احترام در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان مدخل  = [[احترام]]

در این [[آیه شریفه]] [[خداوند متعال]]، [[مؤمنان]] را به [[بزرگداشت]] شعایر [[الهی]] امر می‌کند و در [[آیات]] دیگر، شعایر [[الهی]] را نماد‌های [[الهی]] (سمبل‌ها) معرفی می‌کند و به‌طور خاص از [[صفا و مروه]] و بُدْن ([[قربانی]] [[حج]] که به شکل ویژه و نمادینی در مقابل [[حجاج]] به سوی [[سرزمین]] [[منا]] رانده می‌شود) نام می‌برد: {{متن قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ}}<ref>«بی‌گمان صفا و مروه از نشانه‌های (بندگی) خداوند است» سوره بقره، آیه ۱۵۸.</ref>، {{متن قرآن|وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ}}<ref>«و (قربانی) شتران تنومند را برای شما از نشانه‌های (بندگی) خداوند قرار داده‌ایم، شما را در آنها خیری است» سوره حج، آیه ۳۶.</ref><ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص۳۷۳-۳۷۴.</ref>

امتیازی که [[بزرگداشت]] شعایر [[الهی]] در [[اسلام]] دارد، جنبه [[عبادی]] و [[معنوی]] آنهاست که برای تقویت [[روح]] [[معنویت]] در [[مؤمنان]] تأثیری شگرف دارد که [[اعمال]] [[حج]] و تأثیرات آن بر [[مسلمانان]]، نمونه برجسته آن است: {{متن قرآن|فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ}}<ref>«بی‌گمان، این (کار) از پرهیزگاری دل‌هاست» سوره حج، آیه ۳۲.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۱۸۹.</ref>