فایده امام غایب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'اسحاق بن عمار ' به 'اسحاق بن عمار'
جز (جایگزینی متن - ']]↵↵{{پرسمان' به ']] == پرسش‌های وابسته == {{پرسمان') |
جز (جایگزینی متن - 'اسحاق بن عمار ' به 'اسحاق بن عمار') |
||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
[[روایات]] متعددی وجود دارد که [[زمین]] از [[حجت]] خالی نیست و مرحوم [[کلینی]] در [[کتاب شریف کافی]] در جلد اول، [[کتاب الحجة]] بابی را به این عنوان گشوده است به نام «أن الأرض لا تخلو من [[حجة]]» که متن برخی از [[روایات]] به خوبی گویای این است که [[مردم]] از [[علم امام]] نیز بهره‌مند شده و نیازهای [[علمی]] خود را پاسخ می‌گیرند. {{متن حدیث|عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ لَمْ يَدَعِ اَلْأَرْضَ بِغَيْرِ عَالِمٍ وَ لَوْ لاَ ذَلِكَ لَمْ يُعْرَفِ اَلْحَقُّ مِنَ اَلْبَاطِلِ}}.<REF>الکافی، ج ۱، ص ۱۷۸، ح ۵؛ یکی از دو [[امام باقر]] یا صادق {{عم}} فرمودند: به [[درستی]] که [[خداوند]] [[زمین]] را بدون عالم ([[امام]]) رها نکند و اگر جز این باشد [[حق]] از [[باطل]] شناخته نشود».</REF> در این [[روایت]] به جای کلمه [[امام]] از واژه عالم استفاده شده است و این گویای آن است که [[علم امام]] برای [[شناخت حق]] از [[باطل]] مورد استفاده قرار می‌گیرد. نکته دیگری که از [[روایت]] استفاده می‌شود که گویا در هر زمان و عصری احتمال مخلوط شدن [[حق و باطل]] است به‌گونه‌ای که برای شناسائی و جدایی این دو از هم نیاز به [[راهنمایی]] [[امام]] است. | [[روایات]] متعددی وجود دارد که [[زمین]] از [[حجت]] خالی نیست و مرحوم [[کلینی]] در [[کتاب شریف کافی]] در جلد اول، [[کتاب الحجة]] بابی را به این عنوان گشوده است به نام «أن الأرض لا تخلو من [[حجة]]» که متن برخی از [[روایات]] به خوبی گویای این است که [[مردم]] از [[علم امام]] نیز بهره‌مند شده و نیازهای [[علمی]] خود را پاسخ می‌گیرند. {{متن حدیث|عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ لَمْ يَدَعِ اَلْأَرْضَ بِغَيْرِ عَالِمٍ وَ لَوْ لاَ ذَلِكَ لَمْ يُعْرَفِ اَلْحَقُّ مِنَ اَلْبَاطِلِ}}.<REF>الکافی، ج ۱، ص ۱۷۸، ح ۵؛ یکی از دو [[امام باقر]] یا صادق {{عم}} فرمودند: به [[درستی]] که [[خداوند]] [[زمین]] را بدون عالم ([[امام]]) رها نکند و اگر جز این باشد [[حق]] از [[باطل]] شناخته نشود».</REF> در این [[روایت]] به جای کلمه [[امام]] از واژه عالم استفاده شده است و این گویای آن است که [[علم امام]] برای [[شناخت حق]] از [[باطل]] مورد استفاده قرار می‌گیرد. نکته دیگری که از [[روایت]] استفاده می‌شود که گویا در هر زمان و عصری احتمال مخلوط شدن [[حق و باطل]] است به‌گونه‌ای که برای شناسائی و جدایی این دو از هم نیاز به [[راهنمایی]] [[امام]] است. | ||
