مثل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[مثل در قرآن | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[مثل در قرآن]] - [[مثل در معارف دعا و زیارات]] - [[مثل در معارف و سیره سجادی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[مَثَل]]، به معنای [[حجت]]، [[دلیل]]، علامت، صفت، حال و سخنی است که با سخن و مطلب دیگر شباهتی دارد و برای روشن کردن آن سخن و مطلب به کار میرود. مثل که جمع آن امثال است اقوال مشهوری است که در میان عامّه [[مردم]] رواج دارد. بیشتر موارد استعمال مثل در [[قرآن]] به همین معنا است. [[خداوند]] جریان و حکایتی را میآورد و سپس مطلب مورد نظر را با آن [[تطبیق]] مینماید. در واقع مثل برای تفهیم است. قرآن میگوید: {{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ * تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ}}<ref>«آیا درنیافتهای که خداوند چگونه به کلمهای پاک مثل میزند که همگون درختی پاک است، ریشهاش پابرجاست و شاخهاش سر بر آسمان دارد * به اذن پروردگارش هر دم بر خود را میدهد و خداوند مثلها را برای مردم میزند باشد که پند گیرند» سوره ابراهیم، آیه ۲۴-۲۵.</ref>. | [[مَثَل]]، به معنای [[حجت]]، [[دلیل]]، علامت، صفت، حال و سخنی است که با سخن و مطلب دیگر شباهتی دارد و برای روشن کردن آن سخن و مطلب به کار میرود. مثل که جمع آن امثال است اقوال مشهوری است که در میان عامّه [[مردم]] رواج دارد. بیشتر موارد استعمال مثل در [[قرآن]] به همین معنا است. [[خداوند]] جریان و حکایتی را میآورد و سپس مطلب مورد نظر را با آن [[تطبیق]] مینماید. در واقع مثل برای تفهیم است. قرآن میگوید: {{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ * تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ}}<ref>«آیا درنیافتهای که خداوند چگونه به کلمهای پاک مثل میزند که همگون درختی پاک است، ریشهاش پابرجاست و شاخهاش سر بر آسمان دارد * به اذن پروردگارش هر دم بر خود را میدهد و خداوند مثلها را برای مردم میزند باشد که پند گیرند» سوره ابراهیم، آیه ۲۴-۲۵.</ref>. | ||
[[امام سجاد]] {{ع}} در [[دعای ختم قرآن]] چنین عرض میکند: {{متن حدیث|وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ لَنَا... حَتَّى تُوصِلَ إِلَى قُلُوبِنَا فَهْمَ عَجَائِبِهِ، وَ زَوَاجِرَ أَمْثَالِهِ...}}<ref>نیایش چهلودوم.</ref>؛ «قرآن را در [[تاریکی]] [[شب]] مونس ما قرار ده و در برابر کششها و گرایشهای [[شیطان]] و خاطرات وسوسهانگیز [[نگهبان]] ما قرار ده... تا عجایب قرآن و مثلها و قصههای هشداردهنده آن - که کوههای سخت از [[تحمل]] آن ناتوانند - به دلهای ما [[راه]] یابد». | |||
آنچه که [[حضرت]] فرمود بیانگر اهمیت و [[جایگاه]] والای مثلهای [[قرآنی]] است که [[شایسته]] اهتمام ویژه از سوی خوانندگان قرآن است.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم، قاموس قرآن، سیدعلیاکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی: مفردات الفاظ القرآن، حسینبنمحمد راغب اصفهانی، دارالقلم، بیروت، ۱۴۱۲، چاپ اول.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «مثل»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۹۲.</ref> | [[امام سجاد]] {{ع}} در [[دعای ختم قرآن]] چنین عرض میکند: {{متن حدیث|وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ لَنَا... حَتَّى تُوصِلَ إِلَى قُلُوبِنَا فَهْمَ عَجَائِبِهِ، وَ زَوَاجِرَ أَمْثَالِهِ...}}<ref>نیایش چهلودوم.</ref>؛ «قرآن را در [[تاریکی]] [[شب]] مونس ما قرار ده و در برابر کششها و گرایشهای [[شیطان]] و خاطرات وسوسهانگیز [[نگهبان]] ما قرار ده... تا عجایب قرآن و مثلها و قصههای هشداردهنده آن - که کوههای سخت از [[تحمل]] آن ناتوانند - به دلهای ما [[راه]] یابد». آنچه که [[حضرت]] فرمود بیانگر اهمیت و [[جایگاه]] والای مثلهای [[قرآنی]] است که [[شایسته]] اهتمام ویژه از سوی خوانندگان قرآن است.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم، قاموس قرآن، سیدعلیاکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی: مفردات الفاظ القرآن، حسینبنمحمد راغب اصفهانی، دارالقلم، بیروت، ۱۴۱۲، چاپ اول.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «مثل»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۹۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |