اذن دخول: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = ادب زیارت | | موضوع مرتبط = ادب زیارت | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== رابطه با [[زیارت]] == | == رابطه با [[زیارت]] == | ||
خواندن هنگام زیارت، یکی دیگر از [[آداب]] است. این اقتضای [[ادب]] است که بی‌اجازه وارد [[حریم]] [[حرم]] نشویم و با خواندن [[اذن ورود]]، هم ادای [[احترام]] کنیم، هم [[دل]] را آماده‌تر سازیم. اینکه در آغاز این بخش، از قول [[شهید]] اول نقل شد که [[زائر]]، بر درگاه حرم بایستد، [[دعا]] کند و [[اذن]] بطلبد و اگر در دل خود خشوعی [[احساس]] کرد و [[رقت قلب]] حاصل شد، وارد شود و گرنه، بهتر است که برای ورود، [[زمان]] دیگری را [[انتخاب]] کند که رقت قلب و [[خشوع]] حاصل شود<ref> بحارالأنوار، ج ۹۷، ص۱۲۶.</ref> برای این است که غرضِ مهم‌تر از ورود به حرم، [[حضور قلب]] است، تا [[انسان]] از رحمتِ نازله از سوی [[خدا]] برخوردار شود. | |||
دقت در متنِ اذن دخول‌های [[روایت]] شده، آموزنده نکاتی است که در [[افزایش ایمان]] و [[معرفت]] و توجه زائر نسبت به موقعیتی که در آن قرار دارد و کسی که به زیارتش آمده، مؤثر است. حضور در اعتاب مقدسه با توجه به این [[حقایق]] و [[معارف]] و [[فضایل]]، زمینه‌ساز [[فیض]] بیشتر در زیارت است. | |||
در روایت است، هنگام زیارت [[حضرت رسول]]{{صل}} و هریک از [[معصومین]]{{عم}} این‌گونه بخوان: {{عربی|«اللّهُمَّ انّی وَقَفْتُ عَلی باب مِنْ ابْوابِ بُیُوتِ نَبِیِّکَ وَآلِ نَبِیّکَ»}}خداوندا، بر درگاه یکی از خانه‌های [[پیامبر]]{{صل}} و [[دودمان پیامبر]]{{صل}} ایستاده‌ام، خدایا، [[مردم]] را از اینکه بی‌اجازه وارد [[خانه پیامبر]]{{صل}} شوند منع کردهای. من به حرمتِ پیامبرت در [[حال]] غیبتش مثل حال حضور و حیاتش [[عقیده]] مندم و می‌دانم که فرستادگان تو زنده‌اند و نزد تو روزی می‌برند، جایگاه مرا در اینجا و این لحظه می‌بینند و سخنم را می‌شنوند. پروردگارا، ابتدا از تو اذن می‌طلبم، سپس از پیامبرت، و از [[جانشین]] تو که اطاعتش بر من [[واجب]] است، [[اجازه]] می‌خواهم که در این لحظه وارد خانه‌اش شوم، از [[فرشتگان]] گماشته به این بارگاه [[مقدس]] هم اذن می‌طلبم، به [[اذن خدا]] و [[رسول]] و خلفای او و [[اذن]] همه شما وارد این [[خانه]] می‌شوم و جویای [[تقرّب]] در پیشگاه خدایم<ref>بحارالأنوار، ج ۹۷، ص۱۶۰.</ref>. | |||
در [[زیارت]] [[حضرت علی]]{{ع}} هم، [[دعاها]] و اذن ورودهایی نقل شده، چه در هنگام ورود به [[نجف]]، چه وقت ورود به [[حرم]]، چه هنگام ایستادن به [[صحن]] و آستانه، چه وقت ورود به [[رواق]]، که مضمون این دعاها و [[اجازه]] خواهی‌ها، اظهار [[ادب]] و درخواست اذن برای ورود به این مکان [[مقدس]] و [[حریم]] [[نورانی]] است و از آن [[امام]] به عنوان مولا، [[امیرمؤمنان]]{{ع}}، [[حجت خدا]]، [[امین]] [[پروردگار]] و... یاد شده است، تا [[زائر]]، قبل از زیارت بداند که در کجاست و به دیدار چه [[انسان کامل]] و [[حجّت]] عظیمی آمده است. اغلب، مستند این اذن‌طلبی برای ورود به حرم را [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلاَّ أَن يُؤْذَنَ لَكُمْ}}<ref>احزاب، آیه ۵۳.</ref> دانسته‌اند، که [[نهی]] از ورود بی‌اذن به [[خانه پیامبر]]{{صل}} است و در متنِ هم به این آیه اشاره شده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۳۴۵ ـ ۳۴۶.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:81.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|'''فرهنگ زیارت''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۶: | ||
[[رده:زیارت]] | [[رده:زیارت]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ زیارت]] | [[رده:مدخل فرهنگ زیارت]] | ||