امام حسن مجتبی در زمان امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها
←وصیت امیر المؤمنین{{ع}} به فرزندش حسن{{ع}}
| خط ۱۴۰: | خط ۱۴۰: | ||
افزون بر اینکه شرط اساسی انتخاب، اتفاق‌نظر [[مهاجر]] و [[انصار]] در آن [[گزینش]] بود که چنین چیزی نیز حاصل نشد چنان‌که [[امام]]{{ع}} در سخنان خویش با استناد به حکمیت سعد بن معاذ در بنی قریظه به دستور [[رسول اکرم]]{{صل}} به مشروعیت حکمیت، که [[خوارج]] در [[مقام]] [[انکار]] آن برآمده بودند اشاره فرمود.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۴ (کتاب)|پیشوایان هدایت]]، ج۴، ص ۱۲۵.</ref> | افزون بر اینکه شرط اساسی انتخاب، اتفاق‌نظر [[مهاجر]] و [[انصار]] در آن [[گزینش]] بود که چنین چیزی نیز حاصل نشد چنان‌که [[امام]]{{ع}} در سخنان خویش با استناد به حکمیت سعد بن معاذ در بنی قریظه به دستور [[رسول اکرم]]{{صل}} به مشروعیت حکمیت، که [[خوارج]] در [[مقام]] [[انکار]] آن برآمده بودند اشاره فرمود.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۴ (کتاب)|پیشوایان هدایت]]، ج۴، ص ۱۲۵.</ref> | ||
===[[وصیت | ===[[وصیت امیر المؤمنین]]{{ع}} به فرزندش حسن{{ع}}=== | ||
امام امیر المؤمنین{{ع}} در بازگشت از [[صفین]] در منطقه‌ای به نام «حاضرین» وصیت مهمی خطاب به فرزندش امام حسن{{ع}} عنوان فرمود که درس‌های ارزنده‌ای دربر دارد. | امام امیر المؤمنین{{ع}} در بازگشت از [[صفین]] در منطقه‌ای به نام «حاضرین» وصیت مهمی خطاب به فرزندش امام حسن{{ع}} عنوان فرمود که درس‌های ارزنده‌ای دربر دارد. | ||
#وصیتی است از پدری فانی، او که پذیرای دشواری‌های [[روزگار]] است و عمر خویش را پشت‌سر نهاده و تسلیم زمانه گشته است. نکوهشگر [[دنیا]] و ساکن [[دیار]] [[مردگان]]، که فردا از آن [[سفر]] خواهد کرد، به [[فرزندی]] که در آرزوی چیزی به سر می‌برد و بدان دست نخواهد یافت و طی کننده راهی است که رهروانش به [[هلاکت]] رسیدند، [[هدف]] تیرهای [[بیماری]]، و گروگان گذر [[زمان]] است. سپری که آماج تیرهای [[مصیبت]] و [[اندوه]] است.<ref>{{متن حدیث|مِنَ الْوَالِدِ الْفَانِ، الْمُقِرِّ لِلزَّمَانِ الْمُدْبِرِ الْعُمُرِ، الْمُسْتَسْلِمِ لِلدُّنْيَا، السَّاكِنِ مَسَاكِنَ الْمَوْتَى وَ الظَّاعِنِ عَنْهَا غَداً إِلَى الْمَوْلُودِ الْمُؤَمِّلِ مَا لَا يُدْرِكُ السَّالِكِ سَبِيلَ مَنْ قَدْ هَلَكَ، غَرَضِ الْأَسْقَامِ، وَ رَهِينَةِ الْأَيَّامِ، وَ رَمِيَّةِ الْمَصَائِبِ...}}</ref>. | #وصیتی است از پدری فانی، او که پذیرای دشواری‌های [[روزگار]] است و عمر خویش را پشت‌سر نهاده و تسلیم زمانه گشته است. نکوهشگر [[دنیا]] و ساکن [[دیار]] [[مردگان]]، که فردا از آن [[سفر]] خواهد کرد، به [[فرزندی]] که در آرزوی چیزی به سر می‌برد و بدان دست نخواهد یافت و طی کننده راهی است که رهروانش به [[هلاکت]] رسیدند، [[هدف]] تیرهای [[بیماری]]، و گروگان گذر [[زمان]] است. سپری که آماج تیرهای [[مصیبت]] و [[اندوه]] است.<ref>{{متن حدیث|مِنَ الْوَالِدِ الْفَانِ، الْمُقِرِّ لِلزَّمَانِ الْمُدْبِرِ الْعُمُرِ، الْمُسْتَسْلِمِ لِلدُّنْيَا، السَّاكِنِ مَسَاكِنَ الْمَوْتَى وَ الظَّاعِنِ عَنْهَا غَداً إِلَى الْمَوْلُودِ الْمُؤَمِّلِ مَا لَا يُدْرِكُ السَّالِكِ سَبِيلَ مَنْ قَدْ هَلَكَ، غَرَضِ الْأَسْقَامِ، وَ رَهِينَةِ الْأَيَّامِ، وَ رَمِيَّةِ الْمَصَائِبِ...}}</ref>. | ||