احترام و تکریم فرزند: تفاوت میان نسخه‌ها

[[رفتار]] شخص پیامبر {{صل}} با دخترانش خود [[برترین]] نمونه در [[تکریم]] دختران است. “این شگفت است که شمار دختران رسول خدا از نخستین [[زن]] او [[خدیجه]]، بیش از پسران است و شگفت‌تر آنکه پسران او نمی‌پایند و در [[کودکی]] می‌میرند. از نظر زندگانی بدوی و قبیله‌ای پسر است که چراغ [[خانه]] پدر را روشن می‌کند، و آن‌که پسری جای او را نگیرد نام او فراموش خواهد شد. چنین کسی را ابتر می‌گفتند، و این [[سرزنش]] کوتاه‌بینان [[مکه]] به [[محمد]] {{صل}} بود: "او ابتر است‌". پس از [[مرگ]] نامی از وی نمی‌ماند؛ چون پسری ندارد که [[جانشین]] او شود! این [[عقیده]] کوردلانی از [[قریش]] بود. اما بر وفق [[مشیت الهی]] و به رغم این [[کج‌اندیشان]] تاریک‌دل، از [[پیغمبر اسلام]] دختری ماند و این دختر با گفتار و رفتار خود، چه در زندگانی خصوصی و چه در برخوردهای [[اجتماعی]] سر سخن پدر و مرز اشارت‌های [[قرآن]] را بدان خودخواهان نمایاند که {{متن قرآن|إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ}}<ref>«بی‌گمان (دشمن) سرزنشگر تو خود بی‌پساوند است» سوره کوثر، آیه ۳.</ref> ای [[محمد]]، نام تو جاویدان خواهد ماند. آنکه تو را [[سرزنش]] می‌کند گمنام می‌زید، و گمنام می‌میرد.