سقیفه بنی ساعده در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←انگیزه‌های بیعت امام{{ع}} پس از خودداری
| خط ۲۶۱: | خط ۲۶۱: | ||
== انگیزه‌های بیعت [[امام]]{{ع}} پس از خودداری == | == انگیزه‌های بیعت [[امام]]{{ع}} پس از خودداری == | ||
# '''[[بیم]] اختلاف''': [[امام علی]]{{ع}} در خطبه‌اش پیش از [[جنگ جمل]] فرمود: چون [[پیامبر]]{{صل}} | # '''[[بیم]] اختلاف''': [[امام علی]]{{ع}} در خطبه‌اش پیش از [[جنگ جمل]] فرمود: چون [[پیامبر]]{{صل}} قبض روح شد، ما، [[خانواده]] و [[خاندان]] و [[وارثان]] و [[خویشان]] او و سزاوارترینِ مردم به او بودیم و با ما در این امر، [[کشمکش]] نمی‌شد. پس، [[حکومت]] پیامبرمان را از ما گرفتند و به دیگران سپردند و به [[خدا]] [[سوگند]]، اگر از [[اختلاف]] [[مسلمانان]] و بازگشتشان به [[کفر]] هراسی نبود، تا سر حد توانمان، آن را دگرگون می‌ساختیم<ref>{{متن حدیث|الإمام علی{{ع}}- مِن خُطبَتِهِ قَبلَ حَربِ الجَمَلِ-: إن النبِی{{صل}} حینَ قُبِضَ کنا نَحنُ أهلَ بَیتِهِ، وعُصبَتَهُ، ووَرَثَتَهُ، وأولِیاءَهُ، وأحَق خَلقِ اللهِ بِهِ، لا نُنازَعُ فی ذلِک... فَانتَزَعوا سُلطانَ نَبِینا مِنا، ووَلوهُ غَیرَنا، وَایمُ اللهِ فَلَولا مَخافَةُ الفُرقَة بَینَ المُسلِمینَ أن یعودوا إلَی الکفرِ لَکنا غَیرنا ذلِک مَا استَطَعنا!}} (الجمل، ص۴۳۷).</ref>. | ||
# ''' | # '''بیم ارتداد''': [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: چون مردم کردند آنچه در بیعت با ابوبکر کردند، هیچ چیز از فراخوانی [[امیر مؤمنان]] به سوی خود مانع نشد، مگر توجه به مردم و بیم آنکه از [[اسلام]] باز گردند و به [[پرستش]] [[بت‌ها]] روی آورند و به [[یگانگی خداوند]] و [[رسالت]] خدایی محمد{{صل}} [[گواهی]] ندهند... [پس،] از سر ناچاری و بی‌یاوری بیعت کرد<ref>{{متن حدیث|الإمام الباقر{{ع}}: إن الناسَ لَما صَنَعوا ما صَنَعوا إذ بایعوا أبا بَکرٍ، لم یمنَع أمیرَ المُؤمِنینَ{{ع}} مِن أن یدعُوَ إلی نَفسِهِ إلانَظَراً لِلناسِ، وتَخَوفاً عَلَیهِم أن یرتَدوا عَنِ الإِسلامِ؛ فَیعبُدُوا الأَوثانَ، ولا یشهَدوا أن لا إلهَ إلااللهُ، وأن مُحَمداً رَسولُ اللهِ{{صل}}... وبایعَ مُکرَهاً؛ حَیثُ لَم یجِد أعواناً}} (الکافی، ج ۸، ص۲۹۵، ح ۴۵۴).</ref>. | ||
# '''بی [[یاور]] بودن''': در کتاب الکافی به نقل از [[سدیر]] آمده است: نزد [[ابو جعفر]] ([[امام باقر]]){{ع}} بودیم و آنچه را [[مردم]] پس از پیامبرشان کردند و [[امیر مؤمنان]] را [[خوار]] داشتند، یاد نمودیم. پس، مردی از آن میان گفت: [[خدا]] تو را به [[سلامت]] دارد! پس، [[عزت]] و [[شوکت]] [[بنی هاشم]] و افراد آنها چه شد؟ امام باقر{{ع}} فرمود: "چه کسی از بنی هاشم باقی مانده بود؟ جعفر و حمزه که<ref>{{متن حدیث|الإمام علی{{ع}}- مِن خُطبَتِهِ قَبلَ حَربِ الجَمَلِ-: إن النبِی{{صل}} حینَ قُبِضَ کنا نَحنُ أهلَ بَیتِهِ، وعُصبَتَهُ، ووَرَثَتَهُ، وأولِیاءَهُ، وأحَق خَلقِ اللهِ بِهِ، لا نُنازَعُ فی ذلِک... فَانتَزَعوا سُلطانَ نَبِینا مِنا، ووَلوهُ غَیرَنا، وَایمُ اللهِ فَلَولا مَخافَةُ الفُرقَة بَینَ المُسلِمینَ أن یعودوا إلَی الکفرِ لَکنا غَیرنا ذلِک مَا استَطَعنا!}} (الجمل، ص۴۳۷).</ref> نبودند و با علی{{ع}} تنها دو [[مرد]] [[ناتوان]] و خوار و تازه‌مسلمان (عباس و [[عقیل]]) بودند که از [[آزاد]] شدگان فتح مکه بودند. هان! به خدا [[سوگند]]، اگر [[حمزه]] و جعفر حاضر بودند، کار آن دو ([[ابو بکر]] و عمر) به آنجا نمی‌رسید و اگر [[شاهد]] ماجرا بودند، خود را [[فدا]] می‌کردند"<ref>الکافی، ج ۸، ص۱۸۹، ح ۲۱۶.</ref>. | # '''بی [[یاور]] بودن''': در کتاب الکافی به نقل از [[سدیر]] آمده است: نزد [[ابو جعفر]] ([[امام باقر]]){{ع}} بودیم و آنچه را [[مردم]] پس از پیامبرشان کردند و [[امیر مؤمنان]] را [[خوار]] داشتند، یاد نمودیم. پس، مردی از آن میان گفت: [[خدا]] تو را به [[سلامت]] دارد! پس، [[عزت]] و [[شوکت]] [[بنی هاشم]] و افراد آنها چه شد؟ امام باقر{{ع}} فرمود: "چه کسی از بنی هاشم باقی مانده بود؟ جعفر و حمزه که<ref>{{متن حدیث|الإمام علی{{ع}}- مِن خُطبَتِهِ قَبلَ حَربِ الجَمَلِ-: إن النبِی{{صل}} حینَ قُبِضَ کنا نَحنُ أهلَ بَیتِهِ، وعُصبَتَهُ، ووَرَثَتَهُ، وأولِیاءَهُ، وأحَق خَلقِ اللهِ بِهِ، لا نُنازَعُ فی ذلِک... فَانتَزَعوا سُلطانَ نَبِینا مِنا، ووَلوهُ غَیرَنا، وَایمُ اللهِ فَلَولا مَخافَةُ الفُرقَة بَینَ المُسلِمینَ أن یعودوا إلَی الکفرِ لَکنا غَیرنا ذلِک مَا استَطَعنا!}} (الجمل، ص۴۳۷).</ref> نبودند و با علی{{ع}} تنها دو [[مرد]] [[ناتوان]] و خوار و تازه‌مسلمان (عباس و [[عقیل]]) بودند که از [[آزاد]] شدگان فتح مکه بودند. هان! به خدا [[سوگند]]، اگر [[حمزه]] و جعفر حاضر بودند، کار آن دو ([[ابو بکر]] و عمر) به آنجا نمی‌رسید و اگر [[شاهد]] ماجرا بودند، خود را [[فدا]] می‌کردند"<ref>الکافی، ج ۸، ص۱۸۹، ح ۲۱۶.</ref>. | ||
# '''[[اجبار]]''': [[امام صادق]]{{ع}}: به خدا سوگند، علی{{ع}} [[بیعت]] نکرد تا آنکه دید دودْ داخل خانه‌اش شد<ref>{{متن حدیث|الإمام الصادق{{ع}}: وَاللهِ ما بایعَ عَلِی{{ع}} حَتی رَأَی الدخانَ قَد دَخَلَ عَلَیهِ بَیتَهُ}} (الشافی، ج ۳، ص۲۴۱).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص۱۷۲-۱۸۵.</ref> | # '''[[اجبار]]''': [[امام صادق]]{{ع}}: به خدا سوگند، علی{{ع}} [[بیعت]] نکرد تا آنکه دید دودْ داخل خانه‌اش شد<ref>{{متن حدیث|الإمام الصادق{{ع}}: وَاللهِ ما بایعَ عَلِی{{ع}} حَتی رَأَی الدخانَ قَد دَخَلَ عَلَیهِ بَیتَهُ}} (الشافی، ج ۳، ص۲۴۱).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص۱۷۲-۱۸۵.</ref> | ||