آزادی قلم: تفاوت میان نسخهها
←آزادی مطبوعات
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
مسأله آزادی مطبوعات از یکسو، به [[آزادی فکر]] و بیان مربوط است و از سوی دیگر، به [[آزادیهای سیاسی]] [[اجتماعی]]. مطبوعات، در این شکل گسترده از ویژگی دنیای جدید است و از همان بدو پیدایش مسأله آزادی مطبوعات اهمیت داشته است. | مسأله آزادی مطبوعات از یکسو، به [[آزادی فکر]] و بیان مربوط است و از سوی دیگر، به [[آزادیهای سیاسی]] [[اجتماعی]]. مطبوعات، در این شکل گسترده از ویژگی دنیای جدید است و از همان بدو پیدایش مسأله آزادی مطبوعات اهمیت داشته است. | ||
اگرچه با توجه به نوع [[وظایف]] مطبوعات، به نظر برسد مسأله مطبوعات ذیل | اگرچه با توجه به نوع [[وظایف]] مطبوعات، به نظر برسد مسأله مطبوعات ذیل نظریه آزاداندیشی قرار دارد؛ مهمترین ویژگی مطبوعات که آن را از نظریه آزاداندیشی متمایز میکند، محیط مخاطبان آن است. مطبوعات با عموم [[مردم]] سروکار دارند و به محیطهای تخصصی محدود نیستند. این ویژگی این امکان را میدهد که کسی با [[عیاری]] و بازیگری عکس مار را به جای کلمه مار به مخاطبان عرضه کند<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اساتید و دانشجویان دانشگاههای استان سمنان، ۱۸/۸/۱۳۸۵.</ref>. | ||
اگر مطبوعات رسالت مطلوب خود را انجام دهند، تنوع و تعدد آنها مطلوب نیز است<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با جوانان در مصلای بزرگ تهران، ۱/۲/۱۳۷۹.</ref>. اما برخی مطبوعات [[مصالح ملی]] را رعایت نمیکنند؛ ارزشهای [[اسلام]] و [[انقلاب]] را مخدوش جلوه میدهند و فضایی مطلوب برای [[دشمن]] فراهم میکنند؛ اما در نهایت فریاد عدم آزادی نیز برمیآورند. محدود کردن این مطبوعات، محدود کردن آزادی مطبوعات و انتقال اطلاعات نیست؛ بلکه انتقال سالم اطلاعات و جلوگیری از [[نفوذ]] دشمن است<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با جوانان در مصلای بزرگ تهران، ۱/۲/۱۳۷۹.</ref>. | |||
این محدودیت حتی جنبه بینالمللی نیز باید داشته باشد. اگر مطبوعات یک [[کشور]] به یکی از [[مذاهب اسلامی]] [[حمله]] کنند و مطبوعات کشور دیگر نیز متقابلاً به [[مذهب]] آنها حمله نمایند، دعواهای [[سیاسی]] در قلمرو [[فکر]] مذهبی و [[دینی]] وارد شده و گروهها با پشتوانه فکر و [[تعصب]] دینی به [[جان]] هم میافتند<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اعضای شرکتکننده در گردهمایی نخستین دوره شورای عالی بینالمللی مجمعالتقریب بین المذاهبالإسلامیة، ۱/۷/۱۳۷۰.</ref>؛ البته در حوزه بینالملل شاید نتوان از روشهای [[قضایی]] و [[حکومتی]] برای حل این [[مشکلات]] استفاده کرد و استفاده از نهادهایی چون تقریب لازم میآید<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اعضای شرکتکننده در گردهمایی نخستین دوره شورای عالی بینالمللی مجمعالتقریب بین المذاهبالإسلامیة، ۱/۷/۱۳۷۰.</ref>.<ref>[[ابوالحسن حسنی (زاده 1348)|حسنی، ابوالحسن]]، [[آزادی اسلامی - حسنی (مقاله)|مقاله «آزادی اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]] ص ۱۱۵۹.</ref> | این محدودیت حتی جنبه بینالمللی نیز باید داشته باشد. اگر مطبوعات یک [[کشور]] به یکی از [[مذاهب اسلامی]] [[حمله]] کنند و مطبوعات کشور دیگر نیز متقابلاً به [[مذهب]] آنها حمله نمایند، دعواهای [[سیاسی]] در قلمرو [[فکر]] مذهبی و [[دینی]] وارد شده و گروهها با پشتوانه فکر و [[تعصب]] دینی به [[جان]] هم میافتند<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اعضای شرکتکننده در گردهمایی نخستین دوره شورای عالی بینالمللی مجمعالتقریب بین المذاهبالإسلامیة، ۱/۷/۱۳۷۰.</ref>؛ البته در حوزه بینالملل شاید نتوان از روشهای [[قضایی]] و [[حکومتی]] برای حل این [[مشکلات]] استفاده کرد و استفاده از نهادهایی چون تقریب لازم میآید<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اعضای شرکتکننده در گردهمایی نخستین دوره شورای عالی بینالمللی مجمعالتقریب بین المذاهبالإسلامیة، ۱/۷/۱۳۷۰.</ref>.<ref>[[ابوالحسن حسنی (زاده 1348)|حسنی، ابوالحسن]]، [[آزادی اسلامی - حسنی (مقاله)|مقاله «آزادی اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]] ص ۱۱۵۹.</ref> |