حقوق متقابل امامت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حقوق]]، جمع «[[حق]]» به معنای درست، [[درستی]]، سزاوار است<ref>نثر طوبی، ص ۱۸۱.</ref>. اصل [[حق]] به معنای ثبوت همراه با [[مطابقت با واقع]] است<ref>التّحقیق، ج ۲، ص ۲۶۲، «حق».</ref> و در اصطلاح، قدرتی است که از طرف [[قانون]] به شخصی داده شده است<ref>ترمینولوژی حقوق، ص ۲۱۶، «حق».</ref>؛ [[قدرت]] یا امتیازی که کسی یا جمعی سزاوار برخورداری از آن است، به ویژه [[قدرت]] یا امتیازی که به موجب [[قانون]] یا عرف مقرّر شده باشد. اساساً افراد [[جامعه]] بر اثر [[روابط]] و مناسبات خود یک رشته اختیارات و امتیازات به [[دست]] می‌آورند که مجموعه آن را [[حقوق]] می‌نامند و مشتمل بر اختیارات [[مدنی]]، [[اجتماعی]]، [[سیاسی]] و همه مزایا و سلطه‌هایی است که از [[قانون]] ناشی می‌شود<ref>فرهنگ علوم سیاسی، مرکز اطّلاعات و مدارک علمی ایران، ص ۳۷۲ - ۳۷۳.</ref>. در این مدخل، معنای اصطلاحی آن مقصود است و از واژه «[[حقّ]]» و آنچه رساننده معنای [[حق]] است استفاده شده است<ref>[[فرهنگ قرآن (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، واژه «حقوق».</ref>.