آیه صادقین در حدیث: تفاوت میان نسخهها
←روایات اهل سنت
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
=== روایات اهل سنت === | === روایات اهل سنت === | ||
بسیاری از [[مفسران]] و [[محدثان اهل سنت]] از [[ابن عباس]] نقل کردهاند که [[آیه]] یاد شده درباره [[علی بن ابیطالب]]{{ع}} است. به عنوان نمونه به چند [[روایت]] اشاره میگردد | بسیاری از [[مفسران]] و [[محدثان اهل سنت]] از [[ابن عباس]] نقل کردهاند که [[آیه]] یاد شده درباره [[علی بن ابیطالب]]{{ع}} است. به عنوان نمونه به چند [[روایت]] اشاره میگردد | ||
# اگر تنها به [[روایت]] ارزشمند [[ثقلین]] توجّه کنیم، مصداق «صادقین» روشن میشود. صادقین همان کسانی هستند که در روایت ثقلین به عنوان افراد معصومی معرّفی شدهاند که تمسّک به آنان مانع [[گمراهی]] است. آری، با توجّه به این روایت، [[اهل البیت]] و [[ائمّه]] [[معصومین]] «صادقین» هستند.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[آیات ولایت در قرآن - مکارم شیرازی (کتاب)| آیات ولایت در قرآن]]، ص۱۴۶ ـ ۱۴۷.</ref>. | |||
# [[ثعلبی]] در [[تفسیر]] خود نقل میکند که ابن عباس در تفسیر این آیه گفت: «{{عربی|مع الصادقين يعني: علي بن ابيطالب و اصحابه}}». <ref>ثعلبی، الكشف و البيان (تفسير الثعلبى)، ج۵، ص۱۰۹</ref>. | # [[ثعلبی]] در [[تفسیر]] خود نقل میکند که ابن عباس در تفسیر این آیه گفت: «{{عربی|مع الصادقين يعني: علي بن ابيطالب و اصحابه}}». <ref>ثعلبی، الكشف و البيان (تفسير الثعلبى)، ج۵، ص۱۰۹</ref>. | ||
# در روایت دیگری از [[امام باقر]]{{ع}} نقل شده که آن حضرت در ذيل [[آیه صادقین]]، فرمودهاند: {{متن حدیث|مع آل محمد}} <ref>ثعلبی، الكشف و البيان (تفسير الثعلبى)، ج۵، ص۱۰۹.</ref>. | # در روایت دیگری از [[امام باقر]]{{ع}} نقل شده که آن حضرت در ذيل [[آیه صادقین]]، فرمودهاند: {{متن حدیث|مع آل محمد}} <ref>ثعلبی، الكشف و البيان (تفسير الثعلبى)، ج۵، ص۱۰۹.</ref>. | ||
# [[سبط]] بن الجوزی در [[تذکرة الخواص]] از گروهی از [[علما]] چنین نقل کرده که گروهی از علمای [[سیره]] از ابن عباس چنین نقل کردهاند که: این آیه به معنای آن است که با علی و خاندانش باشید.... علی{{ع}}، [[سید]] و [[سرور]] [[صادقان]] است. <ref>سبط ابن جوزی، تذکرة الخواص، ص16.</ref>. | # [[سبط]] بن الجوزی در [[تذکرة الخواص]] از گروهی از [[علما]] چنین نقل کرده که گروهی از علمای [[سیره]] از ابن عباس چنین نقل کردهاند که: این آیه به معنای آن است که با علی و خاندانش باشید.... علی{{ع}}، [[سید]] و [[سرور]] [[صادقان]] است. <ref>سبط ابن جوزی، تذکرة الخواص، ص16.</ref>.<ref>محمد ساعدی، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص405-407.