جزیه در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←=شرایط جزیه دهنده
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
متولّی امر جزیه [[رسول خدا]]{{صل}} و پس از آن حضرت، [[امام]] [[معصوم]] یا [[نایب]] او ـ اعم از [[نایب خاص]] در [[زمان]] حضور و [[نایب عام]] در [[عصر غیبت]] در صورت مبسوط الید بودن و [[قدرت اجرایی]] داشتن ـ است. [[قرارداد]] [[عقد ذمّه]] با اهل کتاب و گرفتن جزیه از ایشان تنها در حیطه [[وظایف]] آنان است. در فرض مبسوط الید نبودن، اگر [[حاکم]] جائرِ [[مسلمانی]] با اهل کتاب قرارداد ذمّه [[امضا]] و جزیه دریافت کند محکوم به صحّت است.<ref>مهذّب الاحکام، ج ۱۵، ص۱۸۰ و ۱۸۲؛ تحریر الوسیلة، ج ۲، ص۵۰۱؛ منهاج الصالحین (خویی)، ج ۱، ص۳۹۱</ref> | متولّی امر جزیه [[رسول خدا]]{{صل}} و پس از آن حضرت، [[امام]] [[معصوم]] یا [[نایب]] او ـ اعم از [[نایب خاص]] در [[زمان]] حضور و [[نایب عام]] در [[عصر غیبت]] در صورت مبسوط الید بودن و [[قدرت اجرایی]] داشتن ـ است. [[قرارداد]] [[عقد ذمّه]] با اهل کتاب و گرفتن جزیه از ایشان تنها در حیطه [[وظایف]] آنان است. در فرض مبسوط الید نبودن، اگر [[حاکم]] جائرِ [[مسلمانی]] با اهل کتاب قرارداد ذمّه [[امضا]] و جزیه دریافت کند محکوم به صحّت است.<ref>مهذّب الاحکام، ج ۱۵، ص۱۸۰ و ۱۸۲؛ تحریر الوسیلة، ج ۲، ص۵۰۱؛ منهاج الصالحین (خویی)، ج ۱، ص۳۹۱</ref> | ||
==شرایط [[جزیه]] دهنده= | ==شرایط [[جزیه]] دهنده== | ||
[[بلوغ]]، [[عقل]] و [[مرد بودن]] از شرایط جزیه دهنده است. از این رو، از بچه، دیوانه، و [[زن]] کتابی جزیه گرفته نمی‌شود. در [[وجوب]] جزیه بر دیوانه ادواری [[اختلاف]] است؛ لیکن اگر سلامتش یک سال به طول بینجامد جزیه بر او [[واجب]] است؛ هرچند پس از آن دیوانه شود. | [[بلوغ]]، [[عقل]] و [[مرد بودن]] از شرایط جزیه دهنده است. از این رو، از بچه، دیوانه، و [[زن]] کتابی جزیه گرفته نمی‌شود. در [[وجوب]] جزیه بر دیوانه ادواری [[اختلاف]] است؛ لیکن اگر سلامتش یک سال به طول بینجامد جزیه بر او [[واجب]] است؛ هرچند پس از آن دیوانه شود. | ||