آزادی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

آیا جامعه‌ای که مستقل است می‌تواند [[آزاد]] باشد؟ حضرت امام معتقدند که [[ارزش]] [[حیات انسان]] در یک [[جامعه]] به این دو مقوله مهم بستگی دارد؛ یعنی داشتن استقلال و آزادی<ref>صحیفه نور، ج۶، ص۲۱۹.</ref>. استقلال همان [[اراده]] ملی برای [[اداره امور]] داخلی و خارجی خود، مستقل از دیگران است که از خلال [[سازمان سیاسی]] [[دولت]] پدیدار می‌شود<ref>علی بابایی، ج۲، ص۴۴ – ۴۵.</ref>. [[امام خمینی]] معتقدند که اراده [[ملت ایران]]، آزادی و استقلال در یک [[حکومت عدل]] است<ref>صحیفه امام، ج۵، ص۲۰۲.</ref>. البته [[حکومت]] عدلی که متکی بر [[دین اسلام]] و [[کتاب خدا]] [[[قرآن]]] باشد؛ چراکه [[اسلام]] و [[قرآن]] بیانگر آزادی و استقلال است<ref>صحیفه نور، ج۷، ص۲۴.</ref>. از نظر ایشان آزادی [[حقیقی]] در چارچوب [[تعالیم اسلام]] معنا پیدا می‌کند و آزادی مانند دیگر مفاهیم ارزشی همچون [[عدالت]] و استقلال و... باید در چارچوب اسلام و [[قوانین]] آن ترسیم و تبیین شود. ایشان معتقدند ما آزادی را در [[پناه]] اسلام می‌خواهیم؛ استقلال را در پناه اسلام می‌خواهیم؛ چراکه اساس مطلب، اسلام است<ref>صحیفه نور، ج۶، ص۲۵۹.</ref>؛ و همین اسلام برای القای [[عقیده]]، [[تحمیل]] را رد می‌کند و آزادی اعلام می‌کند. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ}}<ref>«در (کار) دین هیچ اکراهی نیست» سوره بقره، آیه ۲۵۶.</ref> یعنی در [[انتخاب]] [[راه هدایت]] آزادی وجود دارد.<ref>[[علی حسن‌زاده|حسن‌زاده، علی]]، [[آزادی اسلامی - حسن‌زاده (مقاله)| مقاله «آزادی اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۷۹۱.</ref>