اصحاب امام هادی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام هادی | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== یکی از نقش‌های مهم امام هادی{{ع}} در مسیر رهبری شیعه، تربیت شاگردان، یاران و اصحابی بود که هریک از آنان در انتقال معارف دینی از امام به جا...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
یکی از نقش‌های مهم [[امام هادی]]{{ع}} در مسیر [[رهبری]] [[شیعه]]، [[تربیت شاگردان]]، [[یاران]] و اصحابی بود که هریک از آنان در انتقال [[معارف دینی]] از [[امام]] به [[جامعه]] نقش بسزایی داشتند. | یکی از نقش‌های مهم [[امام هادی]]{{ع}} در مسیر [[رهبری]] [[شیعه]]، [[تربیت شاگردان]]، [[یاران]] و اصحابی بود که هریک از آنان در انتقال [[معارف دینی]] از [[امام]] به [[جامعه]] نقش بسزایی داشتند. | ||
یاران و [[شاگردان]] آن [[حضرت]]، [[احادیث]] ایشان را [[روایت]] کرده یا آن احادیث را به عنوان کتاب نوشته و تدوین می‌کردند. [[شیخ طوسی]] حدود ۱۸۰ تن از [[اصحاب]] و [[راویان حدیث]] امام هادی{{ع}} را معرفی کرده است البته پرواضح است همه در یک رتبه و یک سنخ نبوده‌اند. شاگردان آن حضرت دو دسته‌اند؛ یک دسته تنها از آن حضرت روایت نقل کرده‌اند و در تصنیف کتاب نقشی نداشته‌اند. دسته دوم، کسانی‌اند که در تدوین و ثبت و ضبط [[روایات]] نقش داشته‌اند. طبیعی است که بیشتر [[شاگردان امام هادی]]{{ع}} از دسته اول هستند. | یاران و [[شاگردان]] آن [[حضرت]]، [[احادیث]] ایشان را [[روایت]] کرده یا آن احادیث را به عنوان کتاب نوشته و تدوین می‌کردند. [[شیخ طوسی]] حدود ۱۸۰ تن از [[اصحاب]] و [[راویان حدیث]] امام هادی{{ع}} را معرفی کرده است البته پرواضح است همه در یک رتبه و یک سنخ نبوده‌اند. شاگردان آن حضرت دو دسته‌اند؛ یک دسته تنها از آن حضرت روایت نقل کرده‌اند و در تصنیف کتاب نقشی نداشته‌اند. دسته دوم، کسانی‌اند که در تدوین و ثبت و ضبط [[روایات]] نقش داشته‌اند. طبیعی است که بیشتر [[شاگردان امام هادی]]{{ع}} از دسته اول هستند. | ||
با نگاهی دیگر می‌توان از نظر [[ملیت]]، شاگردان و [[راویان امام هادی]]{{ع}} را به دسته‌های مختلف [[ایرانی]] و غیر ایرانی و شاگردان غیر ایرانی را به ملیت‌های مختلف تقسیم کرد، با توجه به این نکته که عمده شاگردان و [[راویان]] آن حضرت ایرانی بوده‌اند. | با نگاهی دیگر می‌توان از نظر [[ملیت]]، شاگردان و [[راویان امام هادی]]{{ع}} را به دسته‌های مختلف [[ایرانی]] و غیر ایرانی و شاگردان غیر ایرانی را به ملیت‌های مختلف تقسیم کرد، با توجه به این نکته که عمده شاگردان و [[راویان]] آن حضرت ایرانی بوده‌اند. | ||
پرداختن به همه شاگردان امام هادی{{ع}} در این نوشته، به طول می‌انجامد، از این رو، در این مجال به اختصار تنها به تعدادی از اصحاب و شاگردان آن حضرت که صاحب کتاب، [[وکالت]] یا روایت بوده‌اند، به ترتیب الفبا اشاره می‌شود: | پرداختن به همه شاگردان امام هادی{{ع}} در این نوشته، به طول می‌انجامد، از این رو، در این مجال به اختصار تنها به تعدادی از اصحاب و شاگردان آن حضرت که صاحب کتاب، [[وکالت]] یا روایت بوده‌اند، به ترتیب الفبا اشاره می‌شود: | ||
