آیه صادقین در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
←نتیجه گیری
بدون خلاصۀ ویرایش |
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
# اوّلاً در سند برخی از این روایات، شخصی به نام «[[جویبر بن سعید ازدی]]» واقع است کـه [[ابن حجر]] در «[[تهذیب]] التهذیب» از افراد بسیاری از [[ائمه]] [[رجال]]؛ مانند [[ابن معین]] و ابی داوود و [[ابن عدی]] و [[نسائی]] [[تضعیف]] او را نقل کرده است و در سند دیگری شخصی به نام «[[اسحاق بن بشر کاهلی]]» واقع است که [[ذهبی]] به نقل از [[ابن ابی شیبه]] و [[موسی]] بن [[هارون]] و [[ابو زرعه]] و [[دارقطنی]] او را [[دروغگو]] و [[جعل]] کننده [[حدیث]] معرفی کرده است. <ref>شمس االدین ذهبی، میزان الاعتدال، ج3، ص186.</ref>. | # اوّلاً در سند برخی از این روایات، شخصی به نام «[[جویبر بن سعید ازدی]]» واقع است کـه [[ابن حجر]] در «[[تهذیب]] التهذیب» از افراد بسیاری از [[ائمه]] [[رجال]]؛ مانند [[ابن معین]] و ابی داوود و [[ابن عدی]] و [[نسائی]] [[تضعیف]] او را نقل کرده است و در سند دیگری شخصی به نام «[[اسحاق بن بشر کاهلی]]» واقع است که [[ذهبی]] به نقل از [[ابن ابی شیبه]] و [[موسی]] بن [[هارون]] و [[ابو زرعه]] و [[دارقطنی]] او را [[دروغگو]] و [[جعل]] کننده [[حدیث]] معرفی کرده است. <ref>شمس االدین ذهبی، میزان الاعتدال، ج3، ص186.</ref>. | ||
# ثانیاً [[مفسران]] و [[متکلمان]] در بحث از [[دلالت حدیث]][[ ثابت]] کرده‌اند که مقصود از «صادقین» در [[آیه]] افراد معصومند و با مراجعه به [[سیره]] این دو نفر؛ یعنی ابوبکر و عمر پی خواهیم برد که آن دو نه تنها [[معصوم]] نبوده اند بلکه از پایینترین مرحلهٔ [[عدالت]] نیز بهره‌ای نداشتند. <ref>علی اصغر رضوانی، امامت در قرآن، ص406.</ref>. | # ثانیاً [[مفسران]] و [[متکلمان]] در بحث از [[دلالت حدیث]][[ ثابت]] کرده‌اند که مقصود از «صادقین» در [[آیه]] افراد معصومند و با مراجعه به [[سیره]] این دو نفر؛ یعنی ابوبکر و عمر پی خواهیم برد که آن دو نه تنها [[معصوم]] نبوده اند بلکه از پایینترین مرحلهٔ [[عدالت]] نیز بهره‌ای نداشتند. <ref>علی اصغر رضوانی، امامت در قرآن، ص406.</ref>. | ||
== دلالت [[آیه]] == | |||
=== دلالت بر [[عصمت صادقین]] === | |||
با توجه به آن چه گفته شد در اینکه [[روایات]]، مصداق [[صادقین]] را [[امام علی]] و سایر [[اهل بیت]]{{عم}}، معرفی کرده‌اند، می‌توان به این نتیجه دست یافت که بر اساس [[نص]] این آیه، مراد از صادقین، تنها [[معصومین]] هستند؛ از این رو، [[خدای متعال]] در آیه به [[اطاعت]] مطلق از معصومین[[ امر]] کرده است. | |||
=== دلالت بر [[امامت اهل بیت]] و [[وجوب اطاعت]] از آنها === | |||
از آنجا که بر اساس روایات، غیر از اهل بیت{{عم}}، مصداق دیگری برای معصومین یافت نمی‌شود، پس آیه به [[تمسک]] و اطاعت از آنها امر کرده و از این جهت این آیه، از جمله [[دلایل نقلی]] [[اثبات امامت اهل بیت]]{{عم}} و وجوب اطاعت از آنها نیز خواهد بود.<ref>مکاتبه اختصاصی دانشنامه امامت و ولایت با محمد هادی فرقانی.</ref>. | |||
== نتیجه گیری == | == نتیجه گیری == | ||
بر پایه این روایات اهل بیت{{عم}}، مصادیق [[آیه صادقین]]، [[امام علی]] و [[ائمه معصوم]]{{عم}} می‌باشند و پیروی مطلق از آنان، از طریق تشریع الهی [[واجب]] شده است. کاربرد کلمه «[[صدق]]» در لغت و [[آیات قرآن]]، بر گستردگی مفهوم آن دلالت می‌کند؛ یعنی افزون بر گفتار، [[اندیشه]]، [[باورها]]، [[اخلاق]]، [[رفتار]] و [[سلوک]] [[دینی]] را دربر می‌گیرد. [[وجوب]] [[همراهی]] مطلق از صادقین که [[قرآن]] بدان فراخوانده است، در همه محورهای یادشده، معنادار خواهد بود<ref>[[سلیمان امیری|امیری، سلیمان]]، [[امامت و دلایل انتصابی بودن آن (کتاب)|امامت و دلایل انتصابی بودن آن]] ص ۲۳۲.</ref>. | بر پایه این روایات اهل بیت{{عم}}، مصادیق [[آیه صادقین]]، [[امام علی]] و [[ائمه معصوم]]{{عم}} می‌باشند و پیروی مطلق از آنان، از طریق تشریع الهی [[واجب]] شده است. کاربرد کلمه «[[صدق]]» در لغت و [[آیات قرآن]]، بر گستردگی مفهوم آن دلالت می‌کند؛ یعنی افزون بر گفتار، [[اندیشه]]، [[باورها]]، [[اخلاق]]، [[رفتار]] و [[سلوک]] [[دینی]] را دربر می‌گیرد. [[وجوب]] [[همراهی]] مطلق از صادقین که [[قرآن]] بدان فراخوانده است، در همه محورهای یادشده، معنادار خواهد بود.<ref>[[سلیمان امیری|امیری، سلیمان]]، [[امامت و دلایل انتصابی بودن آن (کتاب)|امامت و دلایل انتصابی بودن آن]] ص ۲۳۲.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||