پرش به محتوا

سیره نظامی امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۹: خط ۳۹:
هنگامی که می‌خواستند بجنگند، پیادگان و [[تیراندازان]] را پیش انداخته، و آنان به نوبت، ولی پیوسته، به سوی [[دشمن]] تیر می‌انداختند. این [[تیراندازی]] باید از [[میسره]] و [[میمنه]] و در دو سوی [[سپاه]] انجام می‌گرفت و سپاهیان نباید از جای خویش می‌جنبیدند<ref>قاضی نعمان تمیمی، دعائم الاسلام، ج۱، ص۳۷۲.</ref>.<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[سیره امام علی (مقاله)| مقاله «سیره امام علی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱۰ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۱۰]] ص ۸۷.</ref>.
هنگامی که می‌خواستند بجنگند، پیادگان و [[تیراندازان]] را پیش انداخته، و آنان به نوبت، ولی پیوسته، به سوی [[دشمن]] تیر می‌انداختند. این [[تیراندازی]] باید از [[میسره]] و [[میمنه]] و در دو سوی [[سپاه]] انجام می‌گرفت و سپاهیان نباید از جای خویش می‌جنبیدند<ref>قاضی نعمان تمیمی، دعائم الاسلام، ج۱، ص۳۷۲.</ref>.<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[سیره امام علی (مقاله)| مقاله «سیره امام علی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱۰ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۱۰]] ص ۸۷.</ref>.


==تاکتیک‌های [[جنگی]]==
=== تاکتیک‌های [[جنگی]] ===
در هر جنگ و مبارزه‌ای اگر سپاهی، برنامه و تاکتیک جنگ و [[دفاع]] نداشته باشد، [[پیروز]] نخواهد شد؛ از این رو علی{{ع}} به آنان سفارش می‌کند:
در هر جنگ و مبارزه‌ای اگر سپاهی، برنامه و تاکتیک جنگ و [[دفاع]] نداشته باشد، [[پیروز]] نخواهد شد؛ از این رو علی{{ع}} به آنان سفارش می‌کند:
هنگام حمله و [[هجوم]] دشمن به شما، بر دهانه خندق‌ها و گودال‌ها صف ببندید و جز شمشیرهایتان چیزی دیده نشود و بر [[زمین]] [[استوار]] بمانید. پس از محکم کردن صفوف خویش، به صورت دشمن نگاه نکنید و از فراوانی تعداد دشمن [[هول و هراس]] نداشته باشید و فقط به زمینی که روی آن قرار دارید، [[چشم]] بدوزید و اگر [[دشمنان]] به شما حمله کردند، به زانو بنشینید و خود را پشت سپر پنهان سازید و صفوف خود را محکم و نفوذناپذیر کنید. اگر دشمن به شما پشت کرد، با شمشیرهایتان به آنان حمله [[برید]] و اگر ایستادند، با آنان بجنگید و اگر [[فرار]] کردند، بر مرکب‌های خود سوار شده، آنها را بیابید<ref>قاضی نعمان تمیمی، دعائم الاسلام، ج۱، ص۳۷۳.</ref>.
هنگام حمله و هجوم دشمن به شما، بر دهانه خندق‌ها و گودال‌ها صف ببندید و جز شمشیرهایتان چیزی دیده نشود و بر [[زمین]] [[استوار]] بمانید. پس از محکم کردن صفوف خویش، به صورت دشمن نگاه نکنید و از فراوانی تعداد دشمن [[هول و هراس]] نداشته باشید و فقط به زمینی که روی آن قرار دارید، [[چشم]] بدوزید و اگر [[دشمنان]] به شما حمله کردند، به زانو بنشینید و خود را پشت سپر پنهان سازید و صفوف خود را محکم و نفوذناپذیر کنید. اگر دشمن به شما پشت کرد، با شمشیرهایتان به آنان حمله [[برید]] و اگر ایستادند، با آنان بجنگید و اگر فرار کردند، بر مرکب‌های خود سوار شده، آنها را بیابید<ref>قاضی نعمان تمیمی، دعائم الاسلام، ج۱، ص۳۷۳.</ref>.


در مورد تاکتیک [[دفاعی]] نیز دستور می‌دهد: اگر دشمن به سراغ شما آمد، بکوشید جایگاه خویش را در [[دامنه کوه‌ها]] و تپه‌ها یا کنار نهرها قرار داده، به این وسیله از [[حمله]] [[دشمن]] از هر سو در [[امان]] بمانید و [[جاسوسان]] و [[پاسداران]] [[سپاه]] را در قله [[کوه‌ها]] و بلندی‌ها قرار دهید تا به موقع شما را از [[هجوم]] دشمن باخبر سازند. شب‌هنگام به وسیله نیزه‌داران، در اطراف سپاه، سپر [[ایمنی]] به وجود آورید<ref>منقری، نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ص۱۲۳؛ نهج البلاغه، نامه ۱۱؛ حرانی، ابن شعبه، تحف العقول، ص۱۹۱.</ref>.
در مورد تاکتیک [[دفاعی]] نیز دستور می‌دهد: اگر دشمن به سراغ شما آمد، بکوشید جایگاه خویش را در [[دامنه کوه‌ها]] و تپه‌ها یا کنار نهرها قرار داده، به این وسیله از [[حمله]] [[دشمن]] از هر سو در [[امان]] بمانید و [[جاسوسان]] و [[پاسداران]] [[سپاه]] را در قله [[کوه‌ها]] و بلندی‌ها قرار دهید تا به موقع شما را از [[هجوم]] دشمن باخبر سازند. شب‌هنگام به وسیله نیزه‌داران، در اطراف سپاه، سپر [[ایمنی]] به وجود آورید<ref>منقری، نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ص۱۲۳؛ نهج البلاغه، نامه ۱۱؛ حرانی، ابن شعبه، تحف العقول، ص۱۹۱.</ref>.
۱۱۵٬۸۹۷

ویرایش