</ref>. | ||
# [[حاکم حسکانی]] هفت روایت را از طرق متعدد نقل میکند، از جمله:[[ محمد]] بن صلت از پدرش نقل میکند که [[جعفر بن محمد]] درباره این آیه فرمود: «{{متن حدیث|مع الصادقین يعني مع محمد و علی}}»<ref>حسکانی، حاکم، شواهد التنزیل، ج1، ص341-345</ref>. | # [[حاکم حسکانی]] هفت روایت را از طرق متعدد نقل میکند، از جمله: [[ محمد]] بن صلت از پدرش نقل میکند که [[جعفر بن محمد]] درباره این آیه فرمود: «{{متن حدیث|مع الصادقین يعني مع محمد و علی}}»<ref>حسکانی، حاکم، شواهد التنزیل، ج1، ص341-345</ref>. | ||
# [[سیوطی]] در [[الدر المنثور]] از ابن عباس نقل میکند که وی در تفسیر آيه [[صادقین]]، گفت: {{متن حدیث|یعنی مع علی بن ابیطالب}} یعنی با علی بن ابیطالب باشید. وی همچنین شبیه به این روایت را از امام باقر نیز نقل مینماید. <ref>سیوطی، الدر المنثور، ج4، ص286.</ref>. | # [[سیوطی]] در [[الدر المنثور]] از ابن عباس نقل میکند که وی در تفسیر آيه [[صادقین]]، گفت: {{متن حدیث|یعنی مع علی بن ابیطالب}} یعنی با علی بن ابیطالب باشید. وی همچنین شبیه به این روایت را از امام باقر نیز نقل مینماید. <ref>سیوطی، الدر المنثور، ج4، ص286.</ref>.<ref>محمد ساعدی، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص405-407.</ref>. وی همچنین از «[[عبد الله بن عمر]]» چنین نقل کرده است که: منظور از صادقین پیامبر{{صل}} و [[اهل بیت]] آن حضرت است<ref>{{عربی|"مَعَ الصَّادِقِینَ أَیْ مَعَ مُحَمّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِه"}}؛ شواهد التّنزیل، ج۱، ص۲۶۲.</ref>.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[آیات ولایت در قرآن - مکارم شیرازی (کتاب)| آیات ولایت در قرآن]]، ص۱۴۶ ـ ۱۴۷.</ref>. | ||
# [[قندوزی]] [[حنفی]] در [[ینابیع الموده]] از [[سلمان فارسی]] نقل میکند که وقتی آیه {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه 119.</ref> نازل شد، [[سلمان]] عرض کرد: ای [[رسول]] خــدا مفهوم آیه عام است یا خاص؟ [[پیامبر]] فرمود: کسانی که [[مأمور]] به این دستور هستند، عموم مؤمنانند و اما صادقین خصوص برادرم علی و اوصیای من بعد از او تا [[روز قیامت]] هستند. <ref>قندوزی حنفی، سلیمان، ينابيع المودة لذوى القربى، ج۱، ص۳۴۴ و ۳۵۸..</ref>. | # [[قندوزی]] [[حنفی]] در [[ینابیع الموده]] از [[سلمان فارسی]] نقل میکند که وقتی آیه {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه 119.</ref> نازل شد، [[سلمان]] عرض کرد: ای [[رسول]] خــدا مفهوم آیه عام است یا خاص؟ [[پیامبر]] فرمود: کسانی که [[مأمور]] به این دستور هستند، عموم مؤمنانند و اما صادقین خصوص برادرم علی و اوصیای من بعد از او تا [[روز قیامت]] هستند. <ref>قندوزی حنفی، سلیمان، ينابيع المودة لذوى القربى، ج۱، ص۳۴۴ و ۳۵۸.</ref>.<ref>محمد ساعدی، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص405-407.