بت‌شکنی امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}}، همچون [[ابراهیم خلیل]]، [[بت‌شکن]] بزرگ [[تاریخ]] است. طبق [[نقل]] منابع، دوبار [[بت‌شکنی]] کرده است، یک‌بار پیش از [[هجرت]] و در دوران حضور در [[مکّه]] در سال‌های آغازین [[بعثت]] به‌صورت پنهانی، یک‌بار هم در [[سال هشتم هجری]] و هنگام [[فتح]] [[مکّه]] دربار نخست، کنار [[کعبه]] پا بر دوش [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] {{صل}} گذاشت و به بام [[کعبه]] رفت و [[بت]] بزرگ [[قریش]] را که از مس بود و با رشته‌های فلّزی از بام تا [[زمین]] محکم بسته شده بود، [[شکست]] و به [[زمین]] افکند و خورد شد، آنگاه فرود آمد. یک‌بار هم در [[فتح]] [[مکّه]] که وارد [[کعبه]] شد و [[بت‌ها]] را که سیصد و شصت [[بت]] بودند به [[زمین]] ریخت و [[بت]] بزرگ را که [[هبل]] نام داشت از بام [[کعبه]] به زیر افکند و آن را [[شکست]] و خود از طرف ناودان پایین پرید.<ref>الغدیر، ج ۷ ص ۹</ref>.

[[بت‌شکنی]] [[امام علی|علی]] {{ع}}، که کعبۀ [[مقدس]] و خانۀ [[توحید]] را از [[بت‌ها]] و مظاهر [[شرک]] پاکسازی کرد، در منابع فراوانی از [[شیعه]] و [[سنی]] آمده است.<ref>علامۀ امینی در منبع فوق، مدارک آن را آورده است</ref> این [[فضیلت]] بزرگ، در زبان [[شاعران]] [[عرب]] و [[عجم]] نیز مورد توجّه بوده است و پا گذاشتن بر دوش [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} برای شکستن بت‌های [[کعبه]]، از افتخارات و فضیلت‌های منحصربه‌فرد [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} است. علاوه بر این مورد، به [[نقل]] تواریخ [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} پس از [[جنگ حنین]]، به سمت [[طائف]] رفت و چند روز آنجا را محاصره کرد و [[امام علی|علی]] {{ع}} را همراه گروهی اعزام کرد که هرجا هربتی دیدند بشکنند. [[حضرت]] پس از درگیری مختصری که با بعضی از [[مشرکین]] داشت، همراه گروهی که با وی بودند پیش رفتند و بتها را شکسته، نزد [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} بازگشتند. [[پیامبر]] [[خدا]] هم بر این [[فتح]] [[عظیم]] [[تکبیر]] گفت و دست [[امام علی|علی]] {{ع}} را گرفته به کناری رفتند و مدّتی به [[تنهایی]] با هم به صحبت نشستند.<ref>ارشاد مفید، ج ۱ ص ۱۵۲. در این زمینه ر. ک: دانشنامۀ امام علی، ج ۱۰ ص ۲۷۲</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۱۲۲.</ref>