آیه اولی الامر در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

[[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ}} '''[[آیه اولی الامر]]''' یا '''[[آیه اطاعت]]''' نام دارد؛ زیرا [[مؤمنان]] را به [[اطاعت از خدا]]، [[پیامبر]]{{صل}} و [[اولی‌الامر]] [[فرمان]] داده‌ است. [[اولو الامر]] در لغت به معنای [[صاحبان امر]] است. در اینکه مصداق این واژه چیست، در میان [[متکلمان اسلامی]] [[اختلاف]] است. مشهور [[اهل سنت]] بر اساس برخی [[روایات]] منقول از ایشان در شان [[نزول آیه]]، مصداق آن را [[اهل حل و عقد]] می‌دانند در حالی که از منظر [[شیعه]] مصداق آن را بر اساس [[روایات صحیح]]، امام علی {{ع}} و سایر [[امامان اهل بیت]]{{عم}} است. چراکه در برخی روایات به مسأله امارت [[اهل بیت]] و در برخی دیگر به [[لزوم اطاعت]] از آنان تأکید شده است. علاوه بر این در پاره‌ای از روایات به [[صور]] صریح، [[مصداق اولی الامر]] در آیه، [[امامان معصوم]]، دانسته شده است.

روایاتی در مورد «[[اولی الامر]]» وجود دارد که می‌تواند مصداق آن را تبیین کند. [[احادیث]] [[شیعه]] امامی درباره [[مصداق اولی الامر]] با [[تواتر اجمالی]] و برخی نیز با سند صحیح بر تطبیق آن بر [[اهل بیت]] {{ع}} دلالت دارد. [[پیام]] این احادیث همسو با دلالت [[آیات قرآن]] است از این رو این احادیث تلقی به قبول شده‌اند. با این که این [[احادیث]] دربارۀ این [[آیه]] متنوعند لیکن هیچ تعارضی در میان آنها نیست.