در [[روایت]] دیگر اشاره به [[پاسداری]] [[امام]] از [[دین]] شده است: {{متن حدیث|عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: إِنَّ اَلْأَرْضَ لاَ تَخْلُو إِلاَّ وَ فِيهَا إِمَامٌ كَيْمَا إِنْ زَادَ اَلْمُؤْمِنُونَ شَيْئاً رَدَّهُمْ وَ إِنْ نَقَصُوا شَيْئاً أَتَمَّهُ لَهُمْ}}.<REF>الکافی، ج ۱، ص ۱۷۸، ح ۲؛ [[اسحاق | در [[روایت]] دیگر اشاره به [[پاسداری]] [[امام]] از [[دین]] شده است: {{متن حدیث|عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: إِنَّ اَلْأَرْضَ لاَ تَخْلُو إِلاَّ وَ فِيهَا إِمَامٌ كَيْمَا إِنْ زَادَ اَلْمُؤْمِنُونَ شَيْئاً رَدَّهُمْ وَ إِنْ نَقَصُوا شَيْئاً أَتَمَّهُ لَهُمْ}}.<REF>الکافی، ج ۱، ص ۱۷۸، ح ۲؛ [[اسحاق بن عمار]]می‌گوید: شنیدم که [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: به [[درستی]] که [[خداوند]] خالی نمی‌گذارد [[زمین]] را جز این که باید در آن امامی باشد برای آنکه اگر [[مؤمنان]] چیزی افزودند (به [[احکام خدا]]) آنها را رد کند (به [[حق]]) و بگرداند آنها را و اگر چیزی کاستند برای آنها تمام کند و [[نقص]] را برطرف نماید».</REF> | ||
در این [[روایت]] به یکی از [[وظایف امام]] که [[حفظ دین]] است پرداخته شده است. نکته لطیف اینکه کمی یا زیادی در امر [[دین]] به [[مؤمنین]] نسبت داده شده است و پر واضح است که اینان درصدد [[تحریف دین]] نیستند بلکه به علت نقصان [[علم]] و [[دانش]] به [[اشتباه]] دچار می‌شوندو این [[وظیفه امام]] است که [[اشتباه]] را به گونه‌ای جبران کند تا [[دین]] مرضیّ [[خدا]] در میان [[مردم]] باشد. [[اشتباه]] ممکن است به واسطه آن صورت بگیرد که [[انسان]] هر عصر بنا به نیازهای خود می‌خواهد از [[دین]] بهره بگیرد و لذا [[امام]] باید به این نیاز پاسخ دهد. | در این [[روایت]] به یکی از [[وظایف امام]] که [[حفظ دین]] است پرداخته شده است. نکته لطیف اینکه کمی یا زیادی در امر [[دین]] به [[مؤمنین]] نسبت داده شده است و پر واضح است که اینان درصدد [[تحریف دین]] نیستند بلکه به علت نقصان [[علم]] و [[دانش]] به [[اشتباه]] دچار می‌شوندو این [[وظیفه امام]] است که [[اشتباه]] را به گونه‌ای جبران کند تا [[دین]] مرضیّ [[خدا]] در میان [[مردم]] باشد. [[اشتباه]] ممکن است به واسطه آن صورت بگیرد که [[انسان]] هر عصر بنا به نیازهای خود می‌خواهد از [[دین]] بهره بگیرد و لذا [[امام]] باید به این نیاز پاسخ دهد. | ||
در [[روایت]] دیگر از این باب [[امام صادق]] {{ع}} چنین بیان می‌کند: {{متن حدیث|مَا زَالَتِ اَلْأَرْضُ إِلاَّ وَ لِلَّهِ فِيهَا اَلْحُجَّةُ يُعَرِّفُ اَلْحَلاَلَ وَ اَلْحَرَامَ وَ يَدْعُو اَلنَّاسَ إِلَى سَبِيلِ اَللَّهِ}}.<REF>الکافی، ج ۱، ص ۱۷۸، ح ۳؛ «[[زمین]] هیچگاه نباید جز آنکه برای [[خدا]] در آن حجتی باید که [[حلال و حرام]] را به [[مردم]] بفهماند و [[مردم]] را به [[راه خدا]] [[دعوت]] نماید».</REF> | در [[روایت]] دیگر از این باب [[امام صادق]] {{ع}} چنین بیان می‌کند: {{متن حدیث|مَا زَالَتِ اَلْأَرْضُ إِلاَّ وَ لِلَّهِ فِيهَا اَلْحُجَّةُ يُعَرِّفُ اَلْحَلاَلَ وَ اَلْحَرَامَ وَ يَدْعُو اَلنَّاسَ إِلَى سَبِيلِ اَللَّهِ}}.<REF>الکافی، ج ۱، ص ۱۷۸، ح ۳؛ «[[زمین]] هیچگاه نباید جز آنکه برای [[خدا]] در آن حجتی باید که [[حلال و حرام]] را به [[مردم]] بفهماند و [[مردم]] را به [[راه خدا]] [[دعوت]] نماید».</REF> | ||