جنگ خیبر در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

هر کس به [[جهان غیب]] بیش‌تر [[آگاه]] باشد، قلبش توانمندتر و ضعفش کم‌تر است. از این رو است که [[علی بن ابی طالب]] می‌فرماید: «من در [[قلعه خیبر]] را نه به نیروی مادی، بلکه به نیروی ربانی برکندم»؛ زیرا نظر علی -کرم الله وجهه - در این هنگام از [[مادیات]] بریده بود و [[فرشتگان الهی]] با نور [[عالم غیب]] بر او تابیده بودند و روحش [[توانمند]] و نیرومند شده و به [[ارواح]] ملکوتی مانند گشته بود و [[انوار]] عالم [[قدس]] و [[عظمت]] در او درخشیدن گرفته بود.... این چنین است که اگر [[بنده]] بر [[طاعات]] [[استواری]] ورزد، به مقامی می‌رسد که خدا می‌فرماید: «من چشم و گوش اویم». پس هنگامی که نور جلال [[الهی]] گوشش شود، صدای دور و نزدیک را خواهد شنید و زمانی که این نور چشمش گردد، هر چیز دور و نزدیک را خواهد دید و چون این نور دستش شود، در آسان و سخت، و دور و نزدیک [[تصرف]] می‌کند<ref>ری شهری، محمد، موسوعة الامام علی{{ع}}، ج۱، ص۲۴۱، به نقل از فخر رازی، التفسیر الکبیر، ج۲۱، ص۹۲.</ref>.