ابویعلی حنبلی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابویعلی محمد بن حسین بن محمد حنبلی بغدادی]]، معروف به [[ابن فراء]] در سال ۳۸۰ه در [[بغداد]] به [[دنیا]] آمد و همانجا پرورش یافت. <ref>تاریخ بغداد، ج ۲، ص۲۵۶.</ref> پدرش از بزرگان [[مذهب حنفی]] بغداد بود. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۸، ص۹۰.</ref> [[ابویعلی]] در پنج سالگی از [[استادان]] بغداد چون [[ابوالقاسم موسی بن عیسی سراج]]، [[علی بن معروف]] و دیگران [[حدیث]] شنید؛ سپس چند سال در حوزه درس بزرگ [[حنابله]] [[ابوعبداللّه بن حامد]] شرکت کرد و نزد وی در [[فقه]] [[صاحب نظر]] شد. پس از آن برای [[کسب دانش]] بیشتر به شهرهای [[مکه]]، [[دمشق]] و [[حلب]] [[سفر]] کرد و از استادانی همچون [[ابومحمد عبدالرحمان بن ابی نصر تمیمی]]، [[ابوبکر قطّان]] و دیگران حدیث آموخت. او در عصر خود ادیب، [[فقیه]]، اصولی، جدلی، [[آگاه]] به [[علوم قرآن]] محدثی [[ثقه]] و مدرس به شمار می‌‌آمد. <ref>طبقات الحنابله (بن ابی یعلی)، ج ۲، ص۱۹۳ ـ ۲۰۵.</ref> وی سال ۴۰۲ه به امر استادش ابوعبداللّه بن حامد به [[تدریس]] پرداخت. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۸، ص۹۰.</ref> او در بغداد و دمشق به تدریس فقه و [[نقل حدیث]] [[اشتغال]] داشت. <ref> تاریخ مدینة دمشق، ج ۵۲، ص۳۵۴.</ref> کسانی چون [[ابوبکر احمد بن علی خطیب بغدادی]]، <ref>تاریخ بغداد، ج ۲، ص۲۵۶.</ref> [[ابوعلی اهوازی]] و بسیاری از دانش‌پژوهان بغداد از شاگردان وی به شمار می‌‌آمدند. <ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ۵۲، ص۳۵۴.</ref> در سال ۴۱۴ه برای انجام [[اعمال]] [[حج]] به مکه رفت. وی در [[زمان]] خود بسیار مورد توجه و [[احترام]] القادر و [[القائم]] [[عباسی]] بود. بعد از [[مرگ]] [[قاضی القضات]] [[ابن ماکولا]]، از سوی القائم بامراللّه برای [[قضاوت]] در بغداد و اطراف آن، [[حرّان]] و [[حلوان]] [[منصوب]] گردید و از سوی خود برای [[قضا]] در حرّان و حلوان [[جانشین]] تعیین نمود. وی در عصر خود مفتی و [[رییس]] [[مذهب حنبلی]] در بغداد بود. کتاب‌های متعددی درباره موضوع‌های گوناگون دارد که عبارت‌اند از: کتاب احکام القرآن، المعتمد، المقتبس، <ref>طبقات الحنابله، ج ۲، ص۱۹۳ ـ ۲۰۵.</ref> الصفات، <ref>هدیة العارفین، ج ۲، ص۷۲.</ref> الایمان، احکام السلطانیه، الکفایه فی اصول الفقه، احکام القرآن، عیون المسائل، اربع مقدمات فی اصول الدیانات، تبرئة معاویه، العده، مقدمه فی الادب، الطب، اللباس، المجرد. <ref>الاعلام، ج ۶، ص۱۰۰.</ref> فرار سال ۴۵۸ه در [[بغداد]] از [[دنیا]] رفت و در [[مقبره]] باب [[حرب]] به خاک سپرده شد<ref>تاریخ بغداد، ج ۲، ص۲۵۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۳، ص۲۹۸.</ref>