حلیمه سعدیه: تفاوت میان نسخه‌ها
←نسب حلیمه سعدیه
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== [[نسب]] حلیمه سعدیه == | == [[نسب]] حلیمه سعدیه == | ||
حلیمه، دختر [[عبدالله بن حارث]]، معروف به ابوذؤیب بوده. سلسله نسبش به [[قیس بن عیلان بن مضر]] می‌رسید <ref>ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۱، ص۱۳۲.</ref>. بدین ترتیب [[نسب]] او، با [[نسب]] [[رسول خدا]] {{صل}} در "مضر" مشترک می‌شود که جد هفدهم [[پیامبر اکرم]] {{صل}} نیز به شمار می‌رود. سلسله [[نسب]] کامل او به این شرح است: حلیمه بنت ابی ذؤیب | حلیمه، دختر [[عبدالله بن حارث]]، معروف به ابوذؤیب بوده. سلسله نسبش به [[قیس بن عیلان بن مضر]] می‌رسید <ref>ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۱، ص۱۳۲.</ref>. بدین ترتیب [[نسب]] او، با [[نسب]] [[رسول خدا]] {{صل}} در "مضر" مشترک می‌شود که جد هفدهم [[پیامبر اکرم]] {{صل}} نیز به شمار می‌رود. سلسله [[نسب]] کامل او به این شرح است: حلیمه بنت ابی ذؤیب عبدالله بن حارث بن شجنة بن جابر بن رزام بن ناصرة بن فصیة بن نصر بن سعد بن بکر بن هوازن بن منصور بن عکرمة بن خصفة بن عیلان بن مضر<ref>ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۱، ص۱۳۲؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۲۶۵؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۶۰؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۸۹.</ref>. شوهر حلیمه نیز [[حارث بن عبدالعزی بن رفاعه]] نام داشت و عبدالله، انیسه و حذاقه (جذامه - حذافه) که به شیما معروف بود [[فرزندان]] حلیمه به شمار می‌آمدند<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۶۰؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۸۹؛ مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، ج۸، ص۸.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[حلیمه سعدیه (مقاله)|حلیمه سعدیه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۳۳۵-۳۳۶.</ref>. | ||
==[[حلیمه سعدیه]]== | |||
حلیمه بنت ابی ذُئَیب معروف به «حلیمه سعدیه» مادر رضاعی [[رسول خدا]]{{صل}} از [[طایفه]] «[[سعد بن بکر]]» بود که اندکی پس از [[تولد پیامبر]] تا دو سالگی به او شیر داد. [[برکت]] یافتن زندگانی حلیمه با حضور [[پیامبر]]{{صل}} در میان [[قبیله]] ایشان، در [[منابع تاریخی]] مشهور است و [[راوی]] آن [[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب]] از حلیمه است<ref>طبقات الکبری، ابن سعد، ج۱، ص۱۱۲؛ تاریخ الطبری، ج۱، ص۸۷؛ فتح الباری، ابن حجر عسقلانی، ج۶، ص۴۲۶.</ref>. | |||
[[قبر]] حلیمه در آخرین نقطه [[بقیع]] یعنی شمال شرقی آن و کمی بالاتر از شهدای [[حره]] و [[احد]] - تقریباً رو به روی قبر [[عثمان بن عفان]]- قرار دارد. این قبر گنبد بزرگی داشته است که در دوران سعودی تخریب گردید. رسول خدا{{صل}} مدت پنج سال نزد حلیمه مانده و بعدها نیز همواره از احوال او جویا شده و هدایایی برای او ارسال می‌داشت. شایان گفتن است آن حضرت بارها به [[زیارت قبر]] حلیمه سعدیه می‌آمدند. | |||
در روایتی از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} آمده است که حضرت فرمود: [[جبرئیل]] به من پیغام آورد که [[خدای تعالی]] می‌فرماید: [[حرام]] کردم [[آتش]] را به صلبی که تو از او فرود شدی که [[عبدالمطلب]] و عبدالله بوده و به رحمی که تو را حمل کرده باشد و به دامانی که تو را [[کفالت]] کرده باشد یعنی [[ابوطالب]] و پستانی که تو را شیر داده یعنی حلیمه سعدیه<ref>ریاحین الشریعه، ذبیح الله محلاتی، ج۴، ص۱۵۸؛ منتهی الامال، ج۲، ص۴۸.</ref>. | |||
حلیمه بعد از [[تزویج]] [[خدیجه]]{{س}} با رسول خدا{{صل}} به [[مکه]] آمد و از قحطی [[شکایت]] کرد. پیامبر{{صل}} وضعیت او را به خدیجه توضیح داد، خدیجه یک شتر و چهل گوسفند به حلیمه داد<ref>ریاحین الشریعه، ذبیح الله محلاتی، ج۴، ص۱۵۸، به نقل از ناسخ التواریخ.</ref>. در بسیاری از [[تواریخ]] آمده است که بعد از [[جنگ حنین]] گروه زیادی از [[طائفه]] [[بنی سعد]] و قبیله «حلیمه سعدیه» به [[اسارت]] درآمدند. هنگامی که پیامبر{{صل}} [[شیما]] را در میان [[اسیران]] دید، به یاد محبت‌های او و مادرش در [[دوران شیرخوارگی]] خود افتاد، برخاست و عبای خود را بر [[زمین]] گسترانید و [[شیما]] را روی آن نشاند و با [[مهربانی]] از او [[احوالپرسی]] کرد و فرمود: تو همان هستی که در [[روزگار]] شیرخوارگی به من [[محبت]] کردی (مادرت نیز محبت کرد) این در حالی بود که شصت سال از آن [[تاریخ]] می‌گذشت، شیما از [[پیامبر]]{{صل}} تقاضا کرد: [[اسیران]] طایفه‌اش را [[آزاد]] سازد. پیامبر{{صل}} فرمود: من سهم خود را می‌بخشم، هنگامی که [[مسلمانان]] از ماجرا [[آگاه]] شدند، آنها نیز به [[پیروی از پیامبر]]{{صل}} سهم خود را بخشیدند و در نتیجه همه اسیران آن [[طایفه]] آزاد شدند. به این ترتیب به خاطر خدمات [[حلیمه سعدیه]] به پیامبر گروه زیادی [[آزادی]] خود را بازیافتند<ref>اخلاق در قرآن، آیت‌الله مکارم، جسوم، ص۹۵.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۴۳۰.</ref> | |||
== دایگی حلیمه برای [[فرستاده خدا]] {{صل}} == | == دایگی حلیمه برای [[فرستاده خدا]] {{صل}} == | ||