انجمن حجتیه در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخهها
انجمن حجتیه در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۳
، ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۳←مخالفت سران نهضت با انجمن
(صفحهای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = انجمن حجتیه| عنوان مدخل = انجمن حجتیه| مداخل مرتبط = انجمن حجتیه در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی | پرسش مرتبط = }} == معرفی اجمالی == در دهه ۱۳۲۰، دو جریان مارکسیسم و بهائیت، فرهنگ و مذهب را در جامعه ایران تهد...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
بسیاری از مبارزان و [[یاران]] امام خمینی، [[اندیشهها]] و مواضع انجمن را در [[تقابل]] با نهضت و امام خمینی میدانستند<ref>صابری همدانی، خاطرات آیتالله صابری همدانی، ۱۷۱–۱۷۳.</ref> ازجمله [[سید عبدالکریم هاشمینژاد]] از [[عالمان]] [[مبارز]] [[مشهد]] انجمن را گروهی [[انحرافی]] میشمرد.<ref>ایران، ۱۳؛ ساداتفاطمی، شهید هاشمینژاد، منافقین و انجمن حجتیه، ۴۸.</ref> [[محمد صدوقی]] از علمای مبارز یزد نیز به انجمن نگاه منفی داشت و به [[دوستان]] خود توصیه میکرد از [[حلبی]] برای [[منبر]] [[دعوت]] نکنند.<ref>صدوقی، شهید آیتالله حاجشیخمحمد صدوقی، ۲۶۷.</ref> عباس [[واعظ]] طبسی نیز یادآور شده حلبی [[سخنرانی]] انقلابی را برخلاف [[مصالح]] [[کشور]] تلقی میکرد.<ref>باقی، در شناخت حزب قاعدین، ۸۱–۸۲.</ref> | بسیاری از مبارزان و [[یاران]] امام خمینی، [[اندیشهها]] و مواضع انجمن را در [[تقابل]] با نهضت و امام خمینی میدانستند<ref>صابری همدانی، خاطرات آیتالله صابری همدانی، ۱۷۱–۱۷۳.</ref> ازجمله [[سید عبدالکریم هاشمینژاد]] از [[عالمان]] [[مبارز]] [[مشهد]] انجمن را گروهی [[انحرافی]] میشمرد.<ref>ایران، ۱۳؛ ساداتفاطمی، شهید هاشمینژاد، منافقین و انجمن حجتیه، ۴۸.</ref> [[محمد صدوقی]] از علمای مبارز یزد نیز به انجمن نگاه منفی داشت و به [[دوستان]] خود توصیه میکرد از [[حلبی]] برای [[منبر]] [[دعوت]] نکنند.<ref>صدوقی، شهید آیتالله حاجشیخمحمد صدوقی، ۲۶۷.</ref> عباس [[واعظ]] طبسی نیز یادآور شده حلبی [[سخنرانی]] انقلابی را برخلاف [[مصالح]] [[کشور]] تلقی میکرد.<ref>باقی، در شناخت حزب قاعدین، ۸۱–۸۲.</ref> | ||
از سوی دیگر، امام خمینی [[حمایت]] خود از این گروه را برداشت و در پایان دهه چهل به وکلای خود [[ابلاغ]] کرد از [[سهم امام]] به [[انجمن حجتیه]] کمک نشود<ref>منتجبنیا، روزنامه اعتماد، ۸.</ref> و حتی دربارهٔ شخصی که [[وجوه شرعی]] را به حلبی داده بود، ابراز کرد دوباره باید بپردازد.<ref>رحمت، خاطرات، ۲/۳۳.</ref> ایشان در سال ۱۳۵۰ در پاسخ [[نامه]] [[محمد علی گرامی]] با اشاره به حلبی و بدون | از سوی دیگر، امام خمینی [[حمایت]] خود از این گروه را برداشت و در پایان دهه چهل به وکلای خود [[ابلاغ]] کرد از [[سهم امام]] به [[انجمن حجتیه]] کمک نشود<ref>منتجبنیا، روزنامه اعتماد، ۸.