عدل در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'صاحبنظران' به 'صاحبنظران'
جز (جایگزینی متن - 'صاحبنظران' به 'صاحبنظران') |
|||
خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
=== رابطه [[عدالت]] با [[معنویت]] و [[تزکیه]] === | === رابطه [[عدالت]] با [[معنویت]] و [[تزکیه]] === | ||
[[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]] در بیانات متعددی بر [[ضرورت]] در آمیختن [[عدالت]] با [[معنویت]] و [[عقلانیت]] تأکید خاص دارند. ایشان از سویی بر این نکته [[اصرار]] دارند که تحقق [[عدالت]] [[نیازمند]] بسط [[اعتقاد]] به [[مبدأ و معاد]] و [[معنویت]] در سطح [[جامعه]] است و تا این [[اعتقادات]] در میان [[آحاد]] [[جامعه]] دامنگستر نشود، [[عدالت اجتماعی]] واقعی و مورد نظر [[اسلام]] پیاده نمیشود. از سوی دیگر بر [[لزوم]] برخورداری [[مسئولان]] دولتی و مجریان [[عدالت اجتماعی]] از [[معنویت]] و [[عقلانیت]] تأکید دارند. [[عقلانیت]] اقتضا میکند که مجریان و دستاندرکاران تحقق [[عدالت]] در هر عرصه از عرصههای [[اجتماع]] از تجارب عقلایی سایر [[ملتها]] و نیز از [[تدبیر]] و [[محاسبه]] و دقت کافی و بهرهمندی از نظرات | [[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]] در بیانات متعددی بر [[ضرورت]] در آمیختن [[عدالت]] با [[معنویت]] و [[عقلانیت]] تأکید خاص دارند. ایشان از سویی بر این نکته [[اصرار]] دارند که تحقق [[عدالت]] [[نیازمند]] بسط [[اعتقاد]] به [[مبدأ و معاد]] و [[معنویت]] در سطح [[جامعه]] است و تا این [[اعتقادات]] در میان [[آحاد]] [[جامعه]] دامنگستر نشود، [[عدالت اجتماعی]] واقعی و مورد نظر [[اسلام]] پیاده نمیشود. از سوی دیگر بر [[لزوم]] برخورداری [[مسئولان]] دولتی و مجریان [[عدالت اجتماعی]] از [[معنویت]] و [[عقلانیت]] تأکید دارند. [[عقلانیت]] اقتضا میکند که مجریان و دستاندرکاران تحقق [[عدالت]] در هر عرصه از عرصههای [[اجتماع]] از تجارب عقلایی سایر [[ملتها]] و نیز از [[تدبیر]] و [[محاسبه]] و دقت کافی و بهرهمندی از نظرات صاحبنظران که اقتضای کار معقول و سنجیده است بهرهمند باشند. همچنین به [[اعتقاد]] [[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]] اگر [[معنویت]] با [[عدالت]] همراه نباشد، تحقق [[عدالت]] [[شعار]] توخالی خواهد بود، خیلیها حرف و [[شعار]] [[عدالت]] را میزنند اما چون [[معنویت]] در [[رفتار]] نیست، بیشتر جنبه [[سیاسی]] و شکلی پیدا میکند. | ||
اگر [[عدالت]] را از [[معنویت]] جدا کنیم؛ [[عدالت]]، [[عدالت]] [[اسلامی]] نخواهد بود. زمانی که [[عدالت]] با [[معنویت]] و توجه به آفاق [[معنوی]] عالم وجود و کائنات همراه نباشد، به ریاکاری، [[دروغ]]، [[انحراف]]، [[ظاهرسازی]] و تصنع تبدیل میشود چنانکه در همه کشورهایی که حرکت [[کمونیستی]] در آنجا به شکلی از اشکال - [[انقلاب]] یا کودتا - تحقق پیدا کرده بود، "[[عدالت]]" محور شعارشان بود؛ اما واقعیت [[زندگی]] آنها مطلقاً نشاندهنده [[عدالت]] نبود؛ برعکس ضد [[عدالت]] بود. بنابراین، [[عدالت]] باید با [[معنویت]] همراه باشد؛ یعنی باید برای [[خدا]] و [[اجر]] [[الهی]] دنبال [[عدالت]] باشیم؛ در این صورت میتوان با [[دشمنان]] [[عدالت]] مواجهه و مقابله کرد. البته [[معنویت]] هم بدون [[گرایش]] به [[عدالت]]، یک بعدی است. بعضیها [[اهل]] معنایند، اما هیچ نگاهی به [[عدالت]] ندارند برهمین اساس است که [[اسلام]] در عین توجه به مسائل [[اجتماعی]] و سرنوست [[انسانها]]، به [[معنویت]] نیز توجه دارد چنانکه در [[روایت]] وارد شده است {{متن حدیث|مَنْ أَصْبَحَ وَ لَمْ يَهْتَمَّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِينَ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ}} بنابراین [[آدم]] [[معنوی]] نمیتواند با [[ظلم]]، [[ستم]] و [[طاغوت]] کنار بیاید و با نظامهای ظالمانه و سلطهطلب [[همکاری]] نماید [[اسلام]] با چنین [[معنویت]] تکبعدی [[مخالف]] است در نتیجه [[معنویت]] و [[عدالت]] در [[اسلام]] درهمتنیده شدهاند<ref>حضرت آیت الله خامنهای، بیانات در دیدار اعضای هیأت دولت، ۸/۶/۱۳۸۴.</ref>. | اگر [[عدالت]] را از [[معنویت]] جدا کنیم؛ [[عدالت]]، [[عدالت]] [[اسلامی]] نخواهد بود. زمانی که [[عدالت]] با [[معنویت]] و توجه به آفاق [[معنوی]] عالم وجود و کائنات همراه نباشد، به ریاکاری، [[دروغ]]، [[انحراف]]، [[ظاهرسازی]] و تصنع تبدیل میشود چنانکه در همه کشورهایی که حرکت [[کمونیستی]] در آنجا به شکلی از اشکال - [[انقلاب]] یا کودتا - تحقق پیدا کرده بود، "[[عدالت]]" محور شعارشان بود؛ اما واقعیت [[زندگی]] آنها مطلقاً نشاندهنده [[عدالت]] نبود؛ برعکس ضد [[عدالت]] بود. بنابراین، [[عدالت]] باید با [[معنویت]] همراه باشد؛ یعنی باید برای [[خدا]] و [[اجر]] [[الهی]] دنبال [[عدالت]] باشیم؛ در این صورت میتوان با [[دشمنان]] [[عدالت]] مواجهه و مقابله کرد. البته [[معنویت]] هم بدون [[گرایش]] به [[عدالت]]، یک بعدی است. بعضیها [[اهل]] معنایند، اما هیچ نگاهی به [[عدالت]] ندارند برهمین اساس است که [[اسلام]] در عین توجه به مسائل [[اجتماعی]] و سرنوست [[انسانها]]، به [[معنویت]] نیز توجه دارد چنانکه در [[روایت]] وارد شده است {{متن حدیث|مَنْ أَصْبَحَ وَ لَمْ يَهْتَمَّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِينَ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ}} بنابراین [[آدم]] [[معنوی]] نمیتواند با [[ظلم]]، [[ستم]] و [[طاغوت]] کنار بیاید و با نظامهای ظالمانه و سلطهطلب [[همکاری]] نماید [[اسلام]] با چنین [[معنویت]] تکبعدی [[مخالف]] است در نتیجه [[معنویت]] و [[عدالت]] در [[اسلام]] درهمتنیده شدهاند<ref>حضرت آیت الله خامنهای، بیانات در دیدار اعضای هیأت دولت، ۸/۶/۱۳۸۴.</ref>. |