آزادی اندیشه در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخهها
آزادی اندیشه در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۹
، ۱۶ مارس ۲۰۲۳←آزادی فکر و بیان
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
# آزاداندیشی یک امر تشریفاتی یا [[شعار]] [[تبلیغاتی]] نیست، بلکه باید به مثابه یک [[کارزار]] [[فکری]] باشد<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اعضای هیئت دولت، ۸/۶/۱۳۸۴.</ref>. واژه «کارزار فکری» در این [[مقام]] بسیار مهم است. | # آزاداندیشی یک امر تشریفاتی یا [[شعار]] [[تبلیغاتی]] نیست، بلکه باید به مثابه یک [[کارزار]] [[فکری]] باشد<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اعضای هیئت دولت، ۸/۶/۱۳۸۴.</ref>. واژه «کارزار فکری» در این [[مقام]] بسیار مهم است. | ||
# [[آزاداندیشی]] بدون نهاد [[اجتماعی]] ممکن نیست. بنابراین، نسبت به مسأله آزاداندیشی، [[احساس]] [[مسئولیت همگانی]]، در [[دولت]]، [[مردم]] و [[نخبگان]]، [[ضرورت]] دارد<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در صحن جامع رضوی مشهد مقدس، ۱/۱/۱۳۸۴.</ref>. این [[مسئولیت]] در دستگاههای [[علمی]] [[کشور]] دوچندان است؛ بنابراین در [[حوزههای علمیه]]، [[دانشگاه]] و محیطهای [[فرهنگی]] و مطبوعاتی تثبیت و تأمین [[آزادی]] و آزاداندیشی یک اصل و اساس است<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی، ۲۹/۳/۱۳۸۵.</ref>. آزاداندیشی باید یک نهاد شود؛ زیرا اداره آزاداندیشی از سوی [[حکومت]] با ماهیت آن ناسازگار است. بنابراین، [[مدیریت]] و یافتن سازکارهای آزاداندیشی کار نخبگان است، نه کار حکومت<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با دانشجویان بسیجی، ۵/۳/۱۳۸۴؛ دیدار اساتید و دانشجویان دانشگاههای استان سمنان، ۱۸/۸/۱۳۸۵.</ref>. دستگاههای علمی کشور، دانشگاهها و حوزههای علمیه، باید نسبت به تلاشهای انجام شده و نشده و برنامههای [[آینده]] نسبت به آزاداندیشی علمی و تضارب [[افکار]] پاسخگو باشند<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در صحن جامع رضوی مشهد مقدس، ۲/۱/۱۳۸۳.</ref>. | # [[آزاداندیشی]] بدون نهاد [[اجتماعی]] ممکن نیست. بنابراین، نسبت به مسأله آزاداندیشی، [[احساس]] [[مسئولیت همگانی]]، در [[دولت]]، [[مردم]] و [[نخبگان]]، [[ضرورت]] دارد<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در صحن جامع رضوی مشهد مقدس، ۱/۱/۱۳۸۴.</ref>. این [[مسئولیت]] در دستگاههای [[علمی]] [[کشور]] دوچندان است؛ بنابراین در [[حوزههای علمیه]]، [[دانشگاه]] و محیطهای [[فرهنگی]] و مطبوعاتی تثبیت و تأمین [[آزادی]] و آزاداندیشی یک اصل و اساس است<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی، ۲۹/۳/۱۳۸۵.</ref>. آزاداندیشی باید یک نهاد شود؛ زیرا اداره آزاداندیشی از سوی [[حکومت]] با ماهیت آن ناسازگار است. بنابراین، [[مدیریت]] و یافتن سازکارهای آزاداندیشی کار نخبگان است، نه کار حکومت<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با دانشجویان بسیجی، ۵/۳/۱۳۸۴؛ دیدار اساتید و دانشجویان دانشگاههای استان سمنان، ۱۸/۸/۱۳۸۵.</ref>. دستگاههای علمی کشور، دانشگاهها و حوزههای علمیه، باید نسبت به تلاشهای انجام شده و نشده و برنامههای [[آینده]] نسبت به آزاداندیشی علمی و تضارب [[افکار]] پاسخگو باشند<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در صحن جامع رضوی مشهد مقدس، ۲/۱/۱۳۸۳.</ref>. | ||
#آزاداندیشی مخصوص محافل تخصصی است؛ نه محافل عمومی<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اعضای انجمن اهل قلم، ۷/۱۱/۱۳۸۱؛ ۳۱/۵/۱۳۸۹.</ref>. | |||
# آزاداندیشی جهت لازم دارد و آن [[دعوت]] به سوی [[خدا]] است: {{متن قرآن|ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ}}<ref>«(مردم را) به راه پروردگارت با حکمت و پند نیکو فرا خوان و با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز!» سوره نحل، آیه ۱۲۵.</ref><ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در تاریخ ۳۱/۵/۱۳۸۹.</ref>. | # آزاداندیشی جهت لازم دارد و آن [[دعوت]] به سوی [[خدا]] است: {{متن قرآن|ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ}}<ref>«(مردم را) به راه پروردگارت با حکمت و پند نیکو فرا خوان و با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز!» سوره نحل، آیه ۱۲۵.</ref><ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در تاریخ ۳۱/۵/۱۳۸۹.</ref>. | ||
# آزاداندیشی به رشته یا سطح خاصی [[مقید]] نیست؛ بلکه باید در سطوح مختلف گسترش و تعمیق یابد و [[اهل]] [[فکر]]، در همه رشتهها، همه گونه آراء و افکار خود را، آزادانه بیان کنند<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اعضای انجمن اهل قلم، ۷/۱۱/۱۳۸۱؛ دیدار هزاران نفر از بسیجیان استان قم، ۲/۸/۱۳۸۹.</ref>. | # آزاداندیشی به رشته یا سطح خاصی [[مقید]] نیست؛ بلکه باید در سطوح مختلف گسترش و تعمیق یابد و [[اهل]] [[فکر]]، در همه رشتهها، همه گونه آراء و افکار خود را، آزادانه بیان کنند<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اعضای انجمن اهل قلم، ۷/۱۱/۱۳۸۱؛ دیدار هزاران نفر از بسیجیان استان قم، ۲/۸/۱۳۸۹.</ref>. |