</ref> و حتی دربارهٔ شخصی که [[وجوه شرعی]] را به حلبی داده بود، ابراز کرد دوباره باید بپردازد.<ref>رحمت، خاطرات، ۲/۳۳.</ref> ایشان در سال ۱۳۵۰ در پاسخ [[نامه]] [[محمد علی گرامی]] با اشاره به حلبی و بدون نام بردن از وی، خاطرنشان کرد از وقتی که ایشان متوجه شده است که جلسات نامبرده «ضررهایی دارد» دیگر او را [[تأیید]] نکرده و در [[آینده]] هم تأیید نخواهد کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲/۳۵۷.</ref> همچنین هنگامی که حلبی برای فرستادن اعضای انجمن به [[مکه]] با اداره [[اوقاف]] [[زمان]] پهلوی [[همکاری]] کرده بود؛ امام خمینی بهطور غیر مستقیم از وی [[انتقاد]] کرد.<ref>مهدوی کنی، خاطرات آیتالله مهدوی کنی، ۲۰۰.</ref> | ||
در پی خونریزیها و کشتارهای [[رژیم پهلوی]] در سال ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ بارها از [[ایران]] دربارهٔ برگزاری جشنهای سوم و [[پانزدهم شعبان]]، نظر امام خمینی پرسیده میشد.<ref>← امام خمینی، صحیفه، ۳/۴۲۶.</ref> ایشان که سعی داشت این موضوع را وسیلهای برای [[مبارزه]] علیه رژیم پهلوی تبدیل کند، در اعلامیهای آن را [[تحریم]] و ابراز کرد رژیم پهلوی با این همه صدمه به [[اسلام]] و [[کشور اسلامی]] و [[خانوادهها]] برای [[مردم]] جشنی نگذاشته است و لازم دانست که مردم در [[اعیاد]] بدون تشریفات در مراکز عمومی چون [[مسجد]] جمع شوند و کارهای ضداسلامی و ضد قانونی [[رژیم]] را افشا کنند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۳/۴۲۷.</ref> [[رژیم پهلوی]] تلاش کرد تا جنبههای [[شادمانی]] [[عید]] را هرچه پررنگتر جلوه بدهد. [[انجمن حجتیه]] نیز با برگزاری [[جشن]] موافق بود و [[حلبی]] با اشاره به [[پیام]] امام خمینی یادآور شد [[مخالفان امام]] [[زمان]]{{ع}}، اطلاعیهای را به نام یکی از مقدسان مبنی بر برگزار نکردن این [[مراسم]] منتشر کردهاند و با اعلامیهای از مردم خواست مراسم را باشکوه برگزار کنند.<ref>پانزده خرداد، مواضع امام خمینی و انجمن حجتیه در خصوص چراغانی نیمه شعبان، ۳۹۳–۳۹۶.</ref> هرچند وی نهایتاً به سبب [[نگرانی]] از واکنش انقلابیان، از برگزاری جشن صرف نظر کرد،<ref>مرکز بررسی اسناد، انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ۷/۲۳۲، ۳۰۰ و ۳۱۷؛ اسلامی، انجمن حجتیه در اندیشه و عمل، ۲۲.</ref> اما انجمنیها در برخی از شهرستانها این جشن را برگزار کردند.<ref>اسلامی، انجمن حجتیه در اندیشه و عمل، ۲۲؛ انصاریان، خاطرات حجتالاسلام حاج شیخ حسین انصاریان، ۱۴۵؛ منتجبنیا، روزنامه اعتماد، ۸.</ref> در تیرماه ۱۳۵۷، پس از [[تحریم]] چراغانی و جشن [[نیمه شعبان]]، از سوی امام خمینی<ref>امام خمینی، صحیفه، ۳/۴۲۶–۴۲۷.</ref> رژیم پهلوی برخلاف هر سال، تلاش کرد مردم و ادارات مختلف را به چراغانی، [[نصب]] [[پرچم]] و برگزاری جشن نیمه شعبان وادار کند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱۷/۴۰۲–۴۲۶.