صحابه در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹۱: | خط ۲۹۱: | ||
برای نمونه به چند [[روایت]] اشاره میشود: | برای نمونه به چند [[روایت]] اشاره میشود: | ||
# [[بخاری]] به نقل از | # [[بخاری]] به نقل از [[ابی وائل]] از عبدالله از [[پیامبر اسلام]]{{صل}} نقل میکند که فرمود: {{متن حدیث|أَنَا فَرَطُكُمْ عَلَى الْحَوْضِ وَ لَيُرْفَعَنَّ رِجَالٌ مِنْكُمْ ثُمَّ لَيَخْتَلِجَنَّ دُونِي فَأَقُولُ يَا رَبِّ أَصْحَابِي فَيُقَالُ: إِنَّكَ لَا تَدْرِي مَا أَحْدَثُوا بَعْدَكَ}}؛ من کنار [[حوض]] به [[انتظار]] شما میمانم، مردانی از شما را نزد من میآورند، ولی از نزدیک شدن آنها به من جلوگیری میکنند، میگویم، پروردگارا! اینان [[اصحاب]] مناند! [[خداوند]] میفرماید: تو نمیدانی که بعد از تو چه کردهاند!»<ref>صحیح البخاری، ج۷، ص۲۰۶.</ref>. | ||
مضمون این [[روایت]] دهها بار با اندک اختلافی در [[صحیح بخاری]] و [[صحیح مسلم]] وارد شده است<ref>ر.ک: صحیح البخاری، ج۵، ص۲۴۰؛ ج۷، ص۱۹۵ و ۲۰۶. </ref>. | مضمون این [[روایت]] دهها بار با اندک اختلافی در [[صحیح بخاری]] و [[صحیح مسلم]] وارد شده است<ref>ر.ک: صحیح البخاری، ج۵، ص۲۴۰؛ ج۷، ص۱۹۵ و ۲۰۶. </ref>. | ||
# [[بخاری]] از [[ابوهریره]] روایت میکند که [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|يَرِدُ عَلَيَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ رَهْطٌ مِنْ أَصْحَابِي فَيُحَلَّئُونَ عَنِ الْحَوْضِ فَأَقُولُ يَا رَبِّ أَصْحَابِي أَصْحَابِي فَيُقَالُ إِنَّكَ لَا عِلْمَ لَكَ بِمَا أَحْدَثُوا بَعْدَكَ ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِمْ الْقَهْقَرَى}}؛ «گروهی از اصحابم [[روز قیامت]] بر من وارد میشوند؛ ولی آنها را از نزدیک شدن به [[حوض]] باز میدارند، من میگویم: خدایا! اینان اصحاب مناند، پس [[خدا]] میفرماید: تو به آنچه آنان پس از تو کردهاند خبر نداری، آنان به گذشته [[جاهلی]] خویش برگشتهاند»<ref>صحیح البخاری، ج۷، ص۲۰۷.</ref>. | # [[بخاری]] از [[ابوهریره]] روایت میکند که [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|يَرِدُ عَلَيَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ رَهْطٌ مِنْ أَصْحَابِي فَيُحَلَّئُونَ عَنِ الْحَوْضِ فَأَقُولُ يَا رَبِّ أَصْحَابِي أَصْحَابِي فَيُقَالُ إِنَّكَ لَا عِلْمَ لَكَ بِمَا أَحْدَثُوا بَعْدَكَ ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِمْ الْقَهْقَرَى}}؛ «گروهی از اصحابم [[روز قیامت]] بر من وارد میشوند؛ ولی آنها را از نزدیک شدن به [[حوض]] باز میدارند، من میگویم: خدایا! اینان اصحاب مناند، پس [[خدا]] میفرماید: تو به آنچه آنان پس از تو کردهاند خبر نداری، آنان به گذشته [[جاهلی]] خویش برگشتهاند»<ref>صحیح البخاری، ج۷، ص۲۰۷.</ref>. |