</ref>. | ||
# گنجی در کتاب «کفایة الطّالب» و «[[ابن جوزی]]» در «تذکرة» میگویند: {{عربی|"قال علماء السّیر معناه کونوا مع علیّ و اهل بَیْته"}}<ref>به نقل از احقاق الحق، ج۳، ص۲۹۷.</ref>؛ نه یک نفر و نه دو نفر، بلکه مورّخان گفتهاند که معنای {{متن قرآن|كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} این است که با علی و اهل بیتش{{عم}} باشید». طبق این [[حدیث]] نیز «[[صادقین]]» [[ائمّه]] دوازدهگانه [[شیعه]]{{عم}} هستند<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[آیات ولایت در قرآن - مکارم شیرازی (کتاب)| آیات ولایت در قرآن]]، ص۱۴۶ ـ ۱۴۷.</ref>. | |||
# [[سلیم بن قیس]] که [[علامه مجلسی]] در [[بحار الأنوار]] او را [[انسان]] معتبری میشمرد، روایت زیرا را در تفسیر «صادقین» نقل کرده است: [[سلمان]] میگوید: خدمت پیامبر{{صل}} بودیم که [[آیه صادقین]] نازل شد، از پیامبر{{صل}} پرسیدم: آیا صادقین عام است، یا افراد خاصّی منظور است؟ پیامبر{{صل}} فرمود: خطاب [[آیه]] عام است و مخاطب همه [[مردم]] هستند، ولی صادقین خاص هستند و آن، مخصوص برادرم علی{{ع}} و اوصیای من تا [[روز قیامت]] است<ref>اسرار آل محمّد، ص۲۹۷.</ref>. طبق این روایت «صادقین» همان ائمّه معصومین{{عم}} هستند.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[آیات ولایت در قرآن - مکارم شیرازی (کتاب)| آیات ولایت در قرآن]]، ص۱۴۶ ـ ۱۴۷.</ref>. | |||
# علاوه بر آنچه گفته شد برخی دیگر از [[منابع اهل سنت]] نیز روایاتی را قریب به همین مضامین نقل کردهاند. <ref>الخوارزمي، المناقب، ص۲۸۰، ح۲۷۳؛ نظم درر السمطين، ص۹۱ و ۹۲؛ مناقب الامام على بن ابیطالب، ص۱۵۴؛ فتح البيان في مقاصد القرآن، ج ۵، ص۲۹۹ و ۳۰۰ تهذيب الكمال في اسماء الرجال، ج۱، ص۴۷۲؛ ابن عساکر، تاریخ مدينة دمشق، ج۴۲، ص۳۶۱؛ كفاية الطالب، ص۲۳۶؛ الصواعق المحرقه، ص۱۵۲؛ ۱۵۲؛ النور المشتعل، ص۱۷۸ - ۱۸۰؛ فتح القدير، ج۲، ص۴۱۴؛ جهت آگاهی از سایر منابع و طرق روایات رک: احقاق الحق و ازهاق الباطل، ج۳، ص۲۹۶ - ۲۹۹ و ج۱۴، ص۲۷۰ - ۲۷۷؛ ملحقات احقاق الحق، ج۲۰.</ref>.<ref>محمد ساعدی، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص405-407.</ref>. | # علاوه بر آنچه گفته شد برخی دیگر از [[منابع اهل سنت]] نیز روایاتی را قریب به همین مضامین نقل کردهاند. <ref>الخوارزمي، المناقب، ص۲۸۰، ح۲۷۳؛ نظم درر السمطين، ص۹۱ و ۹۲؛ مناقب الامام على بن ابیطالب، ص۱۵۴؛ فتح البيان في مقاصد القرآن، ج ۵، ص۲۹۹ و ۳۰۰ تهذيب الكمال في اسماء الرجال، ج۱، ص۴۷۲؛ ابن عساکر، تاریخ مدينة دمشق، ج۴۲، ص۳۶۱؛ كفاية الطالب، ص۲۳۶؛ الصواعق المحرقه، ص۱۵۲؛ ۱۵۲؛ النور المشتعل، ص۱۷۸ - ۱۸۰؛ فتح القدير، ج۲، ص۴۱۴؛ جهت آگاهی از سایر منابع و طرق روایات رک: احقاق الحق و ازهاق الباطل، ج۳، ص۲۹۶ - ۲۹۹ و ج۱۴، ص۲۷۰ - ۲۷۷؛ ملحقات احقاق الحق، ج۲۰.</ref>.<ref>محمد ساعدی، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص405-407.</ref>. | ||