گستره عصمت امام در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←گستره متعلق (ابعاد عصمت)
| خط ۱۷۳: | خط ۱۷۳: | ||
[[سید مرتضی]] نیز در آثار خود ناقل برخی [[روایات]] است که بر اساس لوازم روشن آنها از سویی، و رد نشدنشان از جانب او از سوی دیگر، در نگاه نخست می‌توان وی را [[معتقد]] به امکان و وقوع [[سهوالنبی]] {{صل}} و نیز [[سهو]] و اشتباه امام در عمل به دین دانست. | [[سید مرتضی]] نیز در آثار خود ناقل برخی [[روایات]] است که بر اساس لوازم روشن آنها از سویی، و رد نشدنشان از جانب او از سوی دیگر، در نگاه نخست می‌توان وی را [[معتقد]] به امکان و وقوع [[سهوالنبی]] {{صل}} و نیز [[سهو]] و اشتباه امام در عمل به دین دانست. | ||
یکی از آنها، روایتی است که بر اساس آن، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} [[نماز صبح]] خود را در حال جنابت به [[جماعت]] خوانده است و پس از آن، ایشان به [[تنهایی]] نماز خود را اعاده کرده‌اند. | یکی از آنها، روایتی است که بر اساس آن، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} [[نماز صبح]] خود را در حال جنابت به [[جماعت]] خوانده است و پس از آن، ایشان به [[تنهایی]] نماز خود را اعاده کرده‌اند. | ||
سید که در [[مقام]] [[نفی]] [[حکم فقهی]] این [[روایت]] است، روایت یادشده را معارض با روایتی می‌داند که بر اساس آن، پیامبر اکرم {{صل}} نماز صبح را در حال جنابت به جماعت خوانده است؛ ولی ایشان به اتفاق مأمومان نماز خود را اعاده کرده‌اند<ref>سید مرتضی علم الهدی، مسائل الناصریات، ص۲۴۴.</ref>. | |||
سید در اینجا تنها به جنبه [[فقهی]] روایت پرداخته است، و روشن نیست که وی لازمه [[کلامی]] روایت دوم را که امکان و وقوع سهوالنبی {{صل}} است، پذیرفته است یا نه؟ و اساساً از آنجاکه در مقام [[جدل]] با [[اهل سنت]] است، حقیقتاً نمی‌توان وی را پذیرنده این روایت دانست. | سید در اینجا تنها به جنبه [[فقهی]] روایت پرداخته است، و روشن نیست که وی لازمه [[کلامی]] روایت دوم را که امکان و وقوع سهوالنبی {{صل}} است، پذیرفته است یا نه؟ و اساساً از آنجاکه در مقام [[جدل]] با [[اهل سنت]] است، حقیقتاً نمی‌توان وی را پذیرنده این روایت دانست. | ||