حقوق مالی حکومت اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←تکلیف مالی شهروندان حکومت اسلامی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== تکلیف مالی شهروندان حکومت اسلامی == | == تکلیف مالی شهروندان حکومت اسلامی == | ||
تأمین نیازهای [[مالی]] هر دولتی بر عهده [[شهروندان]] است؛ زیرا | تأمین نیازهای [[مالی]] هر دولتی بر عهده [[شهروندان]] است؛ زیرا تشکیل دولت برای بهرهمندی عموم مردم است. شهروندانی که [[دولت]] را برای خدمت به خود تشکیل میدهند، باید نیازهای مالی او را هم برآورده کنند. در برخی از کشورها از منابع طبیعی نیز در جهت تأمین هزینهها استفاده میکنند، اما قاعده بر این است که چون منابع به همه مردم، حتی نسلهای [[آینده]] تعلق دارد، از آنها در جهت [[رشد]] و توسعه [[کشور]] و زیرساختها استفاده شود. | ||
[[مالیات]] یکی از مهمترین منابع مالی [[دولتها]] در [[جوامع]] امروزی است، اما دریافت آن با دشواریهایی روبهروست. امروزه “فرار مالیاتی” یکی از معضلات [[جوامع بشری]] است. [[ایمان]] و [[تعهد]] درونی است که میتواند برای همیشه این معضل و موارد مشابه آن را حل کند. در [[جامعه اسلامی]]، مردم با آنکه با کمال [[رضایت]] و رغبت، بیآنکه نظارتی در کار باشد، به پرداخت [[زکات]] و [[خمس]] به عنوان [[وظایف]] مالی خویش مبادرت میورزند، اما برای نپرداختن مالیات دولتی با وجود نظارتهای مختلف، به دنبال [[راه]] فرار میگردند. این معضل برخاسته از [[احساس]] ناخوشایندی است که در طول [[تاریخ]] پیوسته میان دولت و [[ملت]] بوده است. مردم دولت را از خود و [[دلسوز]] و [[حافظ]] [[منافع]] خویش نمیدانستند، در حالیکه در [[فرهنگ اسلامی]] دولت و ملت ناصح و [[خیرخواه]] خویشاند. [[خیرخواهی]] از هر دو طرف ایجاب میکند از یک سو، [[دولت]] در وضع و اخذ [[مالیات]]، [[عدالت]]، توان و [[قدرت]] [[مالی]] [[مردم]] را در نظر بگیرد و از سوی دیگر، مردم نیاز ضروری دولت را به بودجه کافی برای اداره مطلوب [[جامعه]] در نظر بگیرند و به انجام [[تکالیف مالی]] خویش [[اقدام]] نمایند. اگر مردم [[احساس]] کنند که دولت مالیات را برای اداره مطلوب آنان هزینه میکند، از پرداخت آن دریغ نمیورزند. | [[مالیات]] یکی از مهمترین منابع مالی [[دولتها]] در [[جوامع]] امروزی است، اما دریافت آن با دشواریهایی روبهروست. امروزه “فرار مالیاتی” یکی از معضلات [[جوامع بشری]] است. [[ایمان]] و [[تعهد]] درونی است که میتواند برای همیشه این معضل و موارد مشابه آن را حل کند. در [[جامعه اسلامی]]، مردم با آنکه با کمال [[رضایت]] و رغبت، بیآنکه نظارتی در کار باشد، به پرداخت [[زکات]] و [[خمس]] به عنوان [[وظایف]] مالی خویش مبادرت میورزند، اما برای نپرداختن مالیات دولتی با وجود نظارتهای مختلف، به دنبال [[راه]] فرار میگردند. این معضل برخاسته از [[احساس]] ناخوشایندی است که در طول [[تاریخ]] پیوسته میان دولت و [[ملت]] بوده است. مردم دولت را از خود و [[دلسوز]] و [[حافظ]] [[منافع]] خویش نمیدانستند، در حالیکه در [[فرهنگ اسلامی]] دولت و ملت ناصح و [[خیرخواه]] خویشاند. [[خیرخواهی]] از هر دو طرف ایجاب میکند از یک سو، [[دولت]] در وضع و اخذ [[مالیات]]، [[عدالت]]، توان و [[قدرت]] [[مالی]] [[مردم]] را در نظر بگیرد و از سوی دیگر، مردم نیاز ضروری دولت را به بودجه کافی برای اداره مطلوب [[جامعه]] در نظر بگیرند و به انجام [[تکالیف مالی]] خویش [[اقدام]] نمایند. اگر مردم [[احساس]] کنند که دولت مالیات را برای اداره مطلوب آنان هزینه میکند، از پرداخت آن دریغ نمیورزند. |