عزاداری در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←عزاداری بر فقید از منظر قرآن
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
عمر عبدالسلام از محققان اهل سنت و جماعت [[مشروعیت]] گریه بر فقید را از دیدگاه قرآن کریم، آشکارا و روشن دانسته و برای [[اثبات]] آن به دو [[آیه]] یاد شده [[استدلال]] می‌کند: {{عربی|ان في القرآن الکریم و السنة المتواتره شواهد جلیة علی جواز البکاء علی الفقید و اوضح ما ورد في القرآن الکریم وضعه تعالی حالة یعقوب {{ع}} - بعد [[ضیاع]] یوسف {{ع}} - منه اخباره اذ یقول تعالی...}}<ref>عمر، عبدالسلام، مخالفة الوهابیه للقرآن و السنة، ص۵۵ به نقل از صحیح مسلم، باب عند دخول القبور.</ref>؛ «در قرآن کریم و [[سنت]] متواتره بر جواز گریه کردن بر فقید، شواهدی آشکار است و در قرآن کریم، واضح‌ترین چیزی که (بر جواز گریه بر فقید) وارد شده است، این است که [[خدای تعالی]] پس از فقدان [[یوسف]] و قطع شدن گزارشی از اوضاع حالت [[یعقوب]] را با بیان زیر منعکس می‌کند...». آن‌گاه [[آیات]] یاد شده را ذکر کرده است. | عمر عبدالسلام از محققان اهل سنت و جماعت [[مشروعیت]] گریه بر فقید را از دیدگاه قرآن کریم، آشکارا و روشن دانسته و برای [[اثبات]] آن به دو [[آیه]] یاد شده [[استدلال]] می‌کند: {{عربی|ان في القرآن الکریم و السنة المتواتره شواهد جلیة علی جواز البکاء علی الفقید و اوضح ما ورد في القرآن الکریم وضعه تعالی حالة یعقوب {{ع}} - بعد [[ضیاع]] یوسف {{ع}} - منه اخباره اذ یقول تعالی...}}<ref>عمر، عبدالسلام، مخالفة الوهابیه للقرآن و السنة، ص۵۵ به نقل از صحیح مسلم، باب عند دخول القبور.</ref>؛ «در قرآن کریم و [[سنت]] متواتره بر جواز گریه کردن بر فقید، شواهدی آشکار است و در قرآن کریم، واضح‌ترین چیزی که (بر جواز گریه بر فقید) وارد شده است، این است که [[خدای تعالی]] پس از فقدان [[یوسف]] و قطع شدن گزارشی از اوضاع حالت [[یعقوب]] را با بیان زیر منعکس می‌کند...». آن‌گاه [[آیات]] یاد شده را ذکر کرده است. | ||
آشنایان به [[کتاب و سنت]] می‌دانند که یعقوب در فراق فرزندش یوسف، شب و [[روز]] می‌گریست. [[سوگواری]] او در فراق فرزندش به قدری شدید بود که [[بینایی]] خود را از دست داد. [[بیماری]] و فقدان بینایی یعقوب مایه | آشنایان به [[کتاب و سنت]] می‌دانند که یعقوب در فراق فرزندش یوسف، شب و [[روز]] می‌گریست. [[سوگواری]] او در فراق فرزندش به قدری شدید بود که [[بینایی]] خود را از دست داد. [[بیماری]] و فقدان بینایی یعقوب مایه فراموشی یوسف نگردید، هرچه [[وعده]] وصال نزدیکتر می‌شد، [[آتش]] [[عشق]] و [[محبت]] یعقوب به فرزند دلبندش یوسف، شعله‌ورتر می‌گردد و لذا به [[نص]] [[قرآن کریم]] بوی یوسف را از فرسنگ‌ها راه، استشمام می‌کرد. | ||
{{متن قرآن|إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ لَوْلَا أَنْ تُفَنِّدُونِ}}<ref>«اگر مرا گول و خرف ندانید من بوی یوسف را می‌شنوم» سوره یوسف، آیه ۹۴.</ref>. از این‌رو، به جای این که یوسف به دنبال پدرش راه بیفتد، [[خورشید]] [[جمال]] یعقوب به دنبال [[ستاره]] گمشده خود: یوسف، به سرزمین [[مصر]] حرکت می‌کند. قرآن کریم در حین بازگو کردن شرح حال یعقوب نه فقط انتقادی به یعقوب نمی‌کند بلکه تاثر و [[اندوه]] او را، برای [[آگاهی]] [[انسان‌ها]] در همه نسل‌ها منعکس می‌نماید. | {{متن قرآن|إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ لَوْلَا أَنْ تُفَنِّدُونِ}}<ref>«اگر مرا گول و خرف ندانید من بوی یوسف را می‌شنوم» سوره یوسف، آیه ۹۴.</ref>. از این‌رو، به جای این که یوسف به دنبال پدرش راه بیفتد، [[خورشید]] [[جمال]] یعقوب به دنبال [[ستاره]] گمشده خود: یوسف، به سرزمین [[مصر]] حرکت می‌کند. قرآن کریم در حین بازگو کردن شرح حال یعقوب نه فقط انتقادی به یعقوب نمی‌کند بلکه تاثر و [[اندوه]] او را، برای [[آگاهی]] [[انسان‌ها]] در همه نسل‌ها منعکس می‌نماید. | ||