#[[ابراهیم بن شیبه اصفهانی]]: [[ابراهیم]] را، به ویژه به سبب نامه‌ای که به امام هادی{{ع}} نوشته و در آن از [[عقاید انحرافی]] [[غالیان]] پرسیده است، [[اهل تقوی]] و [[دیانت]] شمرده و گفته‌اند این امر بر نهایت [[احتیاط]] ابراهیم در دینمداری دلالت می‌کند و از آن [[نیکو]] بودن او استشمام می‌شود<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج۱، ص۲۰.</ref>. | #[[ابراهیم بن شیبه اصفهانی]]: [[ابراهیم]] را، به ویژه به سبب نامه‌ای که به امام هادی{{ع}} نوشته و در آن از [[عقاید انحرافی]] [[غالیان]] پرسیده است، [[اهل تقوی]] و [[دیانت]] شمرده و گفته‌اند این امر بر نهایت [[احتیاط]] ابراهیم در دینمداری دلالت می‌کند و از آن [[نیکو]] بودن او استشمام می‌شود<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج۱، ص۲۰.</ref>. | ||
#[[ابراهیم بن مهزیار اهوازی]]: گفته‌اند وی کتابی با عنوان [[البشارات (کتاب)|البشارات]] داشته است<ref>نجاشی، رجال، ص۱۶.</ref>. همچنان که او را از [[ممدوحین]] (ستوده‌شدگان) دانسته‌اند<ref>ابن داوود، رجال، ص۳۴.</ref>. | #[[ابراهیم بن مهزیار اهوازی]]: گفته‌اند وی کتابی با عنوان [[البشارات (کتاب)|البشارات]] داشته است<ref>نجاشی، رجال، ص۱۶.</ref>. همچنان که او را از [[ممدوحین]] (ستوده‌شدگان) دانسته‌اند<ref>ابن داوود، رجال، ص۳۴.</ref>. | ||
| خط ۲۹: | خط ۳۱: | ||
#[[محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب زیات کوفی همدانی]]: وی را از [[اصحاب]] سه [[امام]]، از جمله [[امام هادی]]{{ع}} و مورد [[اعتماد]] دانسته‌اند<ref>طوسی، رجال، ص۳۹۱.</ref>. او به بزرگی [[منزلت]] و کثرت [[روایت]] [[ستوده]] شده و گفته‌اند به [[سال ۲۶۲ق]]، [[وفات]] یافته است. وی دارای تصانیف نیکویی بود که کتاب التوحید، کتاب المعرفة و البداء، کتاب الرد علی [[أهل]] القدر، کتاب الإمامة و کتاب وصایا الأئمة{{عم}} از آن جمله‌اند<ref>نجاشی، رجال، ص۳۳۴.</ref>. | #[[محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب زیات کوفی همدانی]]: وی را از [[اصحاب]] سه [[امام]]، از جمله [[امام هادی]]{{ع}} و مورد [[اعتماد]] دانسته‌اند<ref>طوسی، رجال، ص۳۹۱.</ref>. او به بزرگی [[منزلت]] و کثرت [[روایت]] [[ستوده]] شده و گفته‌اند به [[سال ۲۶۲ق]]، [[وفات]] یافته است. وی دارای تصانیف نیکویی بود که کتاب التوحید، کتاب المعرفة و البداء، کتاب الرد علی [[أهل]] القدر، کتاب الإمامة و کتاب وصایا الأئمة{{عم}} از آن جمله‌اند<ref>نجاشی، رجال، ص۳۳۴.</ref>. | ||
#[[یعقوب بن اسحاق دورقی اهوازی]]، [[ابن سکیت]]: وی [[ابو یوسف]]، یعقوب بن اسحاق دورقی اهوازی و به ابن سکّیت (کم حرف) [[شهرت]] داشت. [[شیخ طوسی]] او را از اصحاب امام هادی{{ع}} برشمرده است. وی نزد [[امام جواد]]{{ع}} و امام هادی{{ع}} دارای منزلت والایی بوده و این دو امام بزرگوار وی را از [[یاران خاص]] خود به شمار می‌آوردند<ref>نجاشی، رجال، ص۴۴۹.</ref>. [[ابن سکیت]] در [[علم]] نحو، لغت، [[علوم قرآن]] و [[شعر]] پیشوای همگان بوده است<ref>ابن ندیم، الفهرست، ص۷۹؛ نجاشی، رجال، ص۴۴۹.</ref>. چندان که او را «[[امیرالمؤمنین]] در لغت»<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۲۷۶.</ref>، «شیخ العربیه» و «[[حجة]] فی العربیه» وصف کرده‌اند<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۱۶.</ref>. از [[شاگردان]] او می‌توان به [[ابوحنیفه دینوری]]، صاحب کتاب [[الأخبار الطوال (کتاب)|الأخبار الطوال]] اشاره کرد که در [[دانش]] نحو، لغت، [[تاریخ]]، هندسه، حساب، [[منطق]]، [[فلسفه]] و هیئت جایگاه برجسته‌ای داشت<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۶.