سایه (مکان): تفاوت میان نسخه‌ها

وادی‌ای است در حدود [[حجاز]]. این دره میان دو [[حره]] سیاه واقع است و در آن روستاهای بسیار با مزارع و نخیلات و دیگر درختان میوه یافت می‌شود.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۸۰.</ref> «[[سایه]]»، که در اصل از آن [[فرزندان امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود، در طول اعصار، همواره محل [[اجتماع]] بزرگان [[مردم]] و سرشناسان آنان از هر صنفی و [[تجار]] هر بلدی بود.<ref>ر.ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۸۰.</ref> «سایه» در آثار برخی دیگر از [[جغرافی‌دانان]]، قریه‌ای جامع از نواحی «[[الفرع]]» معرفی شده است.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۷۱۵. نیز ر.ک: صالحی شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۵، ص۱۱۱.</ref> این مکان، در حال حاضر نیز، وادی‌ای است کثیر [[القری]] و الزروع که قسمت سفلایش را «المروانی» و سپس «خُلیص (أَمَج قدیم)» و قسمت علیایش را «سایه» می‌نامند. مرکز این ناحیه، «[[الکامل]]» نام دارد که تا شمال [[مکه]] ۱۵۰ کیلومتر فاصله دارد و اهالی آن مردمی از [[بنی سُلیم]] بن منصورند. از این موضع در ذیل [[غزوه بنی لحیان]] سخن گفته شده است.<ref>«فأغذَّ السیر سریعا حتی نزل علی غران، وهی منازل بنی لحیان، و غران، واد بین أمج و عسفان، الی بلد یقال له سایة». (محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۵۹۵؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ج۸، ص۳۷۹.)</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۲۲۴-۲۲۵.</ref>