آیه صادقین در حدیث: تفاوت میان نسخهها
←مصداقشناسی صادقین در روایات
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
با توجه به آنچه در معنای لغوی [[صدق]]، گذشت، گفته شده کسی که عقیدهاش با نفس الأمر مطابقت داشته باشد، یا ظاهر و باطنش هماهنگ باشد، یا به [[اراده]] خویش [[جامه]] عمل بپوشاند، در [[عقیده]]، [[نیت]] و ارادهاش صادق میباشد<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ج۹، ص۴۰۲، مؤسسه الاعلمی، بیروت، ۱۳۹۳ق.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]، ص ۷۱ و [[آیه صادقین (مقاله)|مقاله «آیه صادقین»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص۱۰۳.</ref>. | با توجه به آنچه در معنای لغوی [[صدق]]، گذشت، گفته شده کسی که عقیدهاش با نفس الأمر مطابقت داشته باشد، یا ظاهر و باطنش هماهنگ باشد، یا به [[اراده]] خویش [[جامه]] عمل بپوشاند، در [[عقیده]]، [[نیت]] و ارادهاش صادق میباشد<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ج۹، ص۴۰۲، مؤسسه الاعلمی، بیروت، ۱۳۹۳ق.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]، ص ۷۱ و [[آیه صادقین (مقاله)|مقاله «آیه صادقین»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص۱۰۳.</ref>. | ||
== مصداقشناسی صادقین در روایات == | == مصداقشناسی صادقین در روایات فریقین == | ||
روایاتی در منابع [[فریقین]]، در حد [[استفاضه]] رسیده است که مقصود از [[صادقین]] در این روایات، امام علی{{ع}}است. به عنوان نمونه: | |||
بهبهانی در تبیین آیه و [[استدلال]] به آن چنین مینویسد: روایات مستفیض از طریق [[شیعه]] و [[اهل سنت]] وارد شده است که صادقین در [[آیه کریمه]] [[اهل بیت پیامبر]]{{عم}} هستند. سید هاشم [[بحرانی]] نیز در کتاب غایة المرام، ده [[حدیث]] از طرق شیعه و هفت حدیث از طرق اهل سنت آورده است. دلیل اینکه مقصود از صادقین در آیه کریمه - چنان که در [[احادیث]] فریقین آمده- [[امامان معصوم]]{{عم}} هستند، این است که اگر مراد از [[صدق]] ([[راستی]]) که در عنوان صادقین مأخوذ است، مطلق راستی بود که شامل هر مرتبهای از آن میشد و صادقین هر کسی را که متصف به صدق در هر مرتبهای باشد شامل میشد، میبایست در آیه کریمه {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} تعبیر میشد و معنای آن این بود که بر هر [[مسلمانی]] لازم است از راستگویان باشد و از [[دروغ]] اجتناب ورزد. پس عدول از واژه «من» به واژه «مع»، نشاندهنده آن است که منظور از «صدق»، مرتبه خاص و مقصود از «صادقین»، گروهی مخصوص بوده و مراد از {{متن قرآن|مَعَ الصَّادِقِينَ}} [[اتّباع]] و [[پیروی]] از آنان است.<ref>[[سلیمان امیری|امیری، سلیمان]]، [[امامت و دلایل انتصابی بودن آن (کتاب)|امامت و دلایل انتصابی بودن آن]] ص ۲۳۲.</ref>. | |||
{{اصلی|مصداقشناسی صادقین}} | {{اصلی|مصداقشناسی صادقین}} | ||
شواهدی از [[قرآن کریم]] درباره انطباق واژه [[صادقین]] بـر [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}}، وجود دارد با این وجود شواهد بسیار دیگری نیز از [[روایات]] بر این مطلب صحه میگذارد که اگرچه واژه صادقین مفهوم وسیعی دارد ولی از روایات بسیاری استفاده میشود که منظور از آن در اینجا تنها [[معصومین]]{{عم}} هستند. | شواهدی از [[قرآن کریم]] درباره انطباق واژه [[صادقین]] بـر [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}}، وجود دارد با این وجود شواهد بسیار دیگری نیز از [[روایات]] بر این مطلب صحه میگذارد که اگرچه واژه صادقین مفهوم وسیعی دارد ولی از روایات بسیاری استفاده میشود که منظور از آن در اینجا تنها [[معصومین]]{{عم}} هستند. |