</ref>. ابن سکیت دارای کتاب‌های بسیاری است که از میان آنها می‌توان به کتاب‌های [[تهذیب]] الالفاظ و کتاب [[اصلاح]] المنطق اشاره کرد. [[متوکّل]] به سبب اظهارنظر ابن سکیت درباره [[برتری اهل بیت]]{{عم}} و اعلام [[ولایت اهل بیت]]{{عم}}، او را به [[شهادت]] رساند. چنان که گفته‌اند، متوکّل از [[برتری]] و عزیزتر بودن دو فرزند خود نسبت به [[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{عم}} پرسید و او به [[خدا]] [[سوگند]] خورد که [[قنبر]]، [[غلام]] [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}}، از آن دو و [[پدر]] آن دو نزد وی گرامی‌تر است؛ شهادت او در سال ۲۴۴ یا ۲۴۶ ق، در ۵۸ سالگی رخ داد<ref>ر.ک: امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۰۶.</ref>. | #[[یعقوب بن اسحاق دورقی اهوازی]]، [[ابن سکیت]]: وی [[ابو یوسف]]، یعقوب بن اسحاق دورقی اهوازی و به ابن سکّیت (کم حرف) [[شهرت]] داشت. [[شیخ طوسی]] او را از اصحاب امام هادی{{ع}} برشمرده است. وی نزد [[امام جواد]]{{ع}} و امام هادی{{ع}} دارای منزلت والایی بوده و این دو امام بزرگوار وی را از [[یاران خاص]] خود به شمار می‌آوردند<ref>نجاشی، رجال، ص۴۴۹.</ref>. [[ابن سکیت]] در [[علم]] نحو، لغت، [[علوم قرآن]] و [[شعر]] پیشوای همگان بوده است<ref>ابن ندیم، الفهرست، ص۷۹؛ نجاشی، رجال، ص۴۴۹.</ref>. چندان که او را «[[امیرالمؤمنین]] در لغت»<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۲۷۶.</ref>، «شیخ العربیه» و «[[حجة]] فی العربیه» وصف کرده‌اند<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۱۶.</ref>. از [[شاگردان]] او می‌توان به [[ابوحنیفه دینوری]]، صاحب کتاب [[الأخبار الطوال (کتاب)|الأخبار الطوال]] اشاره کرد که در [[دانش]] نحو، لغت، [[تاریخ]]، هندسه، حساب، [[منطق]]، [[فلسفه]] و هیئت جایگاه برجسته‌ای داشت<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۶.</ref>. ابن سکیت دارای کتاب‌های بسیاری است که از میان آنها می‌توان به کتاب‌های [[تهذیب]] الالفاظ و کتاب [[اصلاح]] المنطق اشاره کرد. [[متوکّل]] به سبب اظهارنظر ابن سکیت درباره [[برتری اهل بیت]]{{عم}} و اعلام [[ولایت اهل بیت]]{{عم}}، او را به [[شهادت]] رساند. چنان که گفته‌اند، متوکّل از [[برتری]] و عزیزتر بودن دو فرزند خود نسبت به [[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{عم}} پرسید و او به [[خدا]] [[سوگند]] خورد که [[قنبر]]، [[غلام]] [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}}، از آن دو و [[پدر]] آن دو نزد وی گرامی‌تر است؛ شهادت او در سال ۲۴۴ یا ۲۴۶ ق، در ۵۸ سالگی رخ داد<ref>ر.ک: امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۰۶.</ref>. | ||
از میان [[زنان]] نیز بانوی بزرگوار، «[[کلثوم]] کرخیه» را از اصحاب امام هادی{{ع}} دانسته و گفته‌اند [[عبدالرحمان بن داوود شعیری بغدادی]] از این بانو [[روایت]] نقل کرده است<ref>طوسی، رجال، ص۳۹۴.</ref><ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش دوم ج۲]] ص ۲۰۰.</ref> | از میان [[زنان]] نیز بانوی بزرگوار، «[[کلثوم]] کرخیه» را از اصحاب امام هادی{{ع}} دانسته و گفته‌اند [[عبدالرحمان بن داوود شعیری بغدادی]] از این بانو [[روایت]] نقل کرده است<ref>طوسی، رجال، ص۳۹۴.</ref><ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش دوم ج۲]] ص ۲۰۰.</ref> | ||
| خط ۳۸: | خط ۴۱: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام هادی]] | |||