رشوه در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'معاویة بن ابی سفیان' به 'معاویة بن ابی‌سفیان') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = رشوه | |||
| عنوان مدخل = رشوه | |||
| مداخل مرتبط = [[رشوه در فقه سیاسی]] - [[رشوه در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[نفی رشوه در معارف و سیره نبوی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
رشوه در لغت، به معنای پاره است<ref>فرهنگ معین، ج۲، ص۱۶۵۸؛ لغت‌نامه دهخدا، ج۸، ص۱۲۰۹۱.</ref> و در اصطلاح [[فقهی]]، جنس یا پولی است که [[قاضی]]، جهت صدور [[حکم]] یا کمک [[فکری]] به یکی از [[اصحاب]] دعوی، درخواست و اخذ می‌کند<ref>مکاسب، ج۱، ص۲۴۰؛ مفتاح الکرامه، ج۱۲، ص۳۰۰؛ جواهر الکلام، ج۲۲، ص۱۴۷-۱۴۶؛ مصباح الفقاهه، ج۱، ص۲۶۳-۲۶۲.</ref> و در اصطلاح [[فقه سیاسی]] [[مالی]] است که در ازای صدور [[حکم]]، به ارباب [[قضا]] دهند و یا از روی [[ترس]] و یا به [[طمع]] رسیدن به منصبی از [[مناصب]] دیوانی و اجرایی، به [[کارگزاران]] و [[صاحبان مناصب]] [[حکومتی]] اعطا نمایند<ref>ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۷۵ و ۱۲۵.</ref>. | رشوه در لغت، به معنای پاره است<ref>فرهنگ معین، ج۲، ص۱۶۵۸؛ لغت‌نامه دهخدا، ج۸، ص۱۲۰۹۱.</ref> و در اصطلاح [[فقهی]]، جنس یا پولی است که [[قاضی]]، جهت صدور [[حکم]] یا کمک [[فکری]] به یکی از [[اصحاب]] دعوی، درخواست و اخذ می‌کند<ref>مکاسب، ج۱، ص۲۴۰؛ مفتاح الکرامه، ج۱۲، ص۳۰۰؛ جواهر الکلام، ج۲۲، ص۱۴۷-۱۴۶؛ مصباح الفقاهه، ج۱، ص۲۶۳-۲۶۲.</ref> و در اصطلاح [[فقه سیاسی]] [[مالی]] است که در ازای صدور [[حکم]]، به ارباب [[قضا]] دهند و یا از روی [[ترس]] و یا به [[طمع]] رسیدن به منصبی از [[مناصب]] دیوانی و اجرایی، به [[کارگزاران]] و [[صاحبان مناصب]] [[حکومتی]] اعطا نمایند<ref>ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۷۵ و ۱۲۵.</ref>. | ||
رشوه‌خواری از آفات [[سیاست]]<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۳۱.</ref> و از عوامل مهم [[فساد]] [[اداری]]، [[اجتماعی]] و عاملی در جهت تضییع [[حقوق]] افراد [[جامعه]] و [[نافرمانی]] از [[خداوند]] است<ref>تهذیب الاحکام، ج۶، ص۳۶۸؛ وسایل الشیعه، ج۱۲، باب ۵ من ابواب ما یکتسب به، حدیث ۲، ۸، ۱۰، ۱۲ و ۱۶.</ref>. | رشوه‌خواری از آفات [[سیاست]]<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۳۱.</ref> و از عوامل مهم [[فساد]] [[اداری]]، [[اجتماعی]] و عاملی در جهت تضییع [[حقوق]] افراد [[جامعه]] و [[نافرمانی]] از [[خداوند]] است<ref>تهذیب الاحکام، ج۶، ص۳۶۸؛ وسایل الشیعه، ج۱۲، باب ۵ من ابواب ما یکتسب به، حدیث ۲، ۸، ۱۰، ۱۲ و ۱۶.</ref>. | ||
اولین رشوه [[سیاسی]] که آشکارا در [[تاریخ اسلام]] رخ داد، رشوه [[عمرو بن عاص]] از [[معاویة بن ابی‌سفیان]] راجع به [[ولایت]] [[مصر]] بوده است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۶؛ سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۷۱.</ref>. [[امام علی]] {{ع}} راجع به رشوه‌خواری و آفات آن می‌فرماید: | اولین رشوه [[سیاسی]] که آشکارا در [[تاریخ اسلام]] رخ داد، رشوه [[عمرو بن عاص]] از [[معاویة بن ابی‌سفیان]] راجع به [[ولایت]] [[مصر]] بوده است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۶؛ سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۷۱.</ref>. [[امام علی]] {{ع}} راجع به رشوه‌خواری و آفات آن می‌فرماید: | ||
“شما [[نیک]] می‌دانید که هرگز نسزد که نوامیس، [[خون‌ها]]، دستاوردها، [[قوانین]] و [[رهبری]] [[مسلمانان]] در [[اختیار]] گرسنه چشمی باشد که [[اموال]] [[مسلمانان]] را میدان تاخت و تاز آزمندی‌اش سازد... و یا رشوه‌خواری که [[حقوق]] را پایمال کرده و [[سیر]] پرونده را در هر مرحله متوقف سازد”<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۳۱.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۱۵.</ref> | “شما [[نیک]] می‌دانید که هرگز نسزد که نوامیس، [[خون‌ها]]، دستاوردها، [[قوانین]] و [[رهبری]] [[مسلمانان]] در [[اختیار]] گرسنه چشمی باشد که [[اموال]] [[مسلمانان]] را میدان تاخت و تاز آزمندی‌اش سازد... و یا رشوه‌خواری که [[حقوق]] را پایمال کرده و [[سیر]] پرونده را در هر مرحله متوقف سازد”<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۳۱.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۱۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:رشوه]] | |||