آیه صادقین در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: واگردانی دستی |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
# گنجی در کتاب «کفایة الطّالب» و «[[ابن جوزی]]» در «تذکرة» می‌گویند: {{عربی|"قال علماء السّیر معناه کونوا مع علیّ و اهل بَیْته"}}<ref>به نقل از احقاق الحق، ج۳، ص۲۹۷.</ref>؛ نه یک نفر و نه دو نفر، بلکه مورّخان گفته‌اند که معنای {{متن قرآن|كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} این است که با علی و اهل بیتش{{عم}} باشید». طبق این [[حدیث]] نیز «[[صادقین]]» [[ائمّه]] دوازدهگانه [[شیعه]]{{عم}} هستند<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[آیات ولایت در قرآن - مکارم شیرازی (کتاب)| آیات ولایت در قرآن]]، ص۱۴۶ ـ ۱۴۷.</ref>. | # گنجی در کتاب «کفایة الطّالب» و «[[ابن جوزی]]» در «تذکرة» می‌گویند: {{عربی|"قال علماء السّیر معناه کونوا مع علیّ و اهل بَیْته"}}<ref>به نقل از احقاق الحق، ج۳، ص۲۹۷.</ref>؛ نه یک نفر و نه دو نفر، بلکه مورّخان گفته‌اند که معنای {{متن قرآن|كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} این است که با علی و اهل بیتش{{عم}} باشید». طبق این [[حدیث]] نیز «[[صادقین]]» [[ائمّه]] دوازدهگانه [[شیعه]]{{عم}} هستند<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[آیات ولایت در قرآن - مکارم شیرازی (کتاب)| آیات ولایت در قرآن]]، ص۱۴۶ ـ ۱۴۷.</ref>. | ||
# علاوه بر آنچه گفته شد برخی دیگر از [[منابع اهل سنت]] نیز روایاتی را قریب به همین مضامین نقل کرده‌اند. <ref>الخوارزمي، المناقب، ص۲۸۰، ح۲۷۳؛ نظم درر السمطين، ص۹۱ و ۹۲؛ مناقب الامام على بن ابیطالب، ص۱۵۴؛ فتح البيان في مقاصد القرآن، ج ۵، ص۲۹۹ و ۳۰۰ تهذيب الكمال في اسماء الرجال، ج۱، ص۴۷۲؛ ابن عساکر، تاریخ مدينة دمشق، ج۴۲، ص۳۶۱؛ كفاية الطالب، ص۲۳۶؛ الصواعق المحرقه، ص۱۵۲؛ ۱۵۲؛ النور المشتعل، ص۱۷۸ - ۱۸۰؛ فتح القدير، ج۲، ص۴۱۴؛ جهت آگاهی از سایر منابع و طرق روایات رک: احقاق الحق و ازهاق الباطل، ج۳، ص۲۹۶ - ۲۹۹ و ج۱۴، ص۲۷۰ - ۲۷۷؛ ملحقات احقاق الحق، ج۲۰.</ref>.<ref>محمد ساعدی، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص405-407.</ref>. | # علاوه بر آنچه گفته شد برخی دیگر از [[منابع اهل سنت]] نیز روایاتی را قریب به همین مضامین نقل کرده‌اند. <ref>الخوارزمي، المناقب، ص۲۸۰، ح۲۷۳؛ نظم درر السمطين، ص۹۱ و ۹۲؛ مناقب الامام على بن ابیطالب، ص۱۵۴؛ فتح البيان في مقاصد القرآن، ج ۵، ص۲۹۹ و ۳۰۰ تهذيب الكمال في اسماء الرجال، ج۱، ص۴۷۲؛ ابن عساکر، تاریخ مدينة دمشق، ج۴۲، ص۳۶۱؛ كفاية الطالب، ص۲۳۶؛ الصواعق المحرقه، ص۱۵۲؛ ۱۵۲؛ النور المشتعل، ص۱۷۸ - ۱۸۰؛ فتح القدير، ج۲، ص۴۱۴؛ جهت آگاهی از سایر منابع و طرق روایات رک: احقاق الحق و ازهاق الباطل، ج۳، ص۲۹۶ - ۲۹۹ و ج۱۴، ص۲۷۰ - ۲۷۷؛ ملحقات احقاق الحق، ج۲۰.</ref>.<ref>محمد ساعدی، آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار، ص405-407.</ref>. | ||
== نتیجه گیری == | |||
بر پایه این روایات اهل بیت{{عم}}، مصادیق [[آیه صادقین]]، [[امام علی]] و [[ائمه معصوم]]{{عم}} می‌باشند و پیروی مطلق از آنان، از طریق تشریع الهی [[واجب]] شده است. کاربرد کلمه «[[صدق]]» در لغت و [[آیات قرآن]]، بر گستردگی مفهوم آن دلالت می‌کند؛ یعنی افزون بر گفتار، [[اندیشه]]، [[باورها]]، [[اخلاق]]، [[رفتار]] و [[سلوک]] [[دینی]] را دربر می‌گیرد. [[وجوب]] [[همراهی]] مطلق از صادقین که [[قرآن]] بدان فراخوانده است، در همه محورهای یادشده، معنادار خواهد بود<ref>[[سلیمان امیری|امیری، سلیمان]]، [[امامت و دلایل انتصابی بودن آن (کتاب)|امامت و دلایل انتصابی بودن آن]] ص ۲۳۲.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||