</ref> امام خمینی به تلاش این جریان برای شکستن تحریم چراغانیِ نیمه شعبان اشاره کرده است.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۲۸۱.</ref><ref>[[عبدالوهاب فراتی|فراتی، عبدالوهاب]]، [[انجمن حجتیه (مقاله)|مقاله «انجمن حجتیه»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۲، ص ۳۱۸ – ۳۳۰.</ref> | در پی خونریزیها و کشتارهای [[رژیم پهلوی]] در سال ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ بارها از [[ایران]] دربارهٔ برگزاری جشنهای سوم و [[پانزدهم شعبان]]، نظر امام خمینی پرسیده میشد.<ref>← امام خمینی، صحیفه، ۳/۴۲۶.</ref> ایشان که سعی داشت این موضوع را وسیلهای برای [[مبارزه]] علیه رژیم پهلوی تبدیل کند، در اعلامیهای آن را [[تحریم]] و ابراز کرد رژیم پهلوی با این همه صدمه به [[اسلام]] و [[کشور اسلامی]] و [[خانوادهها]] برای [[مردم]] جشنی نگذاشته است و لازم دانست که مردم در [[اعیاد]] بدون تشریفات در مراکز عمومی چون [[مسجد]] جمع شوند و کارهای ضداسلامی و ضد قانونی [[رژیم]] را افشا کنند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۳/۴۲۷.</ref> [[رژیم پهلوی]] تلاش کرد تا جنبههای [[شادمانی]] [[عید]] را هرچه پررنگتر جلوه بدهد. [[انجمن حجتیه]] نیز با برگزاری [[جشن]] موافق بود و [[حلبی]] با اشاره به [[پیام]] امام خمینی یادآور شد [[مخالفان امام]] [[زمان]]{{ع}}، اطلاعیهای را به نام یکی از مقدسان مبنی بر برگزار نکردن این [[مراسم]] منتشر کردهاند و با اعلامیهای از مردم خواست مراسم را باشکوه برگزار کنند.<ref>پانزده خرداد، مواضع امام خمینی و انجمن حجتیه در خصوص چراغانی نیمه شعبان، ۳۹۳–۳۹۶.</ref> هرچند وی نهایتاً به سبب [[نگرانی]] از واکنش انقلابیان، از برگزاری جشن صرف نظر کرد،<ref>مرکز بررسی اسناد، انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ۷/۲۳۲، ۳۰۰ و ۳۱۷؛ اسلامی، انجمن حجتیه در اندیشه و عمل، ۲۲.</ref> اما انجمنیها در برخی از شهرستانها این جشن را برگزار کردند.<ref>اسلامی، انجمن حجتیه در اندیشه و عمل، ۲۲؛ انصاریان، خاطرات حجتالاسلام حاج شیخ حسین انصاریان، ۱۴۵؛ منتجبنیا، روزنامه اعتماد، ۸.</ref> در تیرماه ۱۳۵۷، پس از [[تحریم]] چراغانی و جشن [[نیمه شعبان]]، از سوی امام خمینی<ref>امام خمینی، صحیفه، ۳/۴۲۶–۴۲۷.</ref> رژیم پهلوی برخلاف هر سال، تلاش کرد مردم و ادارات مختلف را به چراغانی، [[نصب]] [[پرچم]] و برگزاری جشن نیمه شعبان وادار کند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱۷/۴۰۲–۴۲۶.</ref> امام خمینی به تلاش این جریان برای شکستن تحریم چراغانیِ نیمه شعبان اشاره کرده است.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۲۸۱.</ref><ref>[[عبدالوهاب فراتی|فراتی، عبدالوهاب]]، [[انجمن حجتیه (مقاله)|مقاله «انجمن حجتیه»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۲، ص ۳۱۸ – ۳۳۰.</ref> |