ابوسعید مقبری: تفاوت میان نسخه‌ها

نام وی [[کیسان]] و برده [[ام شریک]]، از بنوجُندَع یا بنولیث بود<ref>ابن ابی حاتم، ج۷، ص۱۶۶.</ref>. این دو تیره در یک سلسله [[نسب]] قرار دارند [[جندع بن لیث بن بکر بن عبد مناة]]<ref>ابن حزم، ص۱۸۰ و ۱۸۳.</ref>. تنها [[ابن حجر]] وی را با تعبیر {{عربی|"له ادراك"}} در بخش سوم کتابش، ویژه مخضرمین آورده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.</ref>. همو به نقل "ابن امین" می‌گوید: {{عربی|"انه ادرك النبي"}}؛ یعنی از [[صحابه]] به شمار می‌رود<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.</ref>، در حالی که او از طبقه اول [[تابعین]] [[مدینه]] است<ref>ابن سعد، ج۵، ص۶۲ و ۶۳؛ عجلی، ج۲، ص۴۰۵.</ref>. وی را از [[یاران]] [[عباس بن عبدالمطلب]] شمرده‌‍‌اند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.</ref>. او را که از [[امام علی]] {{ع}}، [[عمر]] و دیگران [[روایت]] می‌کرد، [[ثقه]]، کثیر الحدیث و [[صدوق]] معرفی کرده‌اند<ref>ابن سعد، ج۵، ص۶۲ و ۶۳؛ باجی، ج۳، ص۱۲۲۲.</ref>.

اربابش وی را به قرار مکاتبه‌ای بر چهل هزار [[درهم]] و یک گوسفند در هر [[عید قربان]] [[آزاد]] کرد. [[منزل]] وی نزدیک گورستان بود<ref>ابن سعد، ج۵، ص۶۳.</ref> و به گفته [[ابن حبان]]، شب‌ها در مقابر می‌خوابید <ref>مشاهیر، ص۱۱۷.</ref> و به گفته ابن حجر، عمر وی را بر حفر [[قبور]] گماشت<ref>الاصابه، ج۵، ص۴۸۷؛ تهذیب، ج۸، ص۴۰۷.</ref> از این‌رو، وی به مقبری [[شهرت]] یافت<ref>ابن سعد، ج۵، ص۶۳؛ ابن قتیبه، ص۵۹۶.</ref>. [[لقب]] دیگر او صاحب عباء بود<ref>ابن ابی حاتم، ج۷، ص۱۶۶؛ مزی، ج۲۴، ص۲۴۰.</ref>. ابن حبان<ref>الثقات، ج۵، ص۳۴۰.</ref>، این لقب را برای کسان دیگری می‌داند و ابن حجر<ref>تهذیب، ج۸، ص۴۰۷.</ref> یک جا با تردید و اظهار جمله {{عربی|"فالله أعلم"}} از کنار آن گذشته و در جایی دیگر، وی را با این لقب معرفی کرده است<ref>الاصابه، ج۵، ص۴۸۷.</ref>. گویند وی در چهار سال پایانی عمر خویش، دچار اختلال حواس و اختلاط در نقل احادیث شده بود<ref>باجی، ج۳، ص۱۲۲۲.</ref>.