اصحمة بن ابجر: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
جز (جایگزینی متن - 'دست' به 'دست') |
(←منابع) |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
افزون بر اینها، وقتی رسول خدا {{صل}} در سال ششم [[نامه‌ها]] را برای [[پادشاهان]] نوشت، نجاشی [[مسلمان]] بود و برای فرستادن این نامه لزومی نبوده است<ref>احمدی میانجی، ج۲، ص۴۳۹.</ref>. از این رو [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۱، ص۴۴۱.</ref> سند خبر را [[ضعیف]] دانسته است.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اصحمة بن ابجر»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۰۰-۱۰۳.</ref> | افزون بر اینها، وقتی رسول خدا {{صل}} در سال ششم [[نامه‌ها]] را برای [[پادشاهان]] نوشت، نجاشی [[مسلمان]] بود و برای فرستادن این نامه لزومی نبوده است<ref>احمدی میانجی، ج۲، ص۴۳۹.</ref>. از این رو [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۱، ص۴۴۱.</ref> سند خبر را [[ضعیف]] دانسته است.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اصحمة بن ابجر»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۰۰-۱۰۳.</ref> | ||
==نجاشی== | |||
[[لقب]] عام [[پادشاهان]] [[حبشه]] است. نجاشی [[عصر پیامبر]] نامش «اصحمه» است. مردی [[راستگو]] و روشن ضمیر بود که از کاروان مسافران [[مهاجر]] - مسلمانانی که در [[سال پنجم بعثت]] به [[ریاست]] [[جعفر بن ابی طالب]]{{ع}} به آن [[سرزمین]] [[هجرت]] کرده بودند با آغوش باز استقبال کرد. وی به [[کیش]] [[نصاری]] بود و پنهانی [[اسلام]] آورد، ولی از [[ترس]] ملتش که عموماً [[مسیحی]] بودند نتوانست اسلامش را آشکار کند، اما سرانجام [[ایمان]] باطنی‌اش را اظهار کرد. او در [[سال نهم هجری]] درگذشت و نقل است که [[جبرئیل]] خبر [[مرگ]] او را به [[پیامبر]]{{صل}} داد و آن حضرت [[مردم]] را به [[بقیع]] فرا خواند و به [[اعجاز]]، [[سرزمین حبشه]] و جنازه نجاشی برای مردم ظاهر شد و از آن جا، بر جنازه او [[نماز]] گزارد. [[منافقان]] در این باره سخنانی گفتند ولی دیری نپایید که خبر مرگش در همان [[روز]] توسط مسافران در [[مدینه]] [[تأیید]] شد<ref>گلواژههای حج و عمره، علیرضا بصیری، ص۵۶۹.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۱۰۲۱.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||