دعوت: تفاوت میان نسخه‌ها
←شیوه‌های دعوت
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[قرآن کریم]] برای دعوت دیگران به [[راه هدایت]] [[پروردگار]]، راهکار معین و مؤثری مقرر کرده است: {{متن قرآن|ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ}}<ref>«(مردم را) به راه پروردگارت با حکمت و پند نیکو فرا خوان و با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز! بی‌گمان پروردگارت به آن کس که راه وی را گم کرده داناتر است و او به رهیافتگان داناتر است» سوره نحل، آیه ۱۲۵.</ref>. بدین وسیله سه راهکار “حکمت”، “موعظه نیکو” و “جدال احسن” برای دعوت دیگران به [[توحید]] و [[یکتاپرستی]] پیش روی ماست. از این [[آیه]] می‌توان به این نکته رسید که [[جهاد]] راهکار [[دعوت به توحید]] شمرده نمی‌شود، بلکه جهاد راهی برای رفع موانع دعوت به توحید از راهکارهایی سه‌گانه پیش‌گفته است؛ هرچند امروزه کسی [[قادر]] به ایجاد مانع برای دعوت دیگران به توحید نیست تا [[نیازمند]] جهاد به معنای رایج آن باشد، گرچه جهاد در عرصه‌های [[فرهنگی]]، [[اقتصادی]] و [[سیاسی]] برای مقابله با ترفندهای [[دشمنان اسلام]] همچنان جریان دارد. [[تعیین]] سه راهکار متفاوت نیز بدین خاطر است که [[مردم]] از نظر [[میزان]] [[دانش]]، [[معرفت]]، [[درک]] و [[شعور]]، و ظرفیت یکسان نیستند، از این‌رو، باید [[اهل]] [[منطق]] و [[استدلال]] را با “حکمت و برهان”، [[مردمان]] [[جاهل]] و [[غافل]] را با “موعظه و پند” و اهل [[مجادله]] را با “جدال احسن و گفتگو” به توحید فراخواند. | [[قرآن کریم]] برای دعوت دیگران به [[راه هدایت]] [[پروردگار]]، راهکار معین و مؤثری مقرر کرده است: {{متن قرآن|ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ}}<ref>«(مردم را) به راه پروردگارت با حکمت و پند نیکو فرا خوان و با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز! بی‌گمان پروردگارت به آن کس که راه وی را گم کرده داناتر است و او به رهیافتگان داناتر است» سوره نحل، آیه ۱۲۵.</ref>. بدین وسیله سه راهکار “حکمت”، “موعظه نیکو” و “جدال احسن” برای دعوت دیگران به [[توحید]] و [[یکتاپرستی]] پیش روی ماست. از این [[آیه]] می‌توان به این نکته رسید که [[جهاد]] راهکار [[دعوت به توحید]] شمرده نمی‌شود، بلکه جهاد راهی برای رفع موانع دعوت به توحید از راهکارهایی سه‌گانه پیش‌گفته است؛ هرچند امروزه کسی [[قادر]] به ایجاد مانع برای دعوت دیگران به توحید نیست تا [[نیازمند]] جهاد به معنای رایج آن باشد، گرچه جهاد در عرصه‌های [[فرهنگی]]، [[اقتصادی]] و [[سیاسی]] برای مقابله با ترفندهای [[دشمنان اسلام]] همچنان جریان دارد. [[تعیین]] سه راهکار متفاوت نیز بدین خاطر است که [[مردم]] از نظر [[میزان]] [[دانش]]، [[معرفت]]، [[درک]] و [[شعور]]، و ظرفیت یکسان نیستند، از این‌رو، باید [[اهل]] [[منطق]] و [[استدلال]] را با “حکمت و برهان”، [[مردمان]] [[جاهل]] و [[غافل]] را با “موعظه و پند” و اهل [[مجادله]] را با “جدال احسن و گفتگو” به توحید فراخواند. | ||
دعوت به توحید و [[هدایت الهی]] قاعده‌ای [[ثابت]] و رویکردی همیشگی برای انواع فعالیت‌هاست. در [[روابط]] خارجی با [[ملت‌ها]] و دولت‌های دیگر، هرچند در چارچوب [[منافع ملی]] انجام می‌شود، نمی‌توان از این نکته کلیدی [[غفلت]] ورزید. برای [[گسترش توحید]] و [[اسلام]] باید از همه ابزارهای لازم فرهنگی، سیاسی و اقتصادی و از طریق سه راهکار یاد شده، استفاده کرد. ابزارهای جدید این رویکرد را تسهیل کرده‌اند، به‌گونه‌ای که برای عمل به [[قاعده دعوت]] موانع کمتری وجود دارد<ref>[[سید جواد ورعی|ورعی، سید جواد]]، [[درسنامه فقه سیاسی (کتاب)|درسنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۸۷؛ [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۲۸۰-۲۸۲.</ref> | دعوت به توحید و [[هدایت الهی]] قاعده‌ای [[ثابت]] و رویکردی همیشگی برای انواع فعالیت‌هاست. در [[روابط]] خارجی با [[ملت‌ها]] و دولت‌های دیگر، هرچند در چارچوب [[منافع ملی]] انجام می‌شود، نمی‌توان از این نکته کلیدی [[غفلت]] ورزید. برای [[گسترش توحید]] و [[اسلام]] باید از همه ابزارهای لازم فرهنگی، سیاسی و اقتصادی و از طریق سه راهکار یاد شده، استفاده کرد. ابزارهای جدید این رویکرد را تسهیل کرده‌اند، به‌گونه‌ای که برای عمل به [[قاعده دعوت]] موانع کمتری وجود دارد<ref>[[سید جواد ورعی|ورعی، سید جواد]]، [[درسنامه فقه سیاسی (کتاب)|درسنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۸۷؛ [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۲۸۰-۲۸۲.</ref>. | ||
== انواع دعوت == | == انواع دعوت == | ||