیب‌پذیر کرده و موجب [[تضعیف]] و کندی [[ارتباط]] آنان با [[امام]]{{ع}} و [[کتمان]] [[هویت]] شیعیان شده بود<ref>کشی، رجال، ص۲۸۲؛ مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۲۱؛ طبرسی، اعلام الوری، ج۲، ص۱۶.</ref>، به طوری که امام{{ع}} افشا شدن سرِّ خود را مساوی با [[ذبح]] و [[قربانی]] شدن می‌دانست<ref>کلینی، کافی (ط - الإسلامیة)، ج۱، ص۳۵۲؛ کشی، رجال، ص۲۸۲؛ مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۲۱.</ref>. [[وصیت نامه]] [[امام صادق]]{{ع}}، [[زندانی]] شدن امام کاظم{{ع}} برای مدت طولانی، زندانی شدن [[یاران]] آن حضرت، مانند [[محمد بن ابی عمیر]]<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۱، ص۲۹.</ref>، و بی‌اطلاعی شماری از [[یاران امام صادق]]{{ع}} از [[امامت امام کاظم]]{{ع}}<ref>کلینی، کافی، ج۱، ص۳۵۲؛ مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱۶ - ۲۲۳؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج۴۸، ص۵۰.</ref>، نشان از وضعیت [[خفقان]] و شدت [[سختگیری]] [[هارون]] بر آن [[حضرت]] و [[یاران]] ایشان دارد.

البته هنگامی که شمار [[شیعیان]] بسیار شد و [[پایگاه مردمی]] [[امام]]{{ع}} قوت گرفت، یعنی در نیمه دوم [[خلافت هارون]]، امام{{ع}} از شدت [[تقیه]] کردن کاست و [[مبارزه منفی]] امام به گونه‌ای بیشتر شد و گاه تعریض‌هایی صریح به شخص هارون می‌زد که بعد [[سیاسی]] آن را به خوبی [[درک]] می‌کرد که در ادامه توضیح داده خواهد شد.<ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش دوم ج۲]] ص ۴۵.</ref>

== منابع ==