معنویت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخهها
معنویت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۳
، ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳←راههای کسب معنویت
خط ۳۱۸: | خط ۳۱۸: | ||
'''[[تفکر]]''': یکی از عوامل یا روشهای کسب معنویت و [[تربیت نفس]] [[اندیشه]] در [[فلسفه خلقت]] و [[هدف]] [[حیات]] است تا [[انسان]] بیابد در کجاست؟ از کجا آمده؟ و به کجا میرود؟ تا نحوه زیستن و [[زندگی]] معنادار را بیابد که امام تفکر را در [[مجاهده]] با نفس و حرکت به جانب [[خدا]] دارای اهمیت خاص میداند<ref>شرح چهل حدیث، ص۶.</ref>. امام تفکر در قرآن، [[مرگ]] و [[معاد]] و... را [[عامل رشد]] [[عقل]] و معنویت میداند<ref>شرح چهل حدیث، ص۲۲.</ref>. امام [[منابع تفکر]] را [[وحی]]، [[طبیعت]]، [[تاریخ]]، خود انسان و... و ساحتهای تفکر را ۱. تفکر در حق و [[اسماء]]، [[صفات الهی]]<ref>شرح چهل حدیث، ص۱۹۲.</ref> ۲. تفکر در لطائف صنع و [[خلقت]] الهی<ref>شرح چهل حدیث، ص۱۹۵.</ref> ۳. تفکر در [[اعمال]] و حالات میداند<ref>شرح چهل حدیث، ص۱۹۸، و ۶ - ۷.</ref>. | '''[[تفکر]]''': یکی از عوامل یا روشهای کسب معنویت و [[تربیت نفس]] [[اندیشه]] در [[فلسفه خلقت]] و [[هدف]] [[حیات]] است تا [[انسان]] بیابد در کجاست؟ از کجا آمده؟ و به کجا میرود؟ تا نحوه زیستن و [[زندگی]] معنادار را بیابد که امام تفکر را در [[مجاهده]] با نفس و حرکت به جانب [[خدا]] دارای اهمیت خاص میداند<ref>شرح چهل حدیث، ص۶.</ref>. امام تفکر در قرآن، [[مرگ]] و [[معاد]] و... را [[عامل رشد]] [[عقل]] و معنویت میداند<ref>شرح چهل حدیث، ص۲۲.</ref>. امام [[منابع تفکر]] را [[وحی]]، [[طبیعت]]، [[تاریخ]]، خود انسان و... و ساحتهای تفکر را ۱. تفکر در حق و [[اسماء]]، [[صفات الهی]]<ref>شرح چهل حدیث، ص۱۹۲.</ref> ۲. تفکر در لطائف صنع و [[خلقت]] الهی<ref>شرح چهل حدیث، ص۱۹۵.</ref> ۳. تفکر در [[اعمال]] و حالات میداند<ref>شرح چهل حدیث، ص۱۹۸، و ۶ - ۷.</ref>. | ||
''' | '''مشارطه''': یعنی [[انسان]] با خود شرط کند در راستای [[خودسازی]] و تحصیل [[معنویت]] که [[گناه]] نکند، [[عهد]] و [[میثاق الهی]] را نشکند، از [[خدا]] بخواهد که او را در [[مبارزه]] با [[هواهای نفسانی]] و وسوسههای ابلیسی کمک کند و...<ref>شرح چهل حدیث، ص۹.</ref>. | ||
'''[[مراقبه]]''': به این معنا که در طول [[روز]] [[مراقبت]] کند آنچه که با خدا و خود عهد بسته عمل نماید که [[امام]] میفرماید هم خود انسان باید از خودش مراقبت نماید و هم کسانی را وادار کند که از او مراقبت نمایند<ref>شرح چهل حدیث، ص۹؛ صحیفه امام، ج۱۶، ص۴۶۲-۴۶۳.</ref>. | '''[[مراقبه]]''': به این معنا که در طول [[روز]] [[مراقبت]] کند آنچه که با خدا و خود عهد بسته عمل نماید که [[امام]] میفرماید هم خود انسان باید از خودش مراقبت نماید و هم کسانی را وادار کند که از او مراقبت نمایند<ref>شرح چهل حدیث، ص۹؛ صحیفه امام، ج۱۶، ص۴۶۲-۴۶۳.</ref>. | ||
'''[[محاسبه]]''': [[امام خمینی]] محاسبه را یکی از عوامل و روش [[سیر]] [[انسانی]] و [[تکامل معنوی]] بهشمار | '''[[محاسبه]]''': [[امام خمینی]] محاسبه را یکی از عوامل و روش [[سیر]] [[انسانی]] و [[تکامل معنوی]] بهشمار میآید یا میفرماید بایسته است که [[آدمی]] در خود دقیق شده، حسابکش خود باشد و همه کارهای خویش را تحت نظر بگیرد<ref>صحیفه امام، ج۱۸، ص۱۷؛ ج۱۷، ص۱۹۳؛ ج۱۴، ص۴۶۱؛ شرح چهل حدیث، ص۵۱ - ۵۲.</ref> همانطوری که امام محاسبه نفس را در تحصیل [[نور ایمان]] و معنویت دارای نقش برجستهای میداند<ref>شرح جنود عقل و جهل، ص۱۰۷.</ref>. | ||
'''[[یاد خدا]]''': امام یاد خدا را مایه [[نجات]]، [[آرامش]] [[قلوب]]، [[وارستگی]] و [[رهایی]] از هر تعلقی دانسته که موجب کسب معنویت میشود<ref>نقطه عطف، ص۱۱.</ref>. و یاد [[حق]] را عامل صفای [[دل]] و جلوهگاه [[محبوب]] شدن آن میداند<ref>شرح چهل حدیث، ص۲۹۱.</ref>. یا در جای دیگری فرمود با یاد [[حقیقی]] حجابهای بین [[عبد]] و حق خرق شود و موانع حضور برداشته میشود و [[غفلت]] [[قلب]] مرتفع میشود تا درهای [[ملکوت]] [[اعلی]] به روی سالک باز گردد و ابواب [[لطف]] و [[رحمت]] حق به رویش باز شود<ref>شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۱۲۴.</ref>. | '''[[یاد خدا]]''': امام یاد خدا را مایه [[نجات]]، [[آرامش]] [[قلوب]]، [[وارستگی]] و [[رهایی]] از هر تعلقی دانسته که موجب کسب معنویت میشود<ref>نقطه عطف، ص۱۱.</ref>. و یاد [[حق]] را عامل صفای [[دل]] و جلوهگاه [[محبوب]] شدن آن میداند<ref>شرح چهل حدیث، ص۲۹۱.</ref>. یا در جای دیگری فرمود با یاد [[حقیقی]] حجابهای بین [[عبد]] و حق خرق شود و موانع حضور برداشته میشود و [[غفلت]] [[قلب]] مرتفع میشود تا درهای [[ملکوت]] [[اعلی]] به روی سالک باز گردد و ابواب [[لطف]] و [[رحمت]] حق به رویش باز شود<ref>شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۱۲۴.</ref>. |