رفاعة بن شداد بجلی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سواره نظام' به 'سواره‌نظام'
جز (جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابن‌شهرآشوب') |
جز (جایگزینی متن - 'سواره نظام' به 'سواره‌نظام') |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
=== [[رفاعه]] و [[جنگ صفین]] === | === [[رفاعه]] و [[جنگ صفین]] === | ||
[[نصر بن مزاحم]] می‌نویسد: وقتی علی{{ع}} و [[معاویه]] [[پرچم‌ها]] را بستند و [[فرماندهان]] را گماشتند و سپاه را برای [[جنگی]] آماده کردند، علی{{ع}}، [[عمار بن یاسر]] را به [[فرماندهی]] سواران؛ [[عبدالله بن بدیل بن ورقاء خزاعی]] را به فرماندهی پیادگان؛ [[هاشم بن عتبة بن ابی وقاص زهری]] را به [[پرچمداری]] سپاه؛ [[اشعث بن قیس]] را به سپهسالاری جناح راست | [[نصر بن مزاحم]] می‌نویسد: وقتی علی{{ع}} و [[معاویه]] [[پرچم‌ها]] را بستند و [[فرماندهان]] را گماشتند و سپاه را برای [[جنگی]] آماده کردند، علی{{ع}}، [[عمار بن یاسر]] را به [[فرماندهی]] سواران؛ [[عبدالله بن بدیل بن ورقاء خزاعی]] را به فرماندهی پیادگان؛ [[هاشم بن عتبة بن ابی وقاص زهری]] را به [[پرچمداری]] سپاه؛ [[اشعث بن قیس]] را به سپهسالاری جناح راست [[سواره‌نظام]] سپاه، [[عبدالله بن عباس]] را به سپهسالاری [[جناح چپ]] سواره نظام سپاه؛ [[سلیمان بن صرد خزاعی]] را به سپهسالاری جناح راست پیاده نظام سپاه، و [[حارث بن مرّه عبدی]] را به سپهسالاری [[جناح چپ]] پیاده [[نظام]] گماشت، و [[مضریان]] [[کوفه]] و [[بصره]] را در میانه و [[قلب]] [[سپاه]]، و یمانیان را در جناح راست، و بنی [[ربیعه]] را در جناح چپ سپاه قرار داد، و پرچم‌های [[قبایل]] را بست و آنها را به سالاران و نامدارانشان سپرد، و ایشان را به سرداری و [[فرماندهی]] آنان گماشت؛ همچنین [[امام]]{{ع}} [[رفاعه بن شداد]] را به سرداری [[قبیله]] [[بجیله]] گماشت<ref>وقعة صفین، نصر بن مزاحم، ص۲۰۵ - ۲۰۶؛ موسوعة التاریخ الاسلامی، یوسفی غروی، ج۵، ص۱۲۸.</ref>. | ||
پس از [[اختلاف]] قبائل بر ادامه [[جنگ]] یا [[سازش]] در گرماگرم [[جنگ صفین]]، امام{{ع}} نخست خطبه‌ای خواندند و سپس سران قبائل به صحبت پرداختند که [[رفاعه ابن شداد]] نیز چنین گفت: "ای [[مردم]]! ما از [[حقّ]] خود چیزی را از دست نداده‌ایم. آنان ما را در پایان کارمان به همان چیزی می‌خوانند که ما، از آغاز ایشان را بدان می‌خواندیم (یعنی [[حکم]] [[قرآن]]) و اینک ناخودآگاه همان را پذیرفته‌اند. اگر کار چنان که ما می‌خواهیم، انجام یابد، [[فتنه]] و [[کشتار]] پایان خواهد یافت وگرنه ما آن را از سر خواهیم گرفت و همان [[سخت‌کوشی]] پیشین را به کار خواهیم برد"<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[رفاعه بن شداد بجلی (مقاله)|مقاله «رفاعه بن شداد بجلی»]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص۳۳۶-۳۳۷.</ref>. | پس از [[اختلاف]] قبائل بر ادامه [[جنگ]] یا [[سازش]] در گرماگرم [[جنگ صفین]]، امام{{ع}} نخست خطبه‌ای خواندند و سپس سران قبائل به صحبت پرداختند که [[رفاعه ابن شداد]] نیز چنین گفت: "ای [[مردم]]! ما از [[حقّ]] خود چیزی را از دست نداده‌ایم. آنان ما را در پایان کارمان به همان چیزی می‌خوانند که ما، از آغاز ایشان را بدان می‌خواندیم (یعنی [[حکم]] [[قرآن]]) و اینک ناخودآگاه همان را پذیرفته‌اند. اگر کار چنان که ما می‌خواهیم، انجام یابد، [[فتنه]] و [[کشتار]] پایان خواهد یافت وگرنه ما آن را از سر خواهیم گرفت و همان [[سخت‌کوشی]] پیشین را به کار خواهیم برد"<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[رفاعه بن شداد بجلی (مقاله)|مقاله «رفاعه بن شداد بجلی»]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص۳۳۶-۳۳۷.</